هذه الساعهُ الـرهیبهُ فانظر یــا ابــن حــواءَ آیهَ الـرحمنِ ( صبری ، بی تا ، ص ۲۹) در روز قیامت تمام کسانی که پا بر این کره خاکی گذاشته اند را گردهم جمع می کنند . هر انسانی که روح در بدنش دمیده باشد از این صحنه غایب نخواهد بود و این که همه انسان ها در پیشگاه خداوند جمع می شوند . و این قیامت هولناک است پس ای انسان نشانه خداوند را ببین . ۵-۱۰- مدح پیامبران الهی ۵-۱۰-۱-پیامبر اعظم (ص) ماه فرو ماند از جمال محمد (ص) سرد نبا شد به اعتدال محمد(ص) قدر فلک را کمال و منزلتی نیست در نظر قدر با کمـال محمـد(ص) ( سعدی ، ۱۳۸۱ هـ ، ص ۷۶۲) حضرت محمد (ص) در دوران جوانی برای راز و نیاز با خالق یکتا در خلوت شب به دل کوه پناه می برد از جهل و نادانی ها به درگاه خداوند شکایت می کرد . و جسم و جان خود را در عبادت حق ورزیده می نمود در آن دوران ، شقاوت و جهل و نادانی مردم به اوج رسیده بود . همه این ها مهیای ظهور منجی آسمانی بود . تا این که در ۲۷ رجب سال ۶۱۱ میلادی امر حق جاری شد و محمد(ص) که برای مناجات شبانه به غار حرا رفته بود همه چیز را به گونه دیگر ببیند ، گویا درهای آسمان باز شده بود . و فرشتگان صف در صف منتظر قدم مبارک او بودند . همه سنگریزه ها به او خوشامد می گفتند ناگهان ملک وحی فرود آمد و به محمد فرمان داد : « بخوان » محمد (ص) که ظاهراً امی بود و سواد خواندن نداشت فرمود : « چه بخوانم » ، جبرئیل گفت : [ إقرأ باسم رَبّکَ الذی خَلَق ، خَلَقَ الانسانَ مِن عَلَقٍ ، إقرأ وَ رَبُّکَ الاکرَمُ ، الذی عَلَّمَ بِالقَلَمِ ، عَلَّم الانسانَ مالَم یَعلَم [۹۸] ] ( قرآن کریم ، العلق ، ۹۶/۵-۱) حضرت محمد (ص) از عظمت وحی به اضطراب افتاد و در کمال خستگی از جبرئیل می شنید . ای محمد تو پیامبر برگزیده خدا هستی و من ملک وحی جبرئیل هستم. رسول خدا با حالت اضطراب به طرف منزل رفت و به خاطر عظمت وحی و اضطراب به خواب رفت ناگهان جبرئیل نازل شد و خطاب کرد : [ یا ایُّهَا المُدَّثِّرُ ، قُم فَاَنذر ، و رَبَّکَ فَکبِرّ [۹۹] ] ( قرآن کریم ، مدثر ، ۷۴/ ۳-۱) محمدی چه خوش سروده است که : گلیمی به دور خود در کشیــد نخوابید و فکرش به هر سو رمید مــزمـل بگفتــا خــدایش بدو که قُــم یــا پیمبـــر و اَنذرعدو کنون بانگ توحید آید به هوش زَ خلــق محمد فرا دار گـــوش ( محمدی ، ۱۳۸۵ هـ ، ص ۱۴۵) به این ترتیب حضرت محمد (ص) به رسالت مبعوث شد . ستاره ای بـدرخشیـد و ماه مجلــس شد دل رمیده ی ما را رفیــق و مونس شد نگار من که به مکتب نرفت و خط ننوشت به غمــزه مسئله آمـوز صد مدرس شد ببــوی او دل بیمــار عاشقـــان چو صبا فدای عارض نسرین و چشم نرگس شد طرب سرای محبت کنــون شــود معمور که طاق ابــروی یار منش مهندس شد ( دیوان حافظ ، ۱۳۷۸ هـ ، ص ۱۲۰) صبری در قصیده « محمد (ص) » این چنین برترین انسان را توصیف می کند : ما انقَضَت فَترَهُ[۱۰۰] التَّخَبُّطِ[۱۰۱] حتی أعلن الصُّبحُ دَعوَهَ الایمانِ وَ تَبَـــدَّی نـــورُ الیقینِ بِاُفقٍ صَــدَعَتهُ زلازِلُ الهَـذیَانِ وَ تَجَلّـت شمــسُ الهِدایه لِمَّا أرسَلَتهَا مَشِیئَهُ الرحمــنِ ( صبری ، بی تا ، صص ۵۲ – ۵۳) هنوز دوره ی جهل و نادانی تمام نشده بود که صبح دعوت به ایمان را نوید داد . نور یقین در افقی ظاهر شد مانند زلزله ای که سخنان بیهوده را ویران کرده بود . زمانی که مشیت خداوندی او را مبعوث کرد خورشید هدایت نمایان شد . شاعر در این ابیات می گوید : بَیِّنَاتٌ مِــنَ الهـدیَ فَصَّلتَها مَحکَماتُ الایاتِ فی الفُرقانِ سَاقَها الرُّوح للأمیــن لِیَبنِی ما تَدَاعَی من طاهِرِ البنیَـانِ فاض بالذِکر صدرُ أحمَدَ نوراً سَیِّد الخلقِ صَفوَهِ الانســانِ ( همان ) فرمان های خداوند که آیات محکم در قرآن آن را تبین می کرد . و آن را جبرئیل به پیامبر نازل کرد تا آن بنای طاهر که ویران شده بود را بسازد . و قلب پیامبر با قرآن پر از نور شد پیامبری که سرور مردم و برگزیده آن هاست . خداوند در قرآن کریم می فرماید : [ ما کانَ مُحَمَّدُ اَبا اَحَدٍ مِن رِجالِکُم و لکِن رَسولَ اللهِ وَ خاتَم النَّبِیّینَ و کانَ اللهُ بِکُلِّ شیءٍ عَلیماً [۱۰۲] ] ( قرآن کریم ، احزاب ، ۳۳/۴۰) حضرت محمد مشهورترین فردی است که نظیرش در تاریخ حیات انسان ها دیده نشده است کتابی آورد که هیچ کس نتوانست نظیرش را بیاورد ، و دینی آورد که پیروان بی شماری پیدا کرد و می کند . راه محمد (ص) راه باطن است که پیمون آن اتصال به حق و حقیقت را در پی دارد . راه او ، راه وصول به جزئیات و مصادیق کلیات است . صبری در ادامه ابیات چنین می گوید : خاتَــمِ الانبیــاء خیـــرِ بشیــر حصنتــه[۱۰۳] الآلاءِ بــالقــرآنِ کان یدعو الی الهَدی فی خُشُوع طاهـرَ النفسِ صادقَ الایمانِ أنفَقَ العُمــرَ فی الجِهادِ لتعلــو دعـوهُ الحقِّ غَفلَهَ البُــطلانِ فَأحَلَّ[۱۰۴] الـدِّینَ الحنیـفَ مقامــاً کان مجدَ الأجیالِ و الأزمانِ ( صبری ، بی تا ، ص ۵۳) پیامبر اکرم (ص) خاتم پیامبران است و بهترین بشارت دهنده و نعمت ها از او با قرآن محافظت می کند . او با خشوع و فروتنی و با درونی پاک و ایمان راستین مردم را به هدایت فرا می خواند . و عمر خویش را در راه خدا صرف کرد تا دعوت حق بر غفلت باطل چیره گردد . به دین اسلام جایگاهی بخشید که مایه افتخار نسل ها و دوران ما بود . راز نیاز رسول اکرم با خدا در اشعار صبری : سَبَّح الکـونُ رَبَّهُ فــی خُشُــوعٍ و خضوعِ و کَبَّرَ النیَّرانِ
فرم در حال بارگذاری ...