وبلاگ

شاخه دارد. شاخه­ های کوتاه و بلند. برگ­ها کوچک، تناوب و ساده، با رگ­بندی موازی، بیضوی و کشیده یا تخم­مرغی. گل­ها دو­جنبی به­رنگ سبز مایل به زرد، ۵ قسمتی، میوه شفت، گوشتی، در ابتدا سبز­رنگ و در هنگام رسیدن به­رنگ قرمز تیره در می ­آید. هسته سخت و استخوانی.
عناب را اگر بخواهند تازه مصرف کنند، باید به­محض این­که شروع به قرمز شدن نمود آن­را چیده و مصرف نمود و در صورتی­که خشک آن مورد نظر باشد، باید صبر کنند تا میوه کاملا روی درخت برسد و پس­از آن بچینند.
خواص درمانی: درمان زردی، زکام و تب، رفع کمردرد، پادرد، تصفیه خون، تنگی نفس، تقویت قلب، سنگ­های کلیه، درد کلیه
مصارف درمانی: عناب، ترنجبین، شیرخشت و گل بنفشه را دم کرده و برای درمان زردی استفاده می­ کنند. چهار تخم شامل؛ عناب، منگوورک، گل بنفشه، سنجد و گل گاوزبان را جوشانده و برای رفع سرماخوردگیمی­خورند. عناب را دم کرده و یا به­ صورت خام برای رفع کمردرد، پادرد، سرماخوردگی و آسم استفاده می­ کنند. برای درمان کمردرد و پادرد استفاده می­ کنند. میوه و برگ­های گیاه در منطقه جهت تنگی نفس، تصفیه خون، سردرد، درد اعضای بدن، دندان­درد و کم­خونی به­ صورت خوراکی و جوشانده مصرف می­شوند. از عناب برای تقویت قلب و خون­سازی استفاده می­ شود. عناب، خاکشیر را به­ صورت شربت درآورده و برای کاهش تب، گرمازدگی و رفع عطش استفاده می­ کنند. در گذشته برای درمان بیماری آبله، مقداری عناب، تاج­خروس و … را با اندکی عنبرنصا دم کرده و عصاره آن­را درگلوی کودک می­ریزند. اگر سردرد به­علت گرمی مزاج باشد، برگ عناب را که در سایه خشک کرده باشند، در هاون کوبیده و مانند حنا با اندکی آب مخلوط کرده بر سر می­گذارند.

روش مصرف: دم­کرده، جوشانده، ضماد، خوراکی
طب کهن: «عناب مزاجش سرد، خشکی و رطوبتش تقریبا معتدل و کمی به­سوی رطوبت است. عناب به­تدریج و ملایمت خون را پرمایه‌تر می­نماید. ماده غذایی عناب اندک و بسیار دیرهضم است. با سینه و شش سازگار است. به زیان معده است و به­دشواری هضم می­ شود. به­عقیده بعضی برای گرده و آبدان مفید است». (بوعلی­سینا،۲۶۵:۱۳۶۸)
«عناب به­حالت تازه مانند میوه­های دیگر مصرف می­ شود و اثر ملین دارد. مصرف آن چون هیچ­گونه تحریکی در دستگاه هضم ایجاد نمی­کند، از این­جهت برای اشخاصی که دستگاه هضم حساس دارند، مناسب است. عناب در مصرف پزشکی به­ صورت خشک استفاده می­ شود. جوشانده آن در آب یا شیر اثر ملین، آرام­کننده و ضد نزله دارد. ضمنا به­ طور خفیف ادرار را زیاد می­ کند. جوشانده مخلوط عناب، انجیر، خرما و کشمش به­عنوان داروی مفید برای درمان بیماری­های سینه استفاده می­ شود. چوب درخت عناب دارای تانن فراوان و اثر قابض است. در منبت­کاری نیز از آن استفاده می­ شود».(زرگری،۶۰۳:۱۳۷۶)
«عناب خشک از عناب تازه بهتر است و طبیعت معتدل متمایل به سرد دارد. خاصیت عناب تا ۲ سال باقی می‌ماند، بعدا بی­خاصیت می­ شود. عناب خشک برای درمان سنگ­های کلیه، درد کلیه و تنگی نفس، امراض مقعد، کهیر و خارش­های پوستی استفاده می­ شود».(رجحان،۱۲۴:۱۳۸۰)

مشخصات گیاه: گیاهی علفی، پایا با ریشه­ای عمیق، ساقه حالت گوشتی پیدا نموده و کلیه اندام­های گیاه دارای شیرابه­ای سفید­رنگ می­باشد. برگ­ها به­شکل بیضوی کشیده با انتهای نوک­تیز، دم­برگ کوتاه یا فاقد دم­برگ، گل­آذین به­ صورت سیاتیوم فشرده که از دور حالت چتر پیدا می­ کند. گل­ها تک­جنسی.
خواص درمانی: درمان یبوست، زخم­های پوستی، میخچه و زگیل، بواسیر، دمل و کورک، استخوان زائد و گواتر
مصارف درمانی: شیرابه گیاه جهت درمان یبوست، زخم­های پوستی، میخچه و زگیل، بواسیر، دمل و کورک، استخوان زائد و گواتر مورد استفاده دارد. : شیرابه گیاه را به­ طور مستقیم با آرد مخلوط می­ کنند و یا گیاه را جوشانده و آن را با آرد مخلوط کرده و به­ صورت مرهم یا حب مورد استفاده قرار می­ دهند. مصرف زیاد آن­را مضر می­دانند چون سمی است.
روش مصرف: مرهم، حب