وبلاگ

. مجلسى، محمد باقر، بحارالأنوارالجامعه لدررأخبار الأئمه الأطهار، دوم، دارإحیاء التراث العربی، بیروت، ۱۴۰۳ق مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى، بحار الأنوارالجامعه لدرر أخبار الأئمه الأطهار، دوم ، دار إحیاء التراث العربی، بیروت ، ۱۴۰۳ق ↑
. مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، چهاردهم، صدرا، تهران، ۱۳۶۸ش،ج۱، ص۳۳۰و۳۳۱ ↑
. ابن بابویه، محمد بن على، معانی الأخبار، اول، جامعه مدرسین‏، قم‏، ۱۴۰۳ق ، ص ۳۵۵ ↑
. طبرى، ‏محمد بن جریر بن رستم، دلائل الإمامه، ص۱۰۹و۱۱۰ ↑
. انوارالیقین فی امامه امیرالمؤمنین ، حسین بن بدرالدین حسنی یمنی، به نقل از: رجایی، سید حسین، انصاری، محمدباقر، اسرار فدک، ص۱۵۱ ↑
. ابن طیفور، احمد بن أبی طاهر، بلاغات النساء، ص۲۶ ↑
. ابن‏أبی‏الحدید، عزالدین، ابوحامد، پیشین، ج ۱۶، ص۲۱۱ ↑
. ابن اثیر جزری، مبارک بن محمد، منال الطالب فی شرح طوال الغرائب، به نقل از: رجایی، سید حسین، انصاری، محمدباقر، پیشین، ص۱۵۱ ↑
. طبرى، ‏محمد بن جریر بن رستم، دلائل الإمامه، ص۱۰۹-۱۱۱ ↑
. ابن طیفور، احمد بن أبی طاهر، پیشین، ص۲۳-۲۶ ↑
. طبرى، ‏محمد بن جریر بن رستم، پیشین، ص ۱۰۹ ↑
. همان، ص۱۰۹-۱۱۱ ↑
. ابن‏أبی‏الحدید، عزالدین، ابوحامد، پیشین، ج ۱۶، ص ۲۱۱ ↑
. طبرى، ‏محمد بن جریر بن رستم، پیشین، ص۱۰۹-۱۱۱ ↑
. همان ↑
. ابن طیفور، احمد بن أبی طاهر، بلاغات النساء، اول، الشریف الرضی، قم، بى­تا، ص۲۳ ↑
. ابن‏أبی‏الحدید، عزالدین، ابوحامد، پیشین، ج ۱۶، ص ۲۱۱ ↑
. نیشابوری، محمد بن عبدالنبی، الکتاب المبین، نسخه خطی کتابخانه آیه الله مرعشی، قم،ص ۱۹۰٫ ↑
. سید مرتضى، ابوالقاسم على بن حسین( شریف مرتضى‏)، پیشین، ج‏۴، ص۷۰ ↑
. ابن طاووس حسنى‏، سید رضى الدین على بن موسى بن جعفر، الطرائف‏، اول، خیام‏، قم‏، ۱۴۰۰ ق، ج‏۱، ص ۲۶۴ ↑
. به نقل از: رجایی، سید حسین، انصاری، محمدباقر، اسرار فدک، ص۱۵۱ ↑
. طبرى، ‏محمد بن جریر بن رستم، پیشین، ص۱۰۹-۱۱۱ ↑
. همان ↑
. سید مرتضى، ابوالقاسم على بن حسین( شریف مرتضى‏)، پیشین، ج‏۴، ص۷۰ ↑
. طبرى، ‏محمد بن جریر بن رستم، پیشین، ص۱۰۹-۱۱۱ ↑
. ابن طیفور، احمد بن أبی طاهر، پیشین، ص ۲۳ ↑
. او فرزند حسن بن حسن مجتبى است مادر وى فاطمه دختر امام حسین مى‏باشد، او را عبد الله محض مى‏گفتند- بخاطر خلوص درسیادت - ، زیرا که از طرف پدر و مادر به على و فاطمه مى‏رسد. (ر .ک : ثقفی کوفی ، ابواسحاق ابراهیم بن محمد ، الغارات ، ترجمه عزیز الله عطاردى ، بی­چا ، انتشارات عطارد ، بی­جا ، ۱۳۷۳ش،ص۴۶۴) ؛ همچنین طبرسی در الاحتجاج درباره او آورده : « هو عبد اللّه المحض بن الحسن المثنى بن الحسن بن علیّ بن أبی طالب فی عمده الطالب و إنّما سمی المحض لأنّ أباه الحسن بن الحسن و أمه فاطمه بنت الحسینو کان یشبه برسول اللّه .(ر.ک : طبرسى، احمد بن على ، الإحتجاج على أهل اللجاج،ج۱،ص ۹۷) ↑
. در برخی نسخ از جمله شرح ابن ابی الحدید، ج ۱۶، ص ۲۱۱ از طریق عبدالله بن حسن آمده است: « فضربت بینها و بینهم ربطه بیضاء- و قال بعضهم: قبطیه ( قالوا قبطیه بالکسر و الضم) » (ابن ابی الحدید ، عزالدین ابوحامد ، شرح نهج البلاغه ، ج۱۶، ص۲۱۱ ) القُبْطِیَّه: در لسان العرب در معنای قبطیه آمده : « ثیاب کتان بیض رِقاق تعمل بمصر» (ر.ک : ابن منظور ، محمد بن مکرم ، پیشین، ج‏۷، ص: ۳۷۳ ). ولی از نظر معنا یکسان هستند و هر دو به معنای پرده است، چون این پرده، پارچه ای بوده که از مصر آورده می­شد،
لذا آن­را «قبطیه» نیز گفته اند؛ یعنی پرده­ای که به «قبط» یعنی مردم مصر نسبت داده شده است. ↑
. متن خطبه شریفه فدکیه در این تحقیق از کتاب الاحتجاج علی اهل اللجاج طبرسی نقل می­ شود. ↑
. طبرسى، احمد بن على ، پیشین، ج۱، ص۹۸عبدالله بن حسن از پدرانش روایت می‌کند: « هنگامی که ابوبکر تصمیم نهائی خود را در مورد غصب فدک از حضرت زهراگرفت و این اخبار به آن­حضرت رسید، سرمبارک را پوشانیدند و پوشش کامل بر تن نمودند و با عده­ای از زنان خدمتگذار و بانوان خویشاوندانشان برای اعتراض به ابوبکر به­راه افتادند. هنگام راه رفتن لباس حضرت به زمین کشیده می­شد و پایین لباس زیر پایشان می­رفت ، و راه رفتنشان چنان بود که گویا پیامبر راه می­روند. ابوبکر با عده زیادی از مهاجران و انصار و دیگر افراد نشسته بودند که حضرت وارد شدند ، و با آمدن حضرت پرده­ای بین ایشان و مردم آویخته شد. حضرت زهرانشستند و چنان از سوز دل ناله­ای نمودند که مردم را به گریه و ضجه واداشتند و مجلس را منقلب کردند. سپس لحظه ای درنگ نمودند تا صدای ناله های مردم خاموش گردید و از جوش و خروش افتاد. با آرامش مجلس حضرت صحبت خود را با حمد و ثنای الهی و درود بر پیامبر آغاز نمودند. مردم باشنیدن کلام آن­حضرت باردیگر شروع به گریه کردند، و حضرت برای بار دوّم ساکت شدند، و هنگامی که مردم آرام گرفتند صحبت خود را از سرگرفتند.» ↑

. راغب اصفهانى، حسین بن محمد، پیشین، ص ۲۹۸ ↑
. منتظری، حسینعلی، خطبه حضرت فاطمه زهراو ماجرای فدک، چهارم، انتشارات سرایی، تهران ،۱۳۸۲ش،ص۴۴ ↑
. طباطبایى ، سید محمد حسین، المیزان فى تفسیر القرآن، ج‏۱۵، ص ۱۱۲ ↑
. طبرسى ، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج‏۷، ص ۲۱۷ ↑
. نور /۳۱ ↑
. درسراسر این تحقیق از ترجمه محمّدمهدی فولادوند استفاده شده است. ↑
. منتظری، حسینعلی، پیشین، ص۴۵ ↑
. تهرانی، مجتبی، بحثی کوتاه پیرامون خطبه فدک، پنجم، مصابیح الهدی، تهران،۱۳۹۱ش، ص۲۵ ↑
. تهرانی، مجتبی، پیشین، ص۲۵ ↑
. عابدینی ، احمد ، چرا حضرت زهرا این گونه خطبه خواند؟، پیام زن، ش۱۲۳، خرداد ۱۳۸۱ش، ص ۱۸ ↑
. در برخی نسخ از جمله شرح ابن ابی الحدید، ج ۱۶، ص ۲۱۱ از طریق عبدالله بن حسن آمده است: « فضربت بینها و بینهم ربطه بیضاء- و قال بعضهم: قبطیه ( قالوا قبطیه بالکسر و الضم) » (ابن ابی الحدید ، عزالدین ابوحامد ، شرح نهج البلاغه ، ج۱۶، ص۲۱۱ ) القُبْطِیَّه: در لسان العرب در معنای قبطیه آمده: « ثیاب کتان بیض رِقاق تعمل بمصر» (ر.ک : ابن منظور، محمد بن مکرم، پیشین، ج‏۷، ص
۳۷۳). ولی از نظر معنا یکسان هستند و هر دو به معنای پرده است چون این پرده، پارچه­ای بوده که از مصر آورده می­شد،
لذا آن را «قبطیه» نیز گفته­اند ؛ یعنی پرده ای که به «قبط» یعنی مردم مصر نسبت داده شده است. ↑
. تهرانی، مجتبی، پیشین ، ص۲۶ ↑
. قصص / ۲۵: « پس یکى از آن دو زن- در حالى که به آزرم گام بر مى‏داشت- نزد وى آمد» ↑
. برگرفته از: بابازاده ، علی اکبر ، تحلیل سیره فاطمه الزهرا ، بی­چا، انصاریان ، قم، ۱۳۷۴ش، ص۱۶۴-۱۶۵ ↑
. تهرانی، مجتبی، پیشین ، ص ۲۷ ↑
. ر.ک: طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۳ ، ص۱۸ ↑
. حجر/ ۲۹، ص/ ۲۷ ↑
. جوادی آملی، عبدالله، تفسیرتسنیم، تحقیق: حسین اشرفی و عباس رحیمیان، دوم، اسراء، قم، ۱۳۸۹ش،ج ۱۷، ص ۴۰۶ ↑