آنچنان که در این لایحه دیده می شود نیاز به تربیت معلم از نظر نمایندگان مردم در آن زمان(بیش از صد سال پیش) بسیار مهم و ضروری تشخیص داده شده بود و مشخص است که از تعداد سی نفر شاگرد ایرانی نیمی از آنها (۱۵ نفر) برای معلمی انتخاب شده‌اند. در فاصله سالهای ۱۲۹۰ ه.ش. تا ۱۲۹۸ ه.ش. برخی از نمایندگان مجلس چندین بار لایحه ای جهت تأسیس مرکزی به نام دارالمعلمین تقدیم مجلس نمودند،تااینکه مجلس سرانجام به حکم ضرورت، لایحه تأسیس دارالمعلمین و دارالمعلمات را به تصویب رساند (آقازاده، ۱۳۸۲، ص۵۴).
تصویب تأسیس دارالمعلمین (مرکز تربیت معلم برای پسران) و دارالمعلمات (مرکز تربیت معلم برای دختران) در ۱۲ جمادیالأول ۱۳۳۳ ه.ق. (برابر با دوشنبه ۷ فروردین ۱۲۹۴ ه.ش.) از اقدامات مهم پس از مشروطیت محسوب می شود. این موضوع باعث استقرار نظام تربیت معلم در کشور شد. دارالمعلمینِ مرکزی مدرسهای دولتی و رایگان بود و تحت نظر وزارت معارف اداره میشد. رئیس آن توسط شخص وزیر انتخاب و منصوب میگردید. وظیفه آن تأمین معلم برای مدارس ابتدایی و دوره اول متوسطه بود. بنابرین به دو قسمت ابتدایی (تأمین معلم برای ۴ سال اول دوره ابتدایی) و عالی (تأمین معلم برای برای سال پنجم و ششم ابتدایی و دوره اول متوسطه) تقسیم میگردید. دوره تحصیل در قسمت ابتدایی سه سال (دو سال نظری و یک سال عملی) و در قسمت عالی چهار سال (سه سال نظری و یک سال عملی) به طول میانجامید .در پنج شنبه ۱۴ آذر ماه سال ۱۳۰۸ ه.ش. جلسه ۸۴ دوره هفتم، مجلس شورای ملی، به منظور تشویق جوانان لایق و مستعد جهت تحصیل در دارالمعلمین عالی، قانون استخدام فارغ التحصیلان این مرکز را در شش ماده به تصویب رساند.به موجب ماده سوم این قانون، دارندگان درجه لیسانس از دارالمعلمین عالی میتوانستند بدون طی خدمات اولیه با رتبه چهار به کسوت معلمی درآیند و وزارت معارف وقت، مکلف شد تا فارغ التحصیلان عالی را در مدارس دولتی به خدمت بگماردقانون تربیت معلم و دانشسراهای مقدماتی در اسفندماه سال ۱۳۱۲ ه.ش. به تصویب مجلس شورای ملی رسید. دولت در این قانون، مکلف شد علاوه بر تکمیل دانشسرای عالی پسران، ۲۵ باب دانشسرای مقدماتی و همچنین یک باب دانشسرای دختران در تهران و سایر شهرها را در سال ۱۳۱۳ ه.ش. به مدت پنج سال تأسیس و بهره برداری نماید. نخستین دوره تربیت معلم یک ساله از سال تحصیلی ۴۰-۱۳۳۹ه.ش. آغاز به کار کرد.در سال ۱۳۴۷ه.ش. برای تأمین معلمان مدارس راهنمایی تحصیلی ۱۱باب دانشسرای راهنمایی در تهران وشهرستانها دایر گردید (همان منبع).
. اساسنامه این دانشسراها، در جلسه ۱۰۴ شورای عالی آموزش وپرورش مورخ ۱۷/۱۱/۱۳۵۱ به تصویب رسید (شرکایی،۱۳۸۶،ص۱۴۸).
تا سال ۱۳۵۷ه.ش، تعداد چهار گروه مراکز تربیت مربی کودک، دانشسرای مقدماتی، دانشسرای راهنمایی و مراکز تربیت معلم روستایی مشغول به کار بودند و همچنین دانشسرای عالی تهران و دانشکده های علوم تربیتی دانشگاه های کشور نیز به این گروه برای تربیت دبیر اضافه گردیده بودند. پس از انقلاب اسلامی اولین دوره تربیت معلم در سال ۱۳۵۸ه.ش. در رشته های مختلف شروع به کار کرد. اساسنامه مراکز تربیت معلم در جلسه ۳۱۱ مورخ ۲/۶/۱۳۶۲ به تصویب شورای عالی آموزش وپرورش رسید که در آن به هدف، مدت دوره، شرایط پذیرش کارآموزان رشته های تحصیلی، شرایط رؤسای مراکز و نحوه انتخاب و انتصاب آنان و نوع مدرک اعطایی به فارغ التحصیلان اشاره شده است. نحوه اداره مراکز به صورت شبانهروزی بوده واز شرایط مهم ورود به این مراکز داشتن مدرک کامل متوسطه حداقل سن ۱۷ سال و حداکثر ۲۲سال و موفقیت در کنکور ورودی بود (صافی،۱۳۹۰،ص۵۵).
نگاه تحلیلگرایانه به آمار تأسیس وجذب دانشجویان در مراکز تربیت معلم کشور طی نود سال گذشته نشان میدهد (علیرغم ازدیاد دانش آموزان و مدارس، در خواست معلم برای مدارس و همچنین تقاضا برای بهره گیری از امکانات آموزشی بیشتر در سراسر کشور) شاهد تنزل رشد مراکز تربیت معلم و به تبع آن، کاهش دانشجویان این مراکز میباشیم. در تاریخ ۲۰/۱۰/۱۳۷۷ مصوبههای به تصویب شورای عالی برنامه ریزی درسی رسید که بر اساس آن اصول و اهداف برنامه ریزی و خطوط کلی فعالیتهای جدید مراکز تربیت معلم مشخص شد (آقا زاده۱۳۸۲،ص۵۸).
پس از تهیه لایحه نظام آموزش و پرورش ایران در سال ۱۳۸۱ه.ش. و تاکید بر توجه به تربیت معلم وتأمین نیروی انسانی آموزش و پرورش در برنامه های سوم، چهارم و پنجم توسعه کشور با تجمیع دانشکده های تربیت دبیر فنی، آموزشکدههای فنی و حرفهای و مراکز تربیت معلم، مجتمعی به نام “مجتمع آموزش عالی پیامبر اعظم(ص) “در سال ۱۳۸۴ه.ش. ایجاد گردید.
اساسنامه مجتمع در شورای گسترش آموزش عالی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در ۲۶ ماده و ۶ تبصره در تاریخ ۳/۶/۸۶ تصویب و برای اجرا ابلاغ شد. در تاریخ ۸/۱۰/۱۳۷۸ طرح تأسیس دانشگاه فرهنگیان توسط وزارت آموزش وپرورش به شورای عالی انقلاب فرهنگی تقدیم شد. در سال ۱۳۸۹ با نگاه جدید به سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، مجدداً اساسنامه تشکیل دانشگاه فرهنگیان در وزارت آموزش و پرورش تهیه و برای تصویب نهایی با اهداف، وظایف، تشکیلات، اختیارات جدید به شورای عالی انقلاب فرهنگی در تاریخ (۲۸/۶/۱۳۹۰) ارسال گردید.بدین شکل اساسنامه دانشگاه فرهنگیان مشتمل بر ۳۱ ماده و۲۲ تبصره در جلسه ۷۰۴ مورخ ۶/۱۰/۱۳۹۰ به تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی رسید و با امضای رئیس جمهور وقت در تاریخ اول اسفند همان سال ابلاغ شد.دانشگاه فرهنگیان در سال تحصیلی ۱۳۹۲-۱۳۹۱ نخستین دانشجویان تربیت معلم را باشیوهی جدید، جذب نمود و چنین می نماید که باید سابقه حدود صد سال تاریخ تربیت معلم مدرن را حفظ و نگهداری کند.
۲-۲بخش دوم: پژوهش
۱-۲-۲تعریف پژوهش
تحقیق واژهای عربی است ومعادل فارسی آن پژوهش است. در لغت به معنای بررسی، بازجویی، وارسی واقعیت و به کنه مطلب رسیدن می‌باشد. برای این واژه تعاریف مختلف و متعددی ارائه گردیده است که کم و بیش همه آنها بر کسب دانش و حقیقتیابی تأکید دارند (جمشیدی و همکاران،۱۳۹۰،ص۲) .
تحقیق عبارت است از: مجموعه فعالیتهایی که برای کشف بخشی از جهان حقیقی انجام می شود. (شریعتمداری،۱۳۸۸،ص۳۸) .
تحقیق از نظر لغوی به معنای بررسی و پیدا کردن حقیقت است ولی در تعریف اصطلاحی و از نظر علمی عبارت است از تلاش و انجام یک فعالیت منظم و هدفدار برای رسیدن به حقیقت و پاسخ به سؤال و دستیابی به دانش و آگاهی بیشتر در مورد یک پدیده و یا یک مسئله به منظور چارهجویی با بهره گرفتن از مراحل وروش علمی (سادئی، ۱۳۹۰، ص۲۰)
علاوه بر تعاریف بالا برای تحقیق تعاریفی چند ارائه شده است که برخی از آنها به قرار زیر است: تحقیق از نظر جان بست[۸]: تحقیق کوشش منظمی است که به منظور پاسخگویی به یک یا چند سوال داده می شود. همچنین از نظر وی تحقیق یک فرایند یا یک فعالیت نظاممند است که به کشف و پروراندن مجموعه ای از دانشهای سازمانیافته منجر می شود.
فرم در حال بارگذاری ...