. غافر/۶۴: «خدا [همان] کسى است که زمین را براى شما قرارگاه ساخت و آسمان را بنایى [گردانید] و شما را صورتگرى کرد و صورتهاى شما را نیکو نمود » ↑
. حشر/۲۴: «اوست خداى خالق نوساز صورتگر» ↑
. تغابن/۳: « آسمانها و زمین را به حقّ آفرید و شما را صورتگرى کرد و صورتهایتان را نیکو آراست» ↑
. انفطار/۸: «به هر صورتى که خواست، تو را ترکیب کرد» ↑
. قزوینی، سید محمدکاظم، پیشین، ص ۳۷۵ ↑
. منتظری، حسینعلی، پیشین، ص۷۱ ↑
. مجلسی، محمد باقر بن محمدتقی، پیشین، ج۸۴ ، ص۳۱۰: من گنج پنهان بودم، دوست داشتم که شناخته شوم، پس خلق را آفریدم تا شناخته شوم.» ↑
. بقره/۲۶۹: «[خدا] به هر کس که بخواهد حکمت مىبخشد، و به هر کس حکمت داده شود، به یقین، خیرى فراوان داده شده است» ↑
. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، پیشین، ص ۵۴۲ ↑
. ذاریات/۵۶ : «و جنّ و انس را نیافریدم جز براى آنکه مرا بپرستند» ↑
. منافقون/۸ : «و عزّت از آنِ خدا و از آنِ پیامبر او و از آنِ مؤمنان است.» ↑
. آل عمران/۱۹۵ :« پس، پروردگارشان دعاى آنان را اجابت کرد [و فرمود که:] من عملِ هیچ صاحب عملى از شما را، از مرد یا زن، که همه از یکدیگرید، تباه نمىکنم پس، کسانى که هجرت کرده و از خانههاى خود رانده شده و در راه من آزار دیده و جنگیده و کشته شدهاند، بدیهایشان را از آنان مىزدایم، و آنان را در باغهایى که از زیر [درختان] آن نهرها روان است درمىآورم [این] پاداشى است از جانب خدا و پاداش نیکو نزد خداست.» ↑
. غافر/۳: « گناهبخش و توبهپذیر [و] سختکیفر است» ↑
. فصلت/۴۳: « به راستى که پروردگار تو داراى آمرزش و دارنده کیفرى پردرد است» ↑
. الرحمن/۷ : « و آسمان را برافراشت و ترازو را گذاشت» ↑
. زمر/۱۶: « آنها از بالاى سرشان چترهایى از آتش خواهند داشت و از زیر پایشان [نیز] طَبَقهایى [آتشین است]، این [کیفرى] است که خدا بندگانش را به آن بیم مىدهد. اى بندگان من، از من بترسید.» ↑
. یونس/۲۵: « و خدا [شما را] به سراى سلامت فرا مىخواند، و هر که را بخواهد به راه راست هدایت مىکند.» ↑
. فجر/۳۰: « و در بهشت من داخل شو.» ↑
. تهرانی، مجتبی، پیشین، ص۵۳ ↑
. مدرسی وحید تبریزی، احمد بن عبدالرحیم، پیشین، ص ۱۴۴ ↑
. موسوی خمینی، سید روح الله، آداب الصلاه، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)، هفتم، تهران، ۱۳۷۸ش،ص۳۶۵ ↑
. منسوب به جعفر بن محمد ، مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه ، ترجمه: مصطفوى، اول ،انجمن اسلامى حکمت و فلسفه ایران، تهران، ۱۳۶۰ش، ص۴۵۳ : بندگی گوهری است که باطن و حقیقت آن، ربوبیت است، پس هرچه از بندگی بدست نیامده باشد، در ربوبیت یافت می شود، و هرچه از ربوبیت پوشیده و پنهان باشد، در بندگی حاصل میگردد.» ↑
. اسراء/۱: «منزّه است آن [خدایى] که بندهاش را شبانگاهى از مسجد الحرام به سوى مسجد الأقصى» ↑
. موسوی خمینی، سیدروح الله، پیشین، ص۱۰ ↑
. ملبوبی، محمد باقر، پیشین، ص۱۵۳ ↑
. جن/۱۹: « و همین که «بنده خدا» برخاست تا او را بخواند، چیزى نمانده بود که بر سر وى فرو افتند» ↑
. زمر/۳۶: « آیا خدا کفایتکننده بندهاش نیست؟» ↑
. اللهیاری، علیرضا، پیشین، ص۱۸۵ ↑
. احزاب/۳۳: «خدا فقط مىخواهد آلودگى را از شما خاندان [پیامبر] بزداید و شما را پاک و پاکیزه گرداند.» ↑
. زمر/۳۶: «آیا خدا کفایتکننده بندهاش نیست؟ و [کافران] تو را از آنها که غیر اویند مىترسانند و هر که را خدا گمراه گرداند برایش راهبرى نیست.» ↑
. اسراء/ ۱: «منزّه است آن [خدایى] که بندهاش را شبانگاهى از مسجد الحرام به سوى مسجد الأقصى- که پیرامون آن را برکت دادهایم- سیر داد» ↑
. کهف/۱: «ستایش خدایى را که این کتاب [آسمانى] را بر بنده خود فرو فرستاد و هیچ گونه کژى در آن ننهاد» ↑
. نجم/ ۱۰: «آن گاه به بندهاش آنچه را باید وحى کند، وحى فرمود.» ↑
. احزاب/۴۰: «محمّد پدر هیچ یک از مردان شما نیست، ولى فرستاده خدا و خاتم پیامبران است.» ↑
. فتح/ ۲۹: «محمّد پیامبر خداست» ↑
. نهج البلاغه، خطبه۱۰۸: پیامبر را از درخت تنومند پیامبران، از سرچشمه نور هدایت، از جایگاه بلند و بىهمانند، از سرزمین بطحاء، از چراغهاى برافروخته در تاریکىها، و از سر چشمههاى حکمت برگزید. » ↑
. ابن بابویه، محمد بن على، من لا یحضره الفقیه، ج۴ ، ص۳۷۴ : «بهراستى که خداى متعال به دنیا نظرى کرد پس مرا از بین آن همه بر تمام مردان جهان انتخاب نمود.» ↑
. ابن بابویه، محمد بن على، عیون أخبار الرضا ، چ اول، نشرجهان، تهران، ۱۳۷۸ق ابن بابویه، ج۱، ص۲۶۲: «یا علی! همانا خداوند پیامبران مرسلش را بر ملائکه مقربش برتری داد و مرا بر تمام پیامبران و فرستادگانش برتری وفضیلت داد.» ↑
. قزوینی، سید محمد کاظم، پیشین، ص۳۷۸ ↑
. فتح/۲۹: « محمّدپیامبر خداست و کسانى که با اویند، بر کافران، سختگیر [و] با همدیگر مهربانند.» ↑
. اعراف/ ۱۵۷: « همانان که از این فرستاده، پیامبر درس نخوانده- که [نام] او را نزد خود، در تورات و انجیل نوشته مىیابند- پیروى مىکنند» ↑
. بقره / ۷۶: « و [همین یهودیان] چون با کسانى که ایمان آوردهاند برخورد کنند، مىگویند: «ما ایمان آوردهایم.» و وقتى با همدیگر خلوت مىکنند، مىگویند: «چرا از آنچه خداوند بر شما گشوده است، براى آنان حکایت مىکنید تا آنان به [استناد] آن، پیش پروردگارتان بر ضد شما استدلال کنند؟ آیا فکر نمىکنید؟» ↑
. مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج۱، ص ۲۸۶ ↑
. صف/۶: « و هنگامى را که عیسى پسر مریم گفت: «اى فرزندان اسرائیل، من فرستاده خدا به سوى شما هستم. تورات را که پیش از من بوده تصدیق مىکنم و به فرستادهاى که پس از من مىآید و نام او «احمد» است بشارتگرم.» پس وقتى براى آنان دلایل روشن آورد، گفتند: «این سحرى آشکار است.» ↑
. اللهیاری، علیرضا، پیشین، ص۱۹۶ ↑
. انجیل برنابا، ترجمه: فهیمی کرمانی، مرتضی، بیچا، بیجا،۱۳۴۷ش ، فصل ۹۷، فقره: ۱۵- ۱۹ ↑
. طه / ۳۸-۴۰ : إِذْ أَوْحَیْنا إِلى أُمِّکَ ما یُوحى أَنِ اقْذِفیهِ فِی التَّابُوتِ فَاقْذِفیهِ فِی الْیَمِّ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لی وَ عَدُوٌّ لَهُ وَ أَلْقَیْتُ عَلَیْکَ مَحَبَّهً مِنِّی وَ لِتُصْنَعَ عَلى عَیْنی إِذْ تَمْشی أُخْتُکَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلى مَنْ یَکْفُلُهُ فَرَجَعْناکَ إِلى أُمِّکَ کَیْ تَقَرَّ عَیْنُها وَ لا تَحْزَنَ ↑
. مریم/ ۱۸-۳۳ ↑
. یعقوبى، احمد بن ابى یعقوب ابن واضح ، پیشین، ج۲، ص۸ ↑
. شریف الرضى، محمد بن حسین، پیشین، ص، خطبه۱۰۵ : تا اینکه خدا محمّد را برانگیخت، گواهى دهنده، بشارت دهنده، هشدار دهنده. پیامبرى که بهترین آفریدگان در خردسالى، و در سنّ پیرى نجیبترین و بزرگوارترین مردم بود، اخلاقش از همه پاکان پاکتر و باران کرمش از هر چیزى با دوامتر بود.» ↑
. شریف الرضى، محمد بن حسین، پیشین، خطبه۱۹۲(خطبه قاصعه) : از همان لحظهاى که پیامبر را از شیر گرفتند، خداوند بزرگترین فرشته (جبرئیل) خود را مأمور تربیت پیامبر کرد تا شب و روز، او را به راههاى بزرگوارى و راستى و اخلاق نیکو راهنمایى کند.» ↑
فرم در حال بارگذاری ...