وبلاگ

۲ ـ حداقل تاثیر منفی بر فرهنگ و حداکثر مسئولیت پذیری نسبت به فرهنگ جامعه میزبان
۳ ـ حداکثر سود اقتصادی برای جامعه میزبان

۴ ـ حداکثر رضایت تفریحی جهت مشارکت جهانگردان.
۴ ـ ۱ تاریخچه اکوتوریسم :
در قرن گذشته به دنبال افزایش سطح درآمد افراد جامعه بشری ، افزایش اوقات بیکاری تمایل به گریز از محیطهای مصنوعی و پناه آوردن به طبیعت، انسانها از محیط های شهری خارج شده در مناطق برون شهری در جستجوی طبیعت و محوطه باستانی بودند ، تابتوانند ارتباط خویش را با تمدنهای باستانی که درهاله ای از الهام فرو رفته است را از نو برقرار کنند . بعضی از مناطق باستانی برون شهری گاه آننان در بستر طبیعت قرار گرفته که جاذبه عناصر و عوامل طبیعی نظیر توپولوژی زمین حیات وحش و پوشش گیاهی مکمل جاذبه های تمدنهای باستانی گشته و جمعیت زیادی را بطرف خود می کشاند .
توریسم طبیعت که بنام اکوتوریسم طبیعت نامیده می شود، پدیده ای تازه است که فقط بخشی ازکل صنعت توریسم را نشان می دهد و مبتنی بر مسافرت هدفمند به مناطق طبیعی برای مطالعه لذت جویی و استفاده معنوی از مناظر گیاهان و جانوران و هر نوع جنبه فرهنگی معاصر یا گذشته موجود در این مناطق می باشد . بطور کلی اکوتوریسم سفر و گردش مسئولانه در نواحی طبیعی است که باعث حفظ طبیعی شده و شرایط زیست مردم بومی آن نواحی را بهبود می بخشد واژه اکوتوریسم از سال ۱۹۶۵ متدوال گشت و چها رمعیار مهم را در نظر داشته است.
۱ ـ حداقل تاثیر منفی بر محیط زیست
۲ ـ حداقل تاثیر منفی بر فرهنگ و حداکثر مسئولیت پذیری نسبت به فرهنگ جامعه میزبان
۳ ـ حداکثر سود اقتصادی برای جامعه میزبان
۴ ـ حداکثر رضایت تفریحی جهت مشارکت جهانگردان.
اکوتوریسم : واژه اکوتوریسم در زبان فارسی با واژه های چون گردشگری زیست محیطی ، طبیعت گردی یا به عبارتی جهانگردی طبیعی با هدف حفظ محیط زیست تعریف شده است .
ـ اکوتوریسم از دو واژه اکو + توریسم شکل گرفته.
۱ ـ اکو : به محیطهای گفته می شود که انسان در ساخت آنها نقش تعیین کننده ای ندارد .
۲ ـ توریسم : کسی که به بازدید منابع طبیعی می رود
اکو توریسم : اکو توریسم عبارت است از یک توریسم پایدار اکو لوژیکی با تمرکز اولیه روی تجربه مناطق طبیعی که در یک محیطی فرهنگی را ترویج کرده و به آن ارج می نهد و آنرا محافظت می کند.
اکوتوریسم به عنوان طبیعت گردی ، با انگیزه ی مشاهده مظاهر طبیعی که با ویژگیهای خاص خود آغاز می شود . اکوتوریسم در برگیرنده تمامی جلوه های طبیعت است که برروی کره زمین وجود دارد .
اکوتوریسم معادل طبیعت گردی است که با انگیزه استفاده از جاذبه های توانمندیهای طبیعی و تمام جاذبه هایی که به نوعی با طبیعت در ارتباط هستند صورت می گیرد و مانند کوهنوردی، کوه پیمایی ، صخره نوردی ، پیاده روی دامنه نوردی ، قایق رانی ، شنا ، قایق سواری روی رودخانه ، انواع اسکی ( اسکی روی آب ، برف ، چمن ) غار نوردی ، یخچال نوردی ، تماشای مناظر طبیعی ( حیوانات ، گیاهان ، گل و پرندگان ) و… می باشد .
اکوتوریسم یعنی سفر مسئولانه به پهنه طبیعت ، سفری که محیط زیست را پاس می دارد به زندگی مردمان محلی رونق می بخشد .
اکوتوریسم را می توان عامل غنای طبیعی، و زنده نگهداشتن سنت ها، و آداب رسوم دیرینیان و اصالت های قومی و فرهنگی دانست .
اکوتوریسم رابطه مستقیم با شناخت محیط و اقلیم منطقه دارد و شیوه شناخت اقلیمی ، جهانگردی را از دیدگاه جغرافیا مورد بررسی و مدافه قرار می دهد . محیط اقلیم ، آب هوا ، مناظر و مزایا و جادبه های طبیعی همه در این شیوه بررسی ، مورد توجه و تاکید قرار می گیرند.( رهنمایی ، ۱۳۷۹، ۳۶)
براساس برآورد ( world tourism organization w.t.o ) درحالی که رشد عمومیت صنعت توریسم برای نخستین دهه آینده ( ۲۰۰۰ الی ۲۰۱۰ ) بین ۳/۴ تا حداکثر ۷/۶ درصد پیش بینی می شود ، بافته های موجود حاکی از آن است که بیشترین سهم این رشد مربوط به بخش اکوتوریسم بوده و بطور کلی بین ۱۰ تا ۳۰ درصد آن شامل خواهد شد بدین ترتیب انتظار می رود تا یک دهه دیگر شمار طبیعت گردان ، که اکنون هفت درصد از کل مسافران جهان را تشکیل می دهند ، به بیش از بیست درصد برسد .
با تاکید ( w.t.o) رشد اکوتوریسم آنچنان شتابان است که انتظار می رود قرن آینده ، قرن اکوتوریسم بالغ بر ۱ تا ۳۰ درصد رشد خواهد داشت .
ایران جز ۵ کشور برتر از نظر جاذبه های طبیعی ( اکوتوریسم ) و برخودار از بیشترین تنوع اقلیمی در جهان ویکی از ذخیره گاه های متنوع زیستی توریستی کره زمین از مزیت نسبی افزون تری نسبت به دیگر شاخه های توریسم برخوردار است .
توسعه اکوتوریسم نیازمند سرمایه گذاری گسترده برای امکانات زیر بنایی مثل هتل، جاده نیست . اکوتوریسم به منابع انسانی نیازمندتر از تاسیسات رفاهی و اقامتی است. به همین دلیل شاید نیازی به جذب سرمایه گذاری های سنگین نداشته باشد، درحالی که ازسوی دیگر می تواند با ایجاد حجم انبوه تری از فرصتهای شغلی ، منافع آن را به طور مستقیم متوجه بومی و اقشار تهیدست جامعه سازد .
اکوتوریسم از بنیان های توسعه پایدار جوامع و راهی برای حفظ چشم انداز ها و ذخایر طبیعی است. و تاثیر موثری در پالایش آلودگی ها تبلیغ گسترش فرهنگی زیست محیطی دربین مردم داشته باشد.
۴-۲ قطب گردشگری شهرستان سنقر دارای هفت حوزه می باشد که شامل موارد زیر است
الف : حوزه ی گردشگری گلویچ
ب : حوزه ی گردشگری سراب گزنهله سنقر
ج : حوزه ی گردشگری کیونانات
د : حوزه ی گردشگری دالاخانی
ه : حوزه ی گردشگری بدریریشان
ل : حوزه ی گردشگری فمام
م : حوزه ی گردشگری آگاهان
از میان جاذبه های جذب توریست ( تاریخی ، فرهنگی ، مذهبی ، تفریحی ، طبیعی ) بیشترین درصد یعنی ۴/۹۴ درصد متعلق به قابلیت‌های طبیعی موجود در شهرستان سنقر می باشد. (طرح توسعه گردشگری استان کرمانشاه، ۱۳۸۴، ۱۰۴)
۴ ـ ۳ مفهوم گردشگری روستایی :
گردشگری روستایی بخشی از صنعت گردشگری است که عملا بر محیط طبیعی ، فرهنگی بکر و بدور از ازدحام تیکه دارد و عموما شامل فعالیتهای متنوع و زیادی از جمله کوهپیمایی ، صخره نوردی ، بلم سواری در رودخانه ، شکار، حضور در مراسم فرهنگی، بازدید از معماری منحصر به فرد روستایی آداب رسوم ، شیوه معیشت می گردد که بصورت غیر رسمی و اختیاری انجام می گیرند. بطور کلی گردشگری روستایی می تواند دارای تعریفی جغرافیایی و توصیفات فرهنگی جدای از جوامع شهری باشد .
بطور کلی اصول و مسائل که درتوسعه گردشگری روستایی موثرند به هفت بخش تقسیم می شود .
۱ ـ تفریح وگذارندن اوقات فراغت تفریح در روستا متکی بر ویژگیهای اصیل روستا زیبایهای طبیعی ، فرهنگی ، تاریخ، حیات وحش ( جانوری گیاهی ) است .
۲ ـ توسعه ی روستا ، توسعه روستا های گردشگری باید بر حفظ محیط زیست و اهداف تفریحی تاکید کند، و ذخایر و منابع گردشگردی روستا و نحوه ی مطلوبی ساماندهی نماید. تا مکمل درآمدهای خاص از فعالیتهای غالب در روستا باشد .
۳ ـ طرح ریزی کالبدی روستاهای گردشگری باید طراحی ویژه ای داشته باشند. به گونه ای که این طراحی توازن مناظر روستایی راتقویت کند و نحوه ی گسترش نیز باید ملهم از محیط طبیعی باشد .
۴ ـ اقتصاد در روستایی براساس پتانسیل ها و عملکرد های غالب موجود در روستا صورت گیرد .
۵ ـ حفظ محیط زیست استفاده کنندگان از محیطهای روستایی برای مقاصد گردشگری باید در حفظ محیط زیست روستا سهیم باشد و با حمایتهای مختلف ، کیفیت آن را بهبود بخشد . در طرحهای توسعه گردشگری روستایی نیز حفظ ذخایر اکولوژیکی بعنوان سرمایه اصلی گردشگری اهمیت زیادی دارد .
۶ ـ تبلیغ و اطلاع رسانی شیوه ی اطلاع رسانی در مورد گردشگری روستایی باید به گونه ای باشد که دانش مردم را نسبت به محیط های روستایی افزایش دهد . سطح امکانات، شرایط اجتماعی ، فرهنگی ، محیطی آنها را بصورت روشن به آگاهی گردشگران برساند ، استفاده کنندگان با آگاهی از شرایط موجود رفتارها و اعمال خود با ویژگیهای محیط روستایی منطبق نمایند .
۷ ـ گردشگری روستایی امری مشارکتی بین روستائیان و گردشگران است ، روستائیان باید به نحوی آموزش یا بند تا گردشگران را بپذیرند و محیط گرمی را برای اقامت و فعالیتهای آنها در روستا ایجاد نماید.(طرح جامع توسعه گردشگری استان کرمانشاه، ۱۳۸۴، ۸ و ۴۸۷)
مزایای گردشگری روستایی :
۱ ـ درآمد زایی و ابعاد فرصتهای شغلی جدید
۲ ـ توسعه فرهنگی که برای حفظ آثار و ابنیه تاریخی فرهنگی منطقه که میراث ارزشمند گذشتگان است و موجب احیا دوباره بسیاری از آداب رسوم گذشته که مختص به منطقه خاصی بوده و از بین رفته دوباره رونق پیدا کند و از جمله مراسم فولکوریک ، رقص های سنتی ، موسیقی ، نمایش هنرهای بومی و بازیهای محلی .
۳ ـ توسعه عوامل زیست محیطی ، محیط زیست وویژگیهای طبیعی روستاها همراه با ارتقاء کیفیت آن است، جاذبه طبیعی در یک منطقه که سالها مورد بی مهری قرار گرفته دوباره احیا می شود .
معایب گردشگری روستایی :
۱ ـ تاثیر منفی بر روی عوامل فرهنگی جامعه میزبان