PLC از اجزاء نیمه هادی ساخته می شود که دارای ضرایب اطمینان بسیار زیادی هستند. در نتیجه نگهداری سیستمهای PLC هزینه بسیار کمی دربردارد و احتمال از کار افتادن بسیار پایین است.
۲-۴-۱۰- مستند سازی
در صورت نیاز، چاپ مدار کامل PLC ظرف چند دقیقه امکانپذیر است و به طور کلی احتیاجی به جستجوی مدار PLC در بایگانی پرونده ها نیست. PLC در هر لحظه میتواند مدار واقعی را چاپ کند که برای تابلوهای رلهای کار دشواری است.
۲-۴-۱۱- امنیت
تا زمانی که قفل سیستم PLC به درستی باز نشود، امکان تغییر در برنامه آن وجود ندارد. در حالی که در سیستمهای رلهای، امکان تغییرات غیرمستند در تابلو کنترل وجود دارد. ممولا افرادی که در شیفتهای پایانی روز کار میکنند این تغییرات را با دقت در پرونده ها ثبت نمیکنند. البته ابعاد امنیتی سایبری PLC ها بحث جداگانه ای است.
-
-
-
- استاندارد IEC 1131-3[16]
-
-
در سال ۱۹۷۹ یک گروه متخصص در IEC کار بررسی جامع PLC ها، شامل سخت افزار، برنامهنویسی و ارتباطات به عهده گرفتند [۸]. هدف این گروه تدوین روشهای استانداردی بود که توسط سازندگان PLC به کار گرفته شود. این کار حدود ۱۲ سال به طول انجامید و نهایتا پس از بحث های موافق و مخالفی که انجام شد این استاندارد شکل گرفت. تنها استاندارد جهانی برای برنامهنویسی کنترلکنندههای صنعتی IEC 1131-3 است که با استاندارد کردن رابط برنامهنویسی، طراحی و عملکرد کنترلکنندههای صنعتی را هماهنگ میکند.
این استاندارد از بخشهای زیر تشکیل شده است:
-
- اطلاعات کلی[۱۷]: این بخش ضمن تعریف بخشهای مختلف PLC و وسایل جانبی آن، عملکرد هر قسمت مانند CPU، منبع تغذیه، ورودی ها و خروجیها و … را تشریح کرده و یک ساختار کلی را به عنوان الگو ارائه نموده است.
-
- ملزومات سختافزاری و آزمایشها[۱۸] : این بخش حداقل ملزومات برای ساخت، سرویس، انبار کردن، حمل و نقل، عملکرد و ایمنی PLC ها و وسایل جانبی آنها را بیان کرده و تستهای کاربردی مربوطه را توضیح میدهد.
-
- زبانهای برنامه نویسی[۱۹]: در این بخش انواع دادههایی که میتوانند در برنامهنویسی استفاده شوند مانند Bool، Byte، Time، Date، Word، Real، Integer و …. تعریف شده اند. همچنین[۲۰]POU ها مانند تابع (FC) و تابع بلاکی[۲۱](FB) مشخص گردیدهاند. IEC در این بخش ۴ زبان برنامه نویسی که قبلا نیز به کار میرفت را انتخاب کرده و یک زبان جدید نیز بر آن افزوده و جمعا ۵ زبان برنامهنویسی را به عنوان استاندارد برنامه نویسی PLC ها معرفی میکند که در ادامه هر کدام به صورت مختصر توضیح داده میشود [۸]:
-
- Instruction List) IL): یک زبان سطح پایین و از زبان های قبلی PLC است که به صورت متنی میباشد که بیشتر شبیه زبان اسمبلرهای میکروپروسسور است.
-
- (Function Block Diagram) FBD: یک زبان گرافیکی است که قبلا نیز مورد استفاده قرار می گرفت. در FBD برنامه نویسی توسط یک سری بلوک های پایه که در کنار هم قرار میگیرند انجام می شود.
-
- (Ladder Diagram) LD: روش گرافیکی است که قبلا نیز استفاده میشد ولی به صورت پیشرفتهتر عرضه شده است. در روش جدید LD و FBD می توانند به صورت توام در برنامه به کار روند.
-
- (Structured Text) ST: زبان جدیدی است که IEC به چهار زبان قبلی افزوده است. ST یک زبان سطح بالا شبیه C و پاسکال است و کاربردی عالی به ویژه در الگوریتمهای پیچیده ریاضی دارد.
-
- (Sequential Function Control) SFC: زبان برنامهنویسی جدیدی است که در آن برنامه به مراحلی که ترتیب الگوریتمهای کنترلی را نشان میدهد تقسیم میگردد و شامل طبقات مختلف برنامه است. هر گاه شرایطی که در بخش انتقال مشخص شده برآورده گردید، مرحله قبلی غیر فعال و مرحله بعدی فعال میشود.
-
- راهنمای کاربران[۲۲]: این بخش راهنمای کاربر نهایی برای انتخاب و مشخص کردن ملزومات سیستمی است که سختافزار، نرمافزار و ارتباطات در آن منطبق با استاندارد IEC 1131 باشد.
-
- ارتباطات[۲۳]: در این بخش جنبه های ارتباطی از دیدگاه کنترل کننده تشریح شده است.
-
- این بخش خالی است و برای استفاده در آینده رزرو شده است.
-
- برنامه نویسی کنترل فازی[۲۴]: این بخش در سال ۲۰۰۱ به استاندارد اضافه شد و برنامه نویسی کنترل فازی را معرفی مینماید.
-
راهنمای کاربرد زبانهای برنامهنویسی[۲۵]: این بخش صرفا راهنمای کاربران برای استفاده از زبانهای برنامهنویسی است که در بخش ۳ معرفی شد.
-
- روشهای ارتقاء قابلیت کنترلی PLC ها
-
همانطور که در مطالب بالا ذکر شد PLC ها مزایای زیادی دارند که موجب گستردگی آنها در صنایع مختلف شده است. از طرفی روشهای کنترلی روز به روز در حال پیشرفت هستند اما محدودیتهایی از جمله کمبود حافظه، قدرت پردازشی کم و زبان برنامه نویسی پیچیده در این PLC ها قابلیت اعمال این روشهای کنترلی پیشرفته را با مشکل روبه رو می کند. از این رو نیاز به این ارتقاء قابلیت کنترلی روز به روز بیشتر میشود و پیادهسازی آنها کمک قابل توجهی به بهبود عملکرد پروسههای صنعتی خواهد کرد. روشهای متفاوتی برای ارتقاء قابلیت کنترلی این PLC ها وجود دارد که در زیر به تعدادی از آنها اشاره میکنیم.
-
- ساده ترین و در عین حال پرهزینهترین روش ارتقاء قابلیت PLC ها، جایگزین کردن PLC های قدیمی با PLC های با حافظه بیشتر و قدرت پردازشی بالاتر است، از طرفی با توجه به ماژولار بودن PLC ها، افزودن کارتها یا ماژولهای جانبی جهت انجام روابط پیچیده ریاضیاتی، می تواند روش دیگری برای این ارتقاء قابلیت کنترلی این PLC ها باشد که در اکثر موارد نیاز به PLC هایی با قدرت پردازشی بالاتر میباشد، بنابراین استفاده از این روش در عین سادگی منطقی نمی باشد زیرا هزینه های زیادی را به همراه خواهد داشت، بنابراین پیادهسازی آن غالبا توصیه نمی شود.
-
- روش دیگر استفاده از بردها یا پردازشگرهای جانبی میباشد. در حالاتی که پردازشگر PLC ظرفیت محاسبه و پردازش روابط و الگوریتمهای پیچیده را ندارد، میتوان از یک برد اضافه در کنار PLC بهره جست. در واقع با تعیین پروتکلهای ارسالی و دریافتی PLC و کد نویسی های خاص جهت ارتباط بین PLC و پردازشگر جانبی می توان بسیاری از الگوریتمهای پیچیده را برای این پردازشگر نوشته و در آن ذخیره نماییم. در واقع بدون نیاز به کامپیوتر و PLC جدید با قدرت پردازشی قویتر میتوان با هزینهای کم این ارتقاسازی را به وجود آورد که البته محدودیتهای خاصی در مورد نوع PLC استفاده شده و پروتکلهای موجود و در دسترس وجود دارد.
-
- روش دیگر، ارتباط دهی این PLC با کامپیوتر و نرمافزارهای جانبی است. نرم افزار Labview یکی از نرمافزارهای قدرتمند برای اجرای روشهای کنترلی پیشرفته میباشد. قبل از آن باید ارتباط بین PLC و کامپیوتر برقرار گردد. این ارتباط از طریق نرم افزار OPC Server[26] [۹، ۱۰] برقرار می شود، OPC Client نرم افزار مورد نظر (در اینجا Labview) با OPC Server ارتباط برقرار می کند و سپس OPC Server اطلاعات مربوط به فرایند را وارد نرم افزار Labview کرده و پردازشهای لازم را روی آنها انجام داده و پس از آن اطلاعات پردازش شده از طریق OPC Server به PLC منتقل میشود.
-
- یکی دیگر از روشهای ارتقاء قابلیت کنترلی PLC ها پیادهسازی الگوریتمهای کنترلی پیشرفته روی PLC ها با سادهسازیهای ابتکاری و مهندسی است. امروزه الگوریتمهای کنترل پیشرفته همچون کنترل مدل پیش بین، به علت مزایای زیادشان، همچون به کارگیری انواع مختلف مدلهای پیش بینی، توانایی مدیریت قیود و کار با سیستمهای چندمتغیره و همراه با تاخیر زمانی و … جایگاه ویژهای در صنایع و دانشگاهها پیدا کرده اند. بنابراین استفاده از تکنیکهای برنامهنویسی سریع و دقیق برای سادهسازی این الگوریتمهای کنترلی پیشرفته، می تواند کمک قابل توجهی به صنایع در راستای بهبود کیفیت محصولاتشان کند.
در فصل هشتم نحوه پیادهسازی یکی از این تکنیکهای کنترلی پیشرفته شرح داده شده است.
فرم در حال بارگذاری ...