۲۹٫۵
۲٫۱-
۱۸
۰٫۵
۸٫۱-
اجرای پروژه جدید عراق و ایران
۲۸٫۴
۱۲٫۵
۱۲
۴٫۴
۰٫۱
۴۵٫۳
۱۳٫۷
۱۲
۲٫۸-
-۱۱٫۳
اجرای پروژه جدید عراق و ایران و آذربایجان
۴۲
۱۲٫۶
۱۲
۱۸
۰٫۱
۶۷٫۱
۸٫۳
۶٫۸
۱۹
-۱۶٫۹
اجرای پروژه جدید عراق و ایران و آذربایجان و ترانس کاسپین
۴۰٫۲
۱۲٫۷
۱۲
۱۶٫۲
-۱٫۷
۶۴٫۳
۹٫۸
۸٫۹
۱۶٫۲
-۱۹٫۷
منبع: محاسبات تحقیق
با توجه به نتایج محاسبات می توان در خصوص فرضیات و نظریه‌های مطرح شده در رساله فوق به بررسی پرداخت. چند نتیجه کلی که می توان با مشاهده جداول فوق به آنها رسید این است که هر پروژه جدیدی که اجرا می‌شود در صورتی که بتواند ظرفیت صادرات را افزایش دهد، می‌تواند قدرت چانه‌زنی کشور صادرکننده و منتقل کننده را افزایش دهد. البته در صورتی یک پروژه جدید می‌تواند ظرفیت صادرات را افزایش دهد که منتقل کننده اصلی آن دارای ظرفیت انتقال به اندازه مورد نیاز باشد. به طور مثال، در صورتی که خط لوله ترانس کاسپین اجرایی شود، ترکمنستان امکان صادرات گاز به اندازه ۲۰ میلیارد مترمکعب را از خاک آذربایجان به ترکیه و سپس به اروپا دارد. اما این امکان در صورتی می‌تواند عملیاتی شود که اولاً آذربایجان، خط لوله جدید خود با حداکثر ظرفیت انتقال گاز ۱۶ میلیارد مترمکعب در گاز را ایجاد کند که در کنار ظرفیت موجود یعنی ۵٫۵ میلیارد مترمکعب گاز در سال، جمعاً ظرفیت انتقال ۲۰ میلیارد مترمکعب گاز در سال را داشته باشد. ثانیاً خود آذربایجان اقدام به صادرات به ترکیه نکند. زیرا در این صورت ظرفیتی خالی برای ترکمنستان باقی نمی‌ماند. بنابراین در جداول بالا مشاهده می‌شود که خط لوله ترانس کاسپین قدرت چانه‌زنی ترکمنستان را نمی‌تواند افزایش دهد. زیرا ترکمنستان برای انتقال گاز خود از طریق ترانس کاسپین بسیار به آذربایجان وابسته است و همین مسأله قدرت چانه‌زنی کشور آذربایجان را به طور توآمان افزایش می‌دهد. لذا با اجرای خط لوله ترانس کاسپین، برخلاف تصور عموم، قدرت چانه‌زنی ترکمنستان کاهش و قدرت چانه‌زنی آذربایجان افزایش می یابد.
نکته بعدی که می توان از ارقام فوق در جداول متوجه شد، این است که کشورهای ترانزیتر نقش بسیار مهمی در صادرات گاز از طریق خط لوله ایفا می‌کنند و به همین علت قدرت چانه‌زنی آنها بالا می‌باشد. ترکیه به عنوان ترانزیتری است که برای ارسال گاز از چهار کشور ذکر شده، نقشی مهم ایفا می‌کند و بدون همکاری ترکیه امکان اتصال چهار کشور فوق وجود ندارد. به همین علت در تمام حالات، قدرت چانه‌زنی کشور ترکیه از بقیه کشورها بالاتر می‌باشد.
نکته دیگری که از مشاهده نتایج محاسبات می‌توان به آن پی برد این است که از میان سه پروژه جدید ایران، جدید آذربایجان و ترانس کاسپین، بهترین حالت برای ترکیه، اجرای پروژه جدید آذربایجان است، زیرا منافع اقتصادی رسیده به کشور ترکیه در این حالت نسبت به دو مورد دیگر بیشتر است. همچنین در کل بهترین اتفاق برای ترکیه این است که پروژه‌های ایران، آذربایجان و عراق اجرا شوند تا ظرفیت انتقال گاز به اروپا از طریق ترکیه ۵۶٫۵ میلیارد مترمکعب در سال شود. در این حالت بیشترین منفعت اقتصادی به کشور ترکیه می‌رسد. حالت‌های بعدی سودآورتر برای ترکیه حالت‌هایی است که ظرفیت بیشتری را به اروپا منتقل کند. در حقیقت هر چقدر ترکیه بتواند گاز بیشتری را به اروپا ترانزیت کند، منافع اقتصادی بیشتری را به خود اختصاص داده و اهمیت استراتژیک بیشتری را نصیب خود می‌کند.
فرم در حال بارگذاری ...
