و هر که خواهان آخرت باشد و در طلب آن سعی کند و مؤمن باشد، جزای سعیش داده خواهد شد.[۳۷]
تفسیر: این آیه به شرح کسانی می پردازد که همه هم و غم خود را صرف آخرت نموده اند و در طول زندگی اعمال خود را در جهت کسب حیات اخروی تنظیم کرده‌اند و در عین حال مؤمن هستند، یعنی این سعی ومجاهده آن ها برای آخرت ، اولا) باید کمال جدیت راداشته باشد و ثانیاً) این سعی مقرون به ایمان بوده، یعنی اقرار به توحید، نبوت و معاد داشته باشد و در کنار آن با انجام تکالیف و آمادگی قیام به مقدمات آن کمال سعی خود را برای برگرفتن عمل خود از ضروریات عقل یا حجت شرعیه داشته باشد، اینچنین کسی، خداوند عمل او را به بهترین وجه قبول نموده و کوشش او را می ستاید و ستایش خداوند در برابر عمل بنده، عبارت است از تفضل بر او. (همان، ج ۱۳: ۹۰)
و اینکه برای انسان بهره‌ای جز سعی و کوشش او نیست.[۳۸]
تفسیر: هیچ انسانى هیچ چیزى را به ملکیت واقعى مالک نیست، تا اثر آن ملکیت که یا خیر است یا شر یا نفع است یا ضرر عایدش شود، مگر آن عملى را که کرده و جـد و جـهـدى کـه نـمـوده، تـنـهـا آن را دار است، و اما آنچه دیگران کرده‌اند اثر خیر یا شرش عاید انسان نمى شود.(همان، ج ۱۹: ۷۵)
ای انسان! تو با تلاش و رنج بسوی پروردگارت می‌روی و او را ملاقات خواهی کرد.[۳۹]
تفسیر: هدف نهایی سیر و سعی و تلاش انسان، خدای سبحان است، یعنی انسان به جهت آنکه عبدیست مربوب و مملوک که هیچ مالکیتی نسبت به نفس خود و اعمال وآثارش ندارد، جز آنکه مولایش اراده کند، دائما در حال سعی و تلاش و شتافتن بسوی خدای تعالیست که رب و مالک و مدبر امور اوست، لذا انسان در اراده و عملش مسئول است و این امر خود حجتی برای معاد است.(همان، ج ۲۰: ۴۰۲)
هر کس کار شایسته‌ای انجام دهد، خواه مرد باشد یا زن، در حالی که مؤمن است، او را به حیاتی پاک زنده می‌داریم؛ و پاداش آن ها را به بهترین اعمالی که انجام می‌دادند، خواهیم داد.[۴۰]
تفسیر: عده جمیل و حکم کلی برای هر فرد مؤمنی است که عمل صالح انجام دهد و تنها قید آن ایمان است، چون عمل بدون ایمان باطل و بی اجر است و اثری بر آن مترتب نمی شود. آنگاه می فرماید: خدای متعال هر مؤمنی را که عمل شایسته کند به حیات جدیدی غیر از حیات عمومی که به دیگران نیز بخشیده، زنده می‌کند، یعنی حیات جدیدی به او افاضه می کند.(همان، ج ۱۲: ۴۹۲)
و از نشانه های او خواب شما در شب و روز است و تلاش و کوششتان برای بهره‌گیری از فضل پروردگار (و تأمین معاش)؛ در این امور نشانه هایی است برای آنان که گوش شنوا دارند.[۴۱]
تفسیر: یعنی از آیات دیگر خدا این است که شب را جهت آرامش و سکون و رفع خستگی انسان آفریده و انسان را دارای قوای فعال نموده که او را وامی دارد تا در هنگام روز به دنبال تحصیل روزی و رزق خود تلاش کند و شب و روز را پشت سر هم قرار داده و پدید آمدن آن ها را بواسطه وضعیت خورشید نسبت به زمین تنظیم نموده و همه این موارد آیت ها و نشانه های گویایی است برای کسانی که گوش شنوا داشته باشند و در آن تعقل کنند و چون حق را شنیدند از آن پیروی نمایند.(همان، ج ۱۶: ۲۵۳)
۳٫۱٫۱٫۲٫۴ سلامت جسم و تن
قرآن کریم بر اهمیت و تأثیر سلامتی در زندگی دنیوی و اخروی اشاره‌های فراوان دارد. علت تأکید قرآن بر این مطالب دلیلی بر جامع‌نگری دین مبین اسلام و جایگاه سلامت است. در این بخش به نمونه هایی ارزشمند از کلام نورانی وحی درباره مسائل مختلف مربوط به سلامت اشاره می‌شود:
خداوند، تنها (گوشت) مردار، خون، گوشت خوک و آنچه را نام غیر خدا به هنگام ذبح بر آن گفته شود، حرام کرده‌است. (ولی) آن کس که مجبور شود، در صورتی که ستمگر و متجاوز نباشد، گناهی بر او نیست؛ (و می‌تواند برای حفظ جان خود، در موقع ضرورت، از آن بخورد؛) خداوند بخشنده و مهربان است.[۴۲]
تفسیر: مردار هر حیوانی است که بدون تزکیه مرده باشد، خواه ذبح شده باشد یا نه و خون و گوشت خوک هم نجس هستند و احلال برای غیر خدا هم ذبح حیوان برای غیر خدا است.(همان، ج ۱: ۶۴۶)
انسان باید به غذای خویش (و آفرینش آن) بنگرد![۴۳]
تفسیر: قرآن مطالعه انسان را پیرامون طعامى که مىخورد و با آن سد رمق مىکند و بقاى خود را تضمین مىنماید لازم مىداند. با اینکه نعمت طعام یکى از میلیون‌ها نعمتى است که تدبیر ربوبى آن ها را براى رفع حوایج بشر در زندگیش فراهم کرده و دستور مىدهد اگر در همین یک نعمت مطالعه کند، سعه تدبیر ربوبى را مشاهده خواهد کرد، تدبیرى که عقلش را متحیر و مبهوت خواهد کرد، آن وقت خواهد فهمید که خداى تعالى چقدر نسبت به صلاح حال انسان و استقامت امر او عنایت دارد، آن هم چه عنایتى دقیق و محیط.(همان، ج ۲۰: ۳۳۷)
گوشت مردار، و خون، و گوشت خوک، و حیواناتی که به غیر نام خدا ذبح شوند، و حیوانات خفه‌شده، و به زجر کشته شده، و آن ها که بر اثر پرت‌شدن از بلندی بمیرند، و آن ها که به ضرب شاخ حیوان دیگری مرده باشند، و باقیمانده صید حیوان درنده -مگر آنکه (بموقع به آن حیوان برسید، و) آن را سرببرید.[۴۴]
تفسیر: اما آن خوردنیهایی که برشما حرام شده : گوشت مردار و خون و گوشت خوک و گوشت حیوانی است که هنگام ذبح نام غیر خدا بر آن برده شده و حیوانی که خفه شده ویا به وسیله ضربه مرده و یا سقوط کرده و یا به وسیله شاخ حیوانی دیگر مرده و یا حیوانی که درندگان از آن خورده اند، مگر آنکه آن را زنده بیابید و ذبح کنید. (همان، ج ۵: ۲۵۸)
صید دریا و طعام آن برای شما و کاروانیان حلال است؛ تا (در حال احرام) از آن بهره‌مند شوید؛![۴۵]
تفسیر: این آیه در مقام بیان حکم شکار کردن حیوانات دریایی و صحرایی است، نه حکم خوردن آن ها، لذا می فرماید: شکار حیوانات دریایی بر شما حلال شد وخوردن حیوانات دریایی طیب و قابل اکل نیز بر شما حلال است.(همان ج،۶: ۲۰۴)
چرا از چیزها [= گوشت‌ها]ئی که نام خدا بر آن ها برده شده نمی‌خورید؟! در حالی که (خداوند) آنچه را بر شما حرام بوده، بیان کرده‌است! مگر اینکه ناچار باشید؛ (که در این صورت، خوردن از گوشت آن حیوانات جایز است.)[۴۶]
تفسیر: در این آیه پروردگار به نحو استفهام تعجبی از مردم سؤال می‌کند که چرا از خوردن حیوان مذکی خودداری می کنید و حال آنکه خداوند محرمات را قبلا برای شما بیان کرده و موارد اضطرار را هم قبلا استنثاء نموده و گوشت حیوان تزکیه شده جزء این محرمات نیست. (همان ج،۷: ۴۵۸)
او کسی است که دریا را مسخر (شما) ساخت تا از آن، گوشت تازه بخورید؛ و زیوری برای پوشیدن (مانند مروارید) از آن استخراج کنید.[۴۷]
تفسیر: از این آیه به بعد فصل دیگری از نعمات الهی را بر می شمارد که شامل دریاها، کوه ها و شهرها و علائم و راه هاست. می فرماید خدا است که دریا را به خدمت گرفته تا از گوشت تازه آبزیان قابل اکل استفاده کنید و زینتهایی مثل مروارید و مرجان از آن استخراج کرده و آن رابرای زینت خود در بر نمایید.(همان ج، ۱۲: ۳۱۸)
خداوند، تنها مردار، خون، گوشت خوک و آنچه را با نام غیر خدا سر بریده‌اند، بر شما حرام کرده‌است؛ اما کسانی که ناچار شوند، در حالی که تجاوز و تعدی از حد ننمایند، (خدا آن ها را می‌بخشد؛ چرا که) خدا بخشنده و مهربان است.[۴۸]
تفسیر: نظیر این آیه در سوره بقره آیه ۱۷۳ و سوره مائده آیه ۳ و سوره انعام آیه ۱۴۵ ذکر شد.
و (از نعمتهای الهی) بخورید و بیاشامید، ولی اسراف نکنید که خداوند مسرفان را دوست نمی‌دارد![۴۹]
فرم در حال بارگذاری ...
