اسکن‌های توموگرافی نشر پوزیترون (PET) از مغز بیماران تحت درمان به دلیل اعتیاد به کوکائین نشان می‌دهد وقتی بیمار میل شدیدی نسبت به دارو نشان می‌دهد فعالیت دستگاه دوپامینی مزولیمبیک افزایش می‌یابد. محققین بیماران را با نشانه هایی مواجه کرده‌اند که قبلاً موجب میل شدیدی نسبت به کوکائین پیدا کنند و در این حال ضمن آنکه بیماران اظهار داشته‌اند میل شدیدی برای مصرف کوکائین پیدا کرده‌اند در اسکن‌هایی PET، فعال شدن نواحی آمیگدان و سینگولیت قدامی تا نوک لوب‌های گیجگاهی دو طرف مشاهده می‌شود. برخی پژوهشگران ادعا کرده‌اند که دستگاه دوپامینی مزولیمبیک در موارد اعتیاد به نیکوتین نیز فعال است و همین دستگاه با میل شدید برای مصرف هروئین، مورفین، آمفتامین ماری جوانا و الکل ارتباط دارد. گیرنده‌های D2 در دستگاه دوپامینی مزولیمبیک، مسئول افزایش فعالیت ضمنی دوره های میل شدید به مصرف می‌باشند. اسکن‌های PET نشان داده‌اند در بیمارانی که در حال بهبود از اعتیاد به کوکائین هستند، فعالیت نورونی مطابق با کاهش توانایی دریافت دوپامین کاهش می‌یابد (همان منبع).
۵-۱۱-۲ سوء مصرف کوکائین و وابستگی به آن
DSM-IV-TR برای تشخیص وابستگی به کوکائین و سوء مصرف کوکائین از رهنمودهای کلی برای وابستگی و سوء مصرف مواد استفاده می‌کنند. از نظر بالینی و عملی وابستگی به کوکائین یا سوء مصرف کاکوئین را در افرادی می‌توان مطرح کرد که قراین تغییرات غیرقابل توجیه شخصیت در آن ها مشاهده می‌شود. تغییرات شایع مربوط به مصرف کوکائین عبارتند از تحریک‌پذیری، اختلال تمرکز، رفتار تکانشی، بی‌خوابی شدید و کاهش وزن (همان منبع).
۶-۱۱-۲ اختلال سایکوتیک ناشی از کوکائین
تا نیمی از مصرف کننده های کوکائین ممکن است دچار توهمات و هذیان‌های پارانوئید شوند. بروز این نشانه های سایکوتیک به دوز مصرفی، طول مدت مصرف و حساسیت فرد نسبت به ماه بستگی دارد. اختلالات سایکوتیک ناشی از کوکائین بیش از همه در مصرف وریدی و نیز در مصرف کننده های کرک دیده می‌شود. احتمال بروز نشانه های سایکوتیک در مردها بیشتر از زنان است. هذیان‌های پارانوئید شایع‌ترین نشانه های سایکوتیک هستند. توهمات شنوایی نیز شایع است. اما توهمات بینایی و لامسه مثبت به هذیان‌های پارانوئید شیوع کمتری دارند. احساس خزیدن حشرات زیرپوست[۲۰] همراه با مصرف کوکائین گزارش شده است. بروز اختلالات سایکوتیک ممکن است با رفتار جسمی شدید نامتناسب و رفتار کلی غیرعادی و رفتار دیگرکشی و اعمال خشونت در ارتباط با محتوی هذیان‌های پارانوئید یا توهمات همراه شود. ملاک‌های تشخیص DSM-IV-TR اختلالات سایکوتیک برای ناشی از کوکائین ذکر شده است (همان منبع).
۷-۱۱-۲ اختلال خلقی ناشی از کوکائین
در DSM-IV-TR امکان تشخیص اختلال خلقی ناشی از کوکائین وجود دارد. این اختلال ممکن است در جریان مسمومیت یا ترک ظاهر شود. به طور کلاسیک نشانه های اختلال خلقی مربوط به مسمومیت، ماهیت هیپومانیک (نیمه شیدایی) یا مانیک (شیدایی) دارد، در حالی که نشانه های اختلال خلقی مربوط به ترک، ماهیت افسرده دارد (همان منبع).
۸-۱۱-۲ اختلال اضطرابی ناشی از کوکائین
DSM-IV-TR تشخیص اختلال اضطرابی ناشی از کوکائین را هم مجاز می‌شمارد. نشانه های شایع اختلال اضطرابی مربوط به مسمومیت یا ترک کوکائین به صورت اختلال وسواس فکری- عملی، اختلال عصبی (پانیک) و هراس‌ها تظاهر می‌کنند (همان منبع).
۹-۱۱-۲ اثرات نامطلوب
یک عارضه شایع مصرف کوکائین احتقان بینی است. هر چند التهاب شدید، تورم، خونریزی، و زخمی شدن مخاط بینی نیز ممکن است روی دهد، مصرف طولانی مدت کوکائین همچنین می‌تواند به سوراخ شدن تیغه بینی منجر شود. تو حنین کرک و فرم خالص کوکائین ممکن است موجب آسیب راه‌های تنفسی و ریه شود. مصرف وریدی کوکائین می‌تواند سبب عفونت، آمبولیسم و انتقال ویروس ایدز (HIV) شود. عوارض جزئی عصبی همراه با مصرف کوکائین عبارتند از بروز دیستونی حاد، تیک و سردردهای شبیه میگرنی. اما عوارض اصلی آن عبارتند از اثرات عروق مغزی، صرعی و قلبی. حدود دو سوم این اثرات سمی حاد ظرف یک ساعت پس از مسمومیت پدید می‌آید؛ حدود یک پنجم آن ها طی یک تا سه ساعت و باقی آن ها طی چند روز بعد ظاهر می‌شوند (همان منبع).
۱-۹-۱۱-۲ اثرات بر عروق مغزی
شایع‌ترین بیماری عروقی مغز در ارتباط با مصرف کوکائین انفارکتوس نسخه بدون خونریزی هستند. انفارکتوس‌های همراژیک در صورت بروز ممکن است به صورت خونریزی تحت عنکبوتیه، خونریزی داخل پارنشیمی، و خونریزی داخل بطن باشد. حملات ایسکمیک گذرا نیز با مصرف کوکائین ارتباط دارد. هر چند این اختلالات عروقی معمولاً بر مغز اثر می‌گذارند؛ خونریزی در نخاع نیز گزارش شده است. مکانیسم فیزیوپاتولوژیک آشکار این اختلالات عروقی، انقباض عروق است، ولی مکانیسم‌های فیزیوپاتولوژیک تعریفی نیز مطرح شده است (همان منبع).
۲-۹-۱۱-۲ اثرات قلبی
انفارکتوس های قلبی و آرتیمی احتمالات شایع‌ترین ناهنجاری قلب ناشی از کوکائین هستند. با مصرف درازمدت کوکائین ممکن است کاردیومیوپاتی بروز کند و انفارکتوس‌های مغزی با منشاء قلبی از عوارض دیگری است که ممکن است در ارتباط با اختلال میوکاردی ناشی از کوکائین ظاهر شود (همان منبع).
۳-۹-۱۱-۲ حملات تشنجی
تشنج در ۳ تا ۸ درصد مراجعات مربوط به کوکائین در بخش‌های فوریت گزارش شده است. کوکائین در بین مواد مورد سوء مصرف بیش از همه با تشنج همراه است. از لحاظ آمفتامین در ردیف دوم قرار دارد. تشنجات ناشی از کوکائین معمولاً رویدادهای واحدی هستند. هر چند تشنج‌های متعدد و صرع بی‌وقفه نیز ممکن است روی دهد (همان منبع).
۱۰-۱۱-۲ درمان و بازتوانی
بسیاری از مصرف کننده های کوکائین داوطلبانه برای درمان مراجعه نمی‌کنند. تجربه آن ها از دارو مثبت‌تر و اثرات منفی آن از دیدگاه ایشان کمتر از آن است که جستجوی درمان را ایجاب کند. در افرادی که در پی درمان نیستند، احتمال وجود احتمال وابسته به مواد چندگانه و برخورد با سیستم قانونی و فعالیت‌های غیرقانونی بیشتر و تعهدات کاری و خانوادگی کمتر است.
فرم در حال بارگذاری ...
