۶۲
۴.۵
۷۰
۲۰-۲۵
۵.۵-۶
Pt Black
شرح پدیدههایی که در لایه کاتالیست رخ میدهد
همانطور که در بخش۱-۸-۱-اشاره شد، لایه کاتالیست را عموماً به سه روش زیر مدلسازیمیکنند:
مدل لایه نازک
مدل همگن
مدل توده ای
اختلاف اصلی بین این سه روش را میتوان در مکانیزم انتقال اکسیژن جستجو کرد در حالی که مدلهای نام برده در نحوه انتقال الکترون و پروتون به یکدیگر شباهت زیادی دارند.
از آنجایی که در دهه اخیر از مدل سوم یعنی تودهای بیشتر از دو مدل دیگر استفاده شده است، لذا فقط به معرفی ابتدایی دو مدل اوّل بسنده کردهایم، و برای مدلسازی لایه کاتالیست از مدل تودهای که جامعتر از دو مدل قبلی است و نواقص آن دو مدل را پوشش میدهد استفاده شده است.
مدل لایه نازک
در مدل لایه نازک[۲۷] فرض بر این است که در لایه کاتالیست، ذرات پلاتین روی سطح کربن قرار داده شده و همانگونه که در شکل ۲‑۲نشان داده شده است این ذرات بوسیله الکترولیتی احاطه میشوند که با حفره گاز در تماس است. در اینمدل تقارن محوری وجود دارد که درشکل ۲‑۲با خط چین نشان داده شده است، بنابراین در فاصلهیحفرهی گاز و الکترولیت، هیچ شاری از صفحات متقارن عبور نمیکند (شرط تقارن). در این مدل ضخامت الکترولیت و فاصله بین ذرهای، ثابت در نظر گرفته میشود، همچنین تخلخل لایه کاتالیست در این مدل صفر است. فرآیندهای انتشار، همدما بوده و سیستم نیز در شرایط حالت پایا فرض میشوند.
مدل لایه نازک معمولاً هنگامی استفاده میشود که هدف ما مطالعه اثرات ترکیب لایه کاتالیست نباشد [۱۱]. در این مدل لایه کاتالیست به صورت لایه بسیار نازکی فرض میشود و با فرض اینکه همه خواص در این لایه یکنواخت باشند، ترکیب و ساختار آن در نظر گرفته نمیشود. سپس این لایه به صورت فاصلهای مابین غشاء و لایه نفوذ گاز ملاحظه میشود.
شکل ۲‑۲: شماتیک مدل لایه نازک با تقارن محوری نشان داده شده بوسیله خط چین [۲۸].
به منظور مدل کردن اثر لایه کاتالیست بر کارایی پیل در این مدل، تنها یک معادله مورد استفاده قرار میگیرد (معادله تافل) که در هنگام مدل سازی به صورت یک شرط مرزی بین لایه نفوذ گاز و غشاء مطرح میشود. همانگونه که اشاره شد، به نظر میرسد که این مدل زمانی کافی باشد که اثرات دیگر، نسبت به اثرات لایه کاتالیست دارای اهمیت بیشتری باشند.
مدل همگن
مدل همگن را میتوان شکل اصلاح شده مدل لایه نازک نامید. در این مدل، لایه کاتالیست به صورت یک ساختار متخلخل متشکل از: یک ماده هادی جامد (معمولاً کربن)، کاتالیست (معمولاً پلاتین) و یک الکترولیت (معمولاً نفیون) ساخته میشود، شکل ۲‑۳.
شکل ۲‑۳: تصویر شماتیک لایه کاتالیست سمت کاتد بر اساس مدل همگن[۱۴].
مدل همگن فرض میکند که فضای حفره، ماده هادی جامد و الکترولیت بهطور یکنواخت در لایه کاتالیست توزیع شدهاند، این واقعیت در شکل ۲‑۴به خوبی به تصویر کشیده شده است.
واکنش روی سطح ذرات کاتالیست نهاده شده روی ماده هادی جامد اتفاق میافتد. بنابراین پروتونها، الکترونها و اکسیژن باید از میان لایه کاتالیست عبور کنند تا به محل انجام واکنش برسند. در لایه کاتالیست کاتد، الکترونها از طریق ماده هادی جامد، پروتونها از طریق الکترولیت و اکسیژن از طریق فضای حفره انتقال داده میشوند. مسیر انتقال اکسیژن به دو صورت فرض میشود. برخی از محققین فرض میکنند که اکسیژن از طریق آب مایعی که فضاهای حفره را پر میکند انتقال داده میشود [۱۵]. برخی دیگر از محققین فرض میکنند که اکسیژن از طریق انتشار در فاز گاز در میان حفرههای گازی انتقال داده میشود [۲۹-۳۳]. هر دو فرض مدلی را نتیجه میدهند که برخی از اثرات بسیار مهم که در لایه کاتالیست اتفاق میافتد را شرح میدهند. هر دو فرض، همچنین ترکیب لایه کاتالیست را از طریق ربط دادن خواص لایه کاتالیست به نسبت حجمی هر فاز نشان میدهند.
شکل۲‑۴: نمایی از لایه کاتالیست همگن و تودهای و اجزاء تشکیل دهنده آنها.
مدل تودهای
در سال ۱۹۸۰ ایزکوفسکی[۷۲] و کاتلیپ[۷۳] جزء اولین کسانی بودند که مدل تودهای را برای شبیهسازی لایه کاتالیست به کار بردند. آنها از تودههای استوانهای برای شبیهسازی خود استفاده کردند و نشان دادند که لایه کاتالیست از تودههای کربن تقویت شده توسط پلاتین ساخته شده است که بوسیله لایهای نازک از نفیون احاطه شده و بوسیله حفرهها از هم جدا میشوند. این تودهها اگلومریت[۷۴]نامیده میشوند. تودهها، کرههایی از الکترولیت معمولاً نفیون، هستند که با کربن و ذرات پلاتین پر شدهاند و دارای شعاع حدوداً یک میکرونهستند [۲۰].این مدل، از جدیدترین مدلهایی است که برای لایه کاتالیست پیل سوختی ارائه شده است، شکل ۲‑۵(الف) یک نمای میکروسکوپیک از لایه کاتالیست که حاوی ذرات اگلومریت (توده) است را نشان میدهد.شکل ۲‑۵(الف) نشان میدهد که ذرات تودهای از یک طرف با فیبرهای (رشتههای) کربن موجود در لایه نفوذ گاز که در مرز مشترک لایه کاتالیست با لایه نفوذ گاز[۷۵] قرار دارد در تماس بوده، و از طرف دیگر نیز در تماس با آیونومر الکترولیت موجود در مرز مشترک لایه کاتالیست با غشاء[۷۶]میباشند. در این بین، ذرات تودهای به صورت نامنظم در آیونومر موجود در لایه کاتالیست مستغرق میباشند. همانطور که در شکل ۲‑۵(الف) دیده میشود یک سری فضای خالی ما بین این ذرات وجود دارد، معمولاً فرض میشود که این فضاهای خالی با آب مایع بوجود آمده ناشی از انجام واکنش کاملاً پر میشود. این فرض مخصوصاً در مورد پیلهای دما پایین که در آنها تمامی آب تولیدی به صورت آب مایع میباشدصحیح بهنظرمیرسد. به این حالت، حالت غرقابی کامل[۷۷]میگویند.شکل ۲‑۵ (ب) نمای بزرگ شده یکی از هزاران تودهیموجود در لایه کاتالیست را نشان میدهد. این ذرات با یک فیلم بسیار نازک از آیونومر احاطه شدهاند. همانطور که در شکل ۲‑۵(ب) دیده میشود ذرات پلاتین که بروی ذرات کربن بار گذاری شدهاند و بوسیله آنها تقویت شدهاند به صورت کاتورهایدرون آیونومر موجود در توده پخش شدهاند.
به صورت کلی نفوذ اکسیژن از مرز مشترک لایه نفوذ گاز با لایه کاتالیست تا درون هر تودهی موجود در لایه کاتالیست را میتوان به ترتیبدر فرآیندهای زیر خلاصه نمود:
نفوذ اکسیژن به درون لایه کاتالیست با حل شدن در آب مایع موجود در مرز مشترک لایه کاتالیست با لایه نفوذ گاز،
حل شدن اکسیژن در فاز آیونومر و همچنین فضاهای خالی پر شده از آب مایع، به منظور رسیدن به سطح تودهها،
نفوذ اکسیژن به درون فیلم آیونومر اطراف هر اگلومریت،
حل شدن اکسیژن درون توده و واکنش کاهش اکسیژن درون سایتهای انجام واکنش (پلاتینها).
شکل ۲‑۶تصویر میکروالکترونی (SEM)از تودهها را نشان میدهد. در شکل ناحیه خاکستری روشن آیونومر است. انتقال گاز در کاتالیست توسط حفرههای ماکرو در ابعاد mm10-1آسانتر میشود. قطر ذراتکاتالیست پلاتین حدود۳ nm است.همانطور که در شکل ۲‑۶مشاهدهمیشود مدل تودهای به تصاویر میکروالکترونیلایه کاتالیست بسیار شبیه تر ازمدل همگن است.
با توجه به مطالب گفته شده میتوان گفت که روش همگن نسبت به روش تودهای از دقت کمتری برخوردار است. مطالعات بسیاری نشان دادهاند که مدل انباشته پیشگوییهای بهتری نسبت به نتایج آزمایشگاهی در اختیار قرار میدهد [۱۹]. مدلهای انباشته نیازمند پارامترهایی هستند که به صورت تجربی تعیین شدهاند و این امر میتواند دلیلی برای نزدیکتر بودن نتایج مدل نسبت به نتایج آزمایشگاهی باشد.
فرم در حال بارگذاری ...