آیه ۷۴ ﴿ وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ الَّذِینَ آوَوْا وَ نَصَرُوا أُولئِکَ هُمُ الْمُؤْمِنُونَ حَقًّا لَهُمْ مَغْفِرَهٌ وَ رِزْقٌ کَرِیمٌ﴾^[۳۲۳] نیز ویژگیهای ذکر شده در آیه ۷۲ را مورد تأکید قرار داده است.
همچنین کسانی که بعداً ایمان می آورند و اهل هجرت و جهاد می باشند، در ردیف مؤمنان حقیقی به شمار می روند که آیه ۷۵ ﴿ وَ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْ بَعْدُ وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا مَعَکُمْ فَأُولئِکَ مِنْکُمْ وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلى‏ بِبَعْضٍ فِی کِتابِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلِیمٌ﴾^[۳۲۴] به این نکته اشاره کرده است.

۲-۱-۶-۲- عکس العملها

آیات « ۱- ۵- ۶- ۷- ۹» عکس العملهای مؤمنان در برابر فرمان خدا و رسول۹را متذکر می شوند.
درخواست انفال پس از جنگ بدر،که در آیه ۱ ﴿ یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْأَنْفالِ قُلِ الْأَنْفالُ لِلَّهِ وَ الرَّسُولِ فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَصْلِحُوا ذاتَ بَیْنِکُمْ وَ أَطِیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ﴾^[۳۲۵] ذکر شده است، مسلماً از سوی مؤمنان حقیقی نمی باشد؛ چرا که آنها خود اهل انفاق می باشند، لذا دیگر طالب غنائم جنگی نیستند که از رسول ۹درخواست کنند. بنابراین چنین درخواستی از سوی مؤمنان ضعیف می باشد.

در برابر فرمان جهاد، عده ای از مؤمنان، با نارضایتی آن را پذیرفتند که آیه ۵ ﴿ کَما أَخْرَجَکَ رَبُّکَ مِنْ بَیْتِکَ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ فَرِیقاً مِنَ الْمُؤْمِنِینَ لَکارِهُونَ﴾^[۳۲۶] بیانگر کراهت آنها از رفتن به جنگ می باشد.
با توجه به اینکه در جهاد نظر به حفظ مصالح عمومى و جامعه مسلمین است، در موضوع انفال نیز که براى خدا و رسول ۹و امام۷ است، منافع همه مسلمین جهادگر منظور می باشد. اما جمعى از مؤمنین که توجّه به منافع شخصى داشته، و آنرا مقدّم بر منافع اجتماعى مى‏شمارند، از این جهت ناراضى بوده، و با کراهت و ناراحتى آنرا مى‏پذیرند.^[۳۲۷]
در آیه ۶ ﴿ یُجادِلُونَکَ فِی الْحَقِّ بَعْدَ ما تَبَیَّنَ کَأَنَّما یُساقُونَ إِلَى الْمَوْتِ وَ هُمْ یَنْظُرُونَ﴾^[۳۲۸] جدال و نزاع در رفتن به جهاد قبل از مشخص شدن حق، عکس العمل مؤمنان ضعیف می باشد که از جنگیدن کراهت داشتند. اما مؤمن حقیقی برای نابودی باطل می شتابد و از آن استقبال می کند.
مجادله: عبارتست از ادامه دادن در تحکیم و اثبات موضوعى در مقابل طرف مقابل، حقّ باشد یا باطل و بصورت خصومت صورت می گیرد، و منشأ جدال در اغلب موارد خودخواهى است.^[۳۲۹]
از واژه ﴿ تَوَدُّونَ﴾^[۳۳۰] در آیه ۷ ﴿ وَ إِذْ یَعِدُکُمُ اللَّهُ إِحْدَى الطَّائِفَتَیْنِ أَنَّها لَکُمْ وَ تَوَدُّونَ أَنَّ غَیْرَ ذاتِ الشَّوْکَهِ تَکُونُ لَکُمْ وَ یُرِیدُ اللَّهُ أَنْ یُحِقَّ الْحَقَّ بِکَلِماتِهِ وَ یَقْطَعَ دابِرَ الْکافِرِینَ﴾^[۳۳۱] عکس العمل مؤمن ضعیف در برابر وعده خدا (کاروان تجارى قریش یا لشکر آنها) فهمیده می شود. لازم به ذکر است که مؤمن حقیقی از بین دو کاروان تجاری و نظامی، آنچه که خداوند می خواهد انتخاب می کند و سختیها را به جان می خرد.
استغاثه نمودن که در آیه ۹ ﴿ إِذْ تَسْتَغِیثُونَ رَبَّکُمْ فَاسْتَجابَ لَکُمْ أَنِّی مُمِدُّکُمْ بِأَلْفٍ مِنَ الْمَلائِکَهِ مُرْدِفِینَ﴾^[۳۳۲] ذکر شده است، نشان می دهد که این واکنش از سوی مؤمنان ضعیف بوده است. وقتی که خداوند وعده پیروزی به مسلمین می دهد، دیگر جای ترس و نگرانی نیست؛ چراکه خداوند هرگز خلف وعده نمی کند:﴿ بِنَصْرِ اللَّهِ یَنْصُرُ مَنْ یَشاءُ وَ هُوَ الْعَزِیزُ الرَّحِیمُ * وَعْدَ اللَّهِ لا یُخْلِفُ اللَّهُ وَعْدَه وَ لکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ﴾^[۳۳۳]. اما می بینیم که در میان جنگجویان، گروهی از ترس جانشان، دست به دعا برمی دارند و از خداوند طلب یاری می کنند.
۲-۱-۶-۳- خطابها^[۳۳۴]
خداوند در آیات «۱۵-۱۶-۱۷-۲۰-۲۱-۲۴-۲۵-۲۶-۲۷-۲۸-۲۹-۴۵-۴۶-۴۷» مؤمنان را مورد خطاب قرار داده و سفارشات و توصیه هایی به آنها دارد که در خط جهاد و مبارزه، توصیه های الهی به مؤمنان توضیح داده شده، لذا در اینجا تنها به ذکر آیات آن بسنده می کنیم:
آیه ۱۵:﴿ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا لَقِیتُمُ الَّذِینَ کَفَرُوا زَحْفاً فَلا تُوَلُّوهُمُ الْأَدْبارَ﴾^[۳۳۵]
آیه ۱۶ :﴿ وَ مَنْ یُوَلِّهِمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلاَّ مُتَحَرِّفاً لِقِتالٍ أَوْ مُتَحَیِّزاً إِلى‏ فِئَهٍ فَقَدْ باءَ بِغَضَبٍ مِنَ اللَّهِ وَ مَأْواهُ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمَصِیرُ﴾^[۳۳۶]
آیه ۱۷ :﴿ فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لکِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَیْتَ إِذْ رَمَیْتَ وَ لکِنَّ اللَّهَ رَمى‏ وَ لِیُبْلِیَ الْمُؤْمِنِینَ مِنْهُ بَلاءً حَسَناً إِنَّ اللَّهَ سَمِیعٌ عَلِیم﴾^[۳۳۷]
آیه ۲۰ :﴿یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَوَلَّوْا عَنْهُ وَ أَنْتُمْ تَسْمَعُونَ﴾^[۳۳۸]
آیه ۲۱ :﴿وَ لا تَکُونُوا کَالَّذِینَ قالُوا سَمِعْنا وَ هُمْ لا یَسْمَعُونَ﴾^[۳۳۹]
آیه ۲۴ :﴿ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اسْتَجِیبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ إِذا دَعاکُمْ لِما یُحْیِیکُمْ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ یَحُولُ بَیْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ وَ أَنَّهُ إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ﴾^[۳۴۰]
آیه ۲۵ :﴿وَ اتَّقُوا فِتْنَهً لا تُصِیبَنَّ الَّذِینَ ظَلَمُوا مِنْکُمْ خَاصَّهً وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ شَدِیدُ الْعِقابِ﴾^[۳۴۱]
آیه ۲۶ :﴿ وَ اذْکُرُوا إِذْ أَنْتُمْ قَلِیلٌ مُسْتَضْعَفُونَ فِی الْأَرْضِ تَخافُونَ أَنْ یَتَخَطَّفَکُمُ النَّاسُ فَآواکُمْ وَ أَیَّدَکُمْ بِنَصْرِهِ وَ رَزَقَکُمْ مِنَ الطَّیِّباتِ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ﴾^[۳۴۲]
آیه ۲۷ :﴿یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَخُونُوا اللَّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُوا أَماناتِکُمْ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ﴾^[۳۴۳]
آیه ۲۸ :﴿ وَ اعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُکُمْ وَ أَوْلادُکُمْ فِتْنَهٌ وَ أَنَّ اللَّهَ عِنْدَهُ أَجْرٌ عَظِیمٌ﴾^[۳۴۴]
آیه ۲۹ :﴿یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقاناً وَ یُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئاتِکُمْ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ وَ اللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ﴾^[۳۴۵]
آیه ۴۵ :﴿یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا لَقِیتُمْ فِئَهً فَاثْبُتُوا وَ اذْکُرُوا اللَّهَ کَثِیراً لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ﴾^[۳۴۶]
آیه ۴۶ :﴿ وَ أَطِیعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ رِیحُکُمْ وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِینَ﴾^[۳۴۷]
آیه ۴۷ :﴿ وَ لا تَکُونُوا کَالَّذِینَ خَرَجُوا مِنْ دِیارِهِمْ بَطَراً وَ رِئاءَ النَّاسِ وَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ وَ اللَّهُ بِما یَعْمَلُونَ مُحِیطٌ﴾^[۳۴۸].
۲-۱-۶-۴- پیامدها^[۳۴۹]
پیامد اعمال مؤمنان اعم از دنیوی و اخروی شامل آیات«۲-۴-۹-۱۹-۲۹-۴۶-۴۹-۶۰-۶۵-۷۳-۷۴» می باشد که شرح آن در خط قوانین تکوینی ذکر شده است..

۲-۱-۷-بررسی خط ارتباطی هفتم: پیامبر۹

جدول ۱بخش ۲-۱-۷: تقسیم بندی دسته های اصلی و فرعی خط ارتباطی « پیامبر۹»