وبلاگ

که ضریب توانی γ با محاسبه بهینه سیگنال تخمینی حساب می شود. در حالت γ=۲ تفریق روی چگالی طیف قدرت ترم کوتاه^[۷۰] انجام می شود و به نام تفریق طیفی توان^[۷۱] می باشد . وقتی γ=۱ باشد ، معادله به تفریق طیفی پایه^[۷۲] بر می گردد که توسط Boll ]8[ پیشنهاد شده است.
۲-۴-۳- تفریق طیفی با بهره گرفتن از کف طیفی و تفریق بیش از حد^[۷۳] :
روش مهم دیگری در تفریق طیفی توسط Berouti ]12[ برای کاهش نویز موزیکال پیشنهاد شد. این روش به شکل زیر بیان می شود:

که  فاکتور تفریق بیش از حد^[۷۴] می باشد و تابعی از SNR است و به شکل زیر محاسبه می شود:

که  مقدار مطلوب  در SNR=0dB می باشد. در شکل (۲-۳) نمودار  با فرض  بر حسب SNR رسم شده است. فاکتور  یک مقدار فوق تخمین^[۷۵] از طیف قدرت نویز را از طیف قدرت گفتار کم می کند.
شکل ۲-۳- نمودار تعیین  از روی SNR (با فرض  )
فاکتور  (فاکتور کف طیفی^[۷۶]) باعث می شود تا مقادیر طیفی پردازش شده از مقدار  کمتر نشود. این عمل دره های بین پیک های طیفی را بزرگ می کند و اضافه کردن نویز باند پهن^[۷۷] به طیف، به حذف اجزای نویز موزیکال کمک می کند. این روش در کاهش نویز موزیکال تا حد زیادی موثر است اما تفریق بیش از حد نویز تخمینی، باعث اغتشاش شدید گفتار می شود.
۲-۴-۴- تفریق طیفی با تخمین گر MMSE STSA:
در سال ۱۹۸۳، Ephraim و Malah ]13[ (با مینیمم کردن خطای mean – square)^[78] یک تخمین گر STSA بهینه پیشنهاد کردند. این روش یک تابع گین بر مبنای SNR پیشین^[۷۹] و پسین^[۸۰] محاسبه می کند. معادلات زیر روش را بیان می کنند:

که  یک SNR پیشین است که به شکل زیر محاسبه می شود:

در اینجا i اندیس فریم است و  و در غیر این صورت  است.  نیز SNR پسین می باشد و F نیز تابعی است که مطابق زیر بیان می شود: