وبلاگ

شکل ‏۴‑۱۹ مقادیر تخصیص­ها، جریان­های برگشتی و مقادیر جریان­های ورودی و خروجی حاصل از مدل بهینه­سازی حل اختلاف Nash را برای هر دو مصرف ­کننده در مسئله­ موردنظر به شکل گراف­هایی نمایش می­دهد.

شکل ‏۴‑۱۹: نتایج حاصل از مدل بهینه­سازی Nash
همانطور که ملاحظه می­ شود اجرای مدل حل اختلاف Nash مقادیر برداشت دو مصرف ­کننده از رودخانه را بسیار به هم نزدیکتر کرده است،(شکل ‏۴‑۱۹)، به طوریکه مجموع برداشت­های آب از رودخانه در طول تمام دوره­ها برای بالادست ۳۸/۳۷ میلیون متر مکعب و برای پایین­دست ۴۱/۳۳ میلیون متر مکعب می­باشد که نسبت به مدل­های ارائه شده در قسمت­ های قبلی برداشت­ها از رودخانه متعادل­تر شده است. همچنین مقدار مجموع برداشت­ها از آب زیرزمینی برای بالادست ۶۱۴/۹ میلیون متر مکعب و برای پایین­دست ۶۸۰/۹ میلیون متر مکعب می­باشد. چنانچه گفته شد، متأثر بودن مصرف ­کننده­ پایین­دست از آب برگشتی مصرف ­کننده­ بالادست، سیستم را به سمت تخصیص بیشتر آب سطحی به بالادست هدایت می­ کند. همچنین این مدل به دلیل وارد کردن هزینه­ها به عنوان توابع مطلوبیت به صورت مستقیم در مدل این امکان را فراهم می­سازد که مصرف­ کنندگان به میزان بودجه­ی خود آب مورد نیاز را تأمین کنند.
فرمول­بندی مدل CR(I)
با توجه به اینکه مدل Nash به شدت غیر خطی می­باشد، در این تحقیق از دو مدل حل اختلاف­ مختلف با نام­های مدل CR(I) (مدل حل اختلاف ۱) و CR(II) (مدل حل اختلاف ۲) که تفاوت­شان با مدلNash در توابع هدف آن­ها می­باشد، استفاده شده است تا ضمن بررسی صحت عملکرد مدل، نتایج­شان با نتایج مدل حل اختلاف Nash مقایسه شود. در این قسمت به عملکرد مدل حل اختلاف ۱ با تابع هدف زیر پرداخته شده است.

تمامی محدودیت­ها و قیود و توابع مطلوبیت­ در این مدل مانند مدل Nash می­باشد.
نتایج مدل CR(I)
جدول ۴-۷ مقادیر برداشت و کمبود دو مصرف ­کننده­ بالادست و پایین­دست را در مدل CR(I) نشان می­دهد.
جدول ‏۴‑۷: مقایسه­ مقادیر برداشت و مقادیر کمبود دو مصرف ­کننده (mcm)