وبلاگ

نتایج و بحث
۴-۱- بررسی خصوصیات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی مرتبط با عملکرد دانه تحت شرایط سایهاندازی
۴-۱-۱- عملکرد دانه و اجزای آن
نتایج حاصل از تجزیه واریانس عملکرد و اجزای آن (جدول ۴-۱) بیانگر این بود که سایهاندازی در مراحل رشد مختلف و شدت سایهاندازی بر صفات عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، عملکرد کاه، شاخص برداشت، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته و وزن صد دانه تأثیر بسیار معنیداری داشتند همچنین اثر متقابل مرحله سایهاندازی و شدت سایهاندازی بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، شاخص برداشت، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در بوته و وزن صد دانه تأثیر بسیار معنیدار را نشان داد اما بر عملکرد کاه و تعداد دانه در غلاف از این نظر اختلاف معنیداری مشاهده نشد. مقایسه میانگینهای تأثیر سایهاندازی در مراحل رشد مختلف و شدت سایهاندازی بر عملکرد و اجزای آن (جدول ۴-۲) نشان داد که سایهاندازی در مرحله رشد رویشی کمترین تأثیر را بر عملکرد بیولوژیک (۶/۳۲۴ گرم در متر مربع)، عملکرد دانه (۰/۱۵۲ گرم در متر مربع)، عملکرد کاه (۶/۱۲۷ گرم در متر مربع)، شاخص برداشت (۴۴/۴۵ درصد)، تعداد غلاف در بوته (۵۱/۶۱ عدد)، تعداد دانه در غلاف (۵/۰ عدد)، تعداد دانه در بوته (۹۲/۱۵ عدد) و وزن صد دانه (۵۹/۲۳ گرم) داشت. سایهاندازی در کل دوره رشد هم بیشترین تأثیر را بر صفات فوقالذکر از جمله عملکرد بیولوژیک (۴/۱۹۶ گرم در متر مربع)، عملکرد دانه (۰۴/۸۸ گرم در متر مربع)، عملکرد کاه (۴/۱۰۸ گرم در متر مربع)، شاخص برداشت (۳۳/۳۱ درصد)، تعداد غلاف در بوته (۰۲/۱۰ عدد)، تعداد دانه در غلاف (۲۹/۰ عدد)، تعداد دانه در بوته (۴۸/۹ عدد) و وزن صد دانه (۵۰/۱۷ گرم) داشت. اثر متقابل اعمال سایهاندازی در مراحل رشد مختلف و شدت سایهاندازی بر عملکرد و اجزای آن نیز نشان داد (جدول ۴-۳) که تیمار بدون سایهاندازی در کل دوره رشد برای تمامی صفات ذکر شده دارای بیشترین مقادیر بود که با بدون سایه اندازی در دوره رشد رویشی و دوره رشد زایشی تفاوت معنی داری را نشان نداد و کمترین مقادیر مربوط به ۱۰۰ درصد سایهاندازی در کل دوره رشد برای تمامی صفات اندازه گیری شده بود.