در این تحقیق برای سنجش پایایی آن از آلفای کرو نباخ استفاده شده است۰

آزمون آلفای کرونباخ

با بهره گرفتن از آلفای کرونباخ ، پایایی پرسشنامه مورد بررسی قرار گرفت، برای انجام این آزمون از ۳۰ پرسشنامه به صورت پیش آزمون استفاده شده است.
فرمول آن به شرح زیر است :
G:تعداد زیر مجموعه سوالهای پرسشنامه
Si²:واریانس زیر آزمون
S²:واریانس کل آزمون
r_a=()()
هرچه درصد بدست آمده به ۱۰۰%نزدیکتر باشد بیانگر قابلیت اعتماد بیشتر پرسشنامه است۰

جدول ۳-۲ آلفای کرونباخ

نظر به اینکه حداقل ضریب پایایی لازم برای پرسشنامه‌های پژوهشی ۷/۰ می‌باشد و همانطور که ملاحظه می‌گردد در پرسشنامه طراحی شده ضریب آلفای محاسبه شده از۷ /۰ بالاتر است، لذا می‌توان نتیجه گرفت پرسشنامه مورد استفاده از پایایی لازم برخوردار می‌باشد.

۳- ۵متغیرهای تحقیق

متغیرها بر اساس نقشی که در پژوهش بر عهده دارد به دو دسته تقسیم می شود:
الف) متغیر های مستقل: متغیر متحرک درون دار است که به وسیله پژوهشگر اندازه گیری و انتخاب می شود تا تاثیر یا ارتباط آن با متغیر دیگری معین شود. متغیر مستقل، مقدمه و متغیر وابسته نتیجه است.
متغیر های مستقل در این پژوهش عبارتند از:
عوامل موثر برافزایش سهم بازار ( تکنولوژی، نیاز مشتری، کیفیت محصول، توجه به گرایشات بازار).
ب) متغیر وابسته: متغیر پاسخ برون دار یا ملاک است و عبارت است از وجهی از رفتار یک ارگانیسم که تحریک شده است. متغیر وابسته، مشاهده یا اندازه گیری می شود تا تاثیر متغیر مستقل بر آن معلوم و مشخص شود. متغیر های وابسته در این پژوهش عبارتند از: سهم بازار

۳-۶ روش تجزیه و تحلیل داده ها

۳-۶-۱)آمار توصیفی :

در این تحقیق از آمار توصیفی برای نمایش اطلاعات جمعیت شناختی استفاده شده است .برای این منظور اطلاعات جمعیت شناختی معمولا با بهره گرفتن از جداول فراوانی و نمودارها میله ای ،نمودارهای دایره ای ،نمودارهای هیستوگرام و جداول توافقی نشان داده می شوند.

۳-۶-۲)آمار استنباطی :

از آمار استنباطی برای آزمون سوألهای تحقیق استفاده شده که به ترتیب از آزمون تاپسیس برای اولویت بندی شاخصها ،از آزمون کو لمو گورف –اسمیر نوف برای تعیین نرمال بودن یا نبودن ، ازآزمون اسپیرمن برای سنجش میزان متغیرها ی وابسته بر متغیرهای مستقل و برای انجام معا دلات ساختاری مدل از نرم افزار لیزرل استفاده شده است .

۳-۷ روش های آماری مورد استفاده در این تحقیق عبارتند از :

۳-۷-۱ روش تاپسیس

این روش در سال ۱۳۸۱ توسط هوانگ و یون ^[۳۴] ارائه گردید. در این روش m گزینه به وسیله n شاخص مورد ارزیابی قرار می گیرند و هر مسئله را می توان به عنوان یک سیستم هندسی ^[۳۵] شامل m نقطه در یک فضای n بعدی در نظر گرفت. این تکنیک بر این مفهوم بنا شده است، که گزینه انتخابی باید کمترین فاصله را با راه حل ایده آل مثبت (بهترین حالت ممکن، A+i )و بیشترین فاصله را با راه حل ایده آل منفی(بدترین حالت ممکن،A-i) داشته باشد.
TOPSIS بر این مفهوم استوار است که گزینه انتخابی باید کمترین فاصله را با راه حل ایده آل مثبت و بیشترین فاصله را با راه حل ایده آل منفی داشته باشد.
در این روش m گزینه به وسیله n شاخص مورد ارزیابی قرار میگیرند و هر مساله را می توان به عنوان یک سیستم هندسی شامل m نقطه در یک فضای n بعدی در نظر گرفت.
این روش دارای ۶ گام است:
گام صفر: به دست آوردن ماتریس تصمیم
در این روش ماتریس تصمیمی ارزیابی میشود که شامل m گزینه و n شاخص است.
در این ماتریس شاخصی که دارا ی مطلوبیت مثبت است،شاخص سود و شاخصی که دارای مطلوبیت منفی ست ،شاخصه هزینه می باشد.
گام اول: نرمالایز کردن ماتریس تصمیم
در این گام مقیاسهای موجود در ماتریس تصمیم را بدون مقیاس می کنیم.به این ترتیب که هر کدام از مقادیر بر اندازه بردار مربوط به همان شاخص تقسیم می شود.
در نتیجه هر درایه rij از رابطه زیر به دست می آید: