وبلاگ

۸/۱۱

 

۴/۳۵

 

۴/۵۷

 

 

 

کل

 

۷/۳۱

 

۳/۲۵

 

۴۳

 

۱۰۰

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نتایج پژوهش استین^[۱۰۳] و همکاران (۱۹۹۵) مبنی بر میزان شیوع همبودی اختلال­های اضطرابی و افسردگی در مراکز مراقبتی اولیه بر روی ۷۹۶ نفر از مراجعه­کنندگان به این مراکز نشان داد که اختلال­ همبود اضطرابی و افسردگی بیشترین میزان اختلال­های روانشناختی (۲/۱۹) در میان این مراجعه کنندگان بود و بعد از آن هم اضطراب و افسردگی مختلط (۸/۱۲) از میزان بالایی برخوردار بود. این نتایج به طور خلاصه در شکل ۱-۲ ارائه شده است.
­­­
اگرچه نتایج پژوهش­های همه­گیرشناسی حاکی از شیوع بالای همبودی اختلال­های اضطرابی و افسردگی دارد، ولی باید به این نکته توجه کرد که آمارهای گزارش شده در این پژوهش­ها مربوط به سطح تشخیصی است که کمترین میزان سطوح همپوشی بین اختلال­های مذکور را به خود اختصاص می­دهد. به عبارت دیگر، اگر شیوع­شناسی را در سایر سطوح همپوشی یعنی سطح سندرومی و علایمی بررسی شود، این میزان همبودی چندین برابر افزایش می­یابد. هیلر^[۱۰۴]، زودیگ^[۱۰۵] و بوس^[۱۰۶] (۱۹۸۹) اظهار می­ کنند با توجه به این که اختلال­های اضطرابی و افسردگی در سطوح علایمی، سندرومی و یا تشخیصی طبقه ­بندی شوند، میزان ارتباط­شان متغیر خواهد بود (شکل ۲-۲). اختلال­های اضطرابی و افسردگی بیشترین همپوشی را در سطح علایمی دارند. برای مثال، برخی از علایم مانند انرژی پایین، بی­حوصلگی، مشکل در تمرکز و حافظه، تحریک­پذیر بودن، آشفتگی در الگوی خواب و تغذیه می ­تواند در هر دو طبقه اضطرابی و افسردگی یافت شود. با توجه به شکل ۲-۲، کمترین میزان همپوشی بین اختلال­های اضطرابی و افسردگی در سطح تشخیصی است.

سطح علایمی
سطح سندرمی
اختلال افسردگی
سطح تشخیصی
اختلال اضطرابی
سطح تشخیصی
سطح سندرمی
سطح علایمی
شکل ۲-۲٫ مدل مفهومی از همبودی اختلال­های اضطرابی و افسردگی در سطوح مختلف (هیلر، زودیگ و بوس، ۱۹۸۹)
علاوه بر همبودی همزمان اضطراب و افسردگی، همبودی متوالی بین این دو اختلال نیز بسیار بالاست. به عبارت دیگر، احتمال بسیار زیادی وجود دارد که اختلال‌های اضطرابی در آینده منجر یا منتهی به افسردگی شود (هامن^[۱۰۷] و رودولف^[۱۰۸]، ۲۰۰۳). این مسأله در مطالعات متعددی گزارش شده است. برای مثال پژوهش‌ها نشان داده است که اختلال‌ اضطراب اجتماعی و اضطراب فراگیر همبودی متوالی بالایی با افسردگی دارند (براون و همکاران، ۲۰۰۱).
پیامدهای اختلال­های همبود اضطرابی و افسردگی
اگرچه هر یک از اختلال­های اضطرابی و افسردگی به تنهایی آسیب­های جدی در زمینه ­های اجتماعی، شغلی، تحصیلی، روانشناختی و عملکردی به بار می­آورند، ولی این وضعیت در افراد مبتلا به اختلال­های چندگانه و همزمان اضطرابی و افسردگی به مراتب پیچیده­تر و آسیب­رسان­تر است. افراد مبتلا به اختلال­های همبود اضطرابی و افسردگی، نسبت به هر یک از اختلال­های اضطرابی و افسردگی به تنهایی، میزان بهبودی خودبه­خودی پایین­تری در پیگیری­های طولانی­مدت دارند و عملکرد اجتماعی این افراد (۶۰ درصد) در مقایسه با اختلال افسردگی (۴۸ درصد) و اضطرابی (۲۳ تا ۴۹ درصد) بیشتر آسیب می­بیند (براون و همکاران، ۲۰۰۵). همچنین، افراد مبتلا به اختلال­های اضطرابی و افسردگی همبود، ویژگی­های بالینی و شخصیتی خاصی دارند که آن­ها را با مشکلات بیشتری مواجه می­ کنند که در جدول ۳-۲ به برخی از آن­ها اشاره شده است (استفن^[۱۰۹] و مک­کوید^[۱۱۰]، ۲۰۰۵).
جدول ۲-۲٫ برخی ویژگی‌های بالینی و شخصیتی افراد مبتلا به اختلال­های همبود اضطرابی و افسردگی (استفن و مک­کوید، ۲۰۰۵) ­

 

 

ویژگی­های بالینی و شخصیتی

 

 

 

۱٫ سن پایین ابتلا

 

۱۴٫ مراجعه به متخصصین غیر روانپزشکی

 

 

 

۲٫ شدت بیشتر علایم

 

۱۵٫ ارتباط اجتماعی محدودتر