وبلاگ

سوره انفال(۸:۹): واژه «مَلائکه»: «به یاد آرید هنگامی را که استغاثه و زاری به پروردگار خود می­کردید پس دعای شما را اجابت کرد که: من سپاهی منظم از هزار فرشته به مدد شما می­فرستم» (۸:۹).
«و این مدد فرشتگان {نام فرشته یا ملک در این آیه نیامده است} را خدا نفرستاد مگر آنکه بشارت و مژده فتح باشد و تا دل­های شما را مطمئن سازد و بدانید که نصرت و فیروزی نیست مگر از جانب خدا، که خدا را کمال قدرت و حکمت است» (۸:۱۰).
سوره انفال(۸:۱۲): واژه «مَلائکه»: «و یاد آر آن­گاه که پروردگار تو به فرشتگان وحی کرد که: من با شمایم، مؤمنان را ثابت قدم بدارید که همانا من ترس در دل کافران می­افکنم تا گردن­هایشان بزنید و همه انگشتانشان قطع کنید».
سوره انفال(۸:۵۰): واژه «مَلائکه»: «اگر بنگری کافران را هنگامی که فرشتگان جان آن­ها را می­گیرند و بر روی و پشت آن­ها می­زنند و می­گویند: بچشید طعم عذاب سوزنده را».
سوره رعد(۱۳:۱۳): واژه «مَلائکه»: «رعد و جمیع فرشتگان همه از بیم قهر خدا به تسبیح و ستایش او مشغولند و صاعقه­­ها را بر سر هر قومی بخواهد می­فرستد باز هم کافران در قدرت خدای سخت انتقام، جدل می­ کنند».
سوره رعد(۱۳:۲۳): واژه «مَلائکه»: «که آن منزل بهشت­های عَدن است که در آن بهشت، خود و همه پدران و زنان و فرزندان شایسته خویش داخل می­شوند درحالی که فرشتگان بر آن­ها از هر در وارد می­گردند».
سوره حجر(۱۵:۷): واژه «مَلائکه»: «اگر راست می­گویی چرا فرشتگان بر ما نازل نمی­شوند؟».
سوره حجر(۱۵:۸): واژه «مَلائکه»: «ما فرشتگان را جز برای حق و حکمت و مصلحت نخواهیم فرستاد و آن­گاه که بفرستیم دیگر کافران مهلتی نخواهند یافت».

سوره حجر(۳۱-۲۶ :۱۵): واژه «مَلَائکَه»: «و همانا ما انسان را از گل و لای سالخورده تغییر یافته، بیافریدیم- و طایفه جن را پیشتر از آتش گدازنده، خلق کردیم- و آنگاه که پروردگار به فرشتگان عالم اظهار فرمود که: من بشری از ماده گل و لای کهنه متغیر، خلق خواهم کرد- پس چون آن عنصر را معتدل بیارایم و در آن از روح خویش بدمم، همه بر او سجده کنید- همه فرشتگان عالم سجده کردند- مگر ابلیس که از سجده امتناع ورزید».
سوره نحل(۱۶:۲): واژه «مَلائکه»: «خدا فرشتگان و روح را به امر خود بر هرکه از بندگان خواهد، می­فرستد تا او خلق را اندرز داده و از عقوبت شرک به خدا بترساند که عالم را خدایی جز من نیست پس تنها از من بترسید».
سوره نحل(۱۶:۲۸): واژه «مَلائکه»: «فرشتگان جان آن­ها را می­گیرند درحالی که در دنیا به نفس خود ستم کردند، در آن حال مرگ، سر تسلیم پیش دارند: ما به دنیا ابداً کار بد نکردیم، آری خدا به هرچه کرده­اید آگاه است».
سوره نحل(۱۶:۳۲): واژه «مَلائکه»: «آنان که چون فرشتگان، پاکیزه از شرک، قبض روحشان کنند به آن­ها گویند که: شما به موجب اعمال نیکوئی که در دنیا به جا آوردید، اکنون به بهشت ابدی درآئید».
سوره نحل(۱۶:۳۳): واژه «مَلائکه»: «این کافران منکر جز آن­که یا فرشتگان بر سر آن­ها بیایند یا حکم خدا در رسد، دیگر چه انتظار می­برند؟ منکران پیشین هم مانند اینان بودند و کردند و خدا هلاکشان فرمود، و به آن­ها ستم نکرد بلکه آن­ها خود به نفس خویش ستم کردند».
سوره نحل(۱۶:۴۹): واژه «مَلائکه»: «هرچه در آسمان­ها و زمین است از جنبندگان و فرشتگان همه بی هیچ تکبر و با کمال تذلّل به عبادت خدا مشغولند».
سوره اسراء(۱۶:۴۰): واژه «مَلائکه»: «آیا خدا شما را به فرزندان پسر برگزیده است و خود فرشتگان را دختران خویش قرار داده؟ این رأی و گفتار شما مشرکان بسیار افترائی عظیم و گناهی بزرگ است».
سوره اسراء(۱۶:۶۱): واژه «مَلائکه»: «و یاد آر وقتی را که فرشتگان را امر به سجده آدم کردم، پس همه سجده کردند جز شیطان که گفت: آیا من سر طاعت به آدمی که از خاک آفریدی فرود آرم؟».
سوره اسراء(۱۶:۹۲): واژه «مَلائکه»: «یا آنکه بنا به وعده تو آسمان بر سر ما فرو افتد یا آنکه خدا را با فرشتگانش مقابل ما حاضر آری {گفته­های کافران}».
سوره اسراء(۱۷:۹۵): واژه­ «مَلائکه»: «بگو: اگر فرشتگان را در زمین، مسکن و قرارگاه بودی، ما هم فرشته را از آسمان به رسالت بر آن­ها می­فرستادیم».
سوره کهف(۱۸:۵۰): واژه «مَلائکه»: «یاد آر وقتی را که به فرشتگان فرمان دادیم که بر آدم همه سجده کنید و آن­ها تمام، سر به سجده فرود آوردند جز شیطان که از جنس جن بود، بدین جهت از طاعت خدای سرپیچید. آیا مرا فراموش کرده و شیطان و فرزندانش را دوست خود گرفتید در صورتی که آن­ها شما را سخت دشمنند؟ و ظالمان بسیار بد مبادله کردند».
سوره طه(۲۰:۱۱۶): واژه «مَلائکه»: «و هنگامی که فرشتگان را گفتیم: به آدم سجده کنید، همه سجده کردند جز شیطان که امتناع ورزید».
سوره انبیاء(۲۱:۱۰۳): واژه «مَلائکه»: «و هیچ­گاه فزع اکبر و هنگامه بزرگ قیامت آن­ها را محزون نخواهد ساخت و با آنان فرشتگان ملاقات کنند: این است آن روز که در دنیا به شما وعده می­دادند».
سوره حج(۲۲:۷۵): واژه «مَلائکه»: «خدا از میان فرشتگان و آدمیان رسولان خود را بر می­گزیند که همانا خدا شنوا و بینا است».
سوره مؤمنون(۲۳:۲۴): واژه «مَلائکه»: «اشراف قوم که کافر شدند در پاسخ نوح به مردم چنین گفتند که: این شخص جز آنکه بشری است مانند شما که می­خواهد بر شما برتری یابد، و اگر خدا می­خواست رسول بر بشر بفرستد، همانا از جنس فرشتگان می­فرستاد، ما این سخنانی که این شخص می­گوید از پدران پیشین خود هیچ نشنیده­ایم».
سوره فرقان(۲۵:۲۱): واژه «ملائکه»: «و آنان که امید لقای ما را نداشتند گفتند: چرا فرشتگان بر ما نازل نشدند؟ یا چرا ما خدا را به چشم نمی­بینیم؟ همانا آنان در حق خویش راه تکبر و نخوت پیش گرفتند و به سرکشی و طغیان شدید شتافتند».
سوره فرقان(۲۵:۲۲): واژه «ملائکه»: «روزی که فرشتگان را بینند، مجرمان در آن روز بشارتی از فرشته نیافته بلکه به آن­ها گویند: محروم و ممنوع باشید».
سوره فرقان(۲۵:۲۵): واژه «مَلائکه»: «و یاد کن روزی را که آسمان با ابر از هم شکافته و فرشتگان با سرعت تمام به امر حق فرود آیند».
سوره احزاب(۳۳:۴۳): واژه «مَلائکه»: «اوست خدایی که هم او و هم فرشتگانش بر شما بندگان رحمت می­فرستند تا شما را از ظلمت­ها به عالم نور رساند و او بر اهل ایمان بسیار رئوف و مهربان است».
سوره احزاب(۳۳:۵۶): واژه «مَلائکه»: «خدا و فرشتگانش بر روان پاک این پیغمبر درود می­فرستند، شما هم ای اهل ایمان بر او درود بفرستید و بر او سلام گوئید».
سوره سباء(۳۴:۴۰): واژه «مَلائکه»: «آن روزی که خدا همه مردم را به عرصه محشر جمع آورد آنگاه به فرشتگان گوید: آیا این گروهند که شما را معبود خود گرفتند؟».
سوره فاطر(۳۵:۱): واژه «مَلائکه»: «سپاس خدای را است که آفریننده آسمان­ها و زمین است و فرشتگان را رسولان پیغمبران خود گردانید و دارای دو و سه و چهار بال و پر قرار داد و هرچه بخواهد، در آفرینش می­افزاید که خدا بر هرچیز قادر است».
سوره صافات(۳۷:۱۵۰): واژه «مَلائکه»: «یا آنکه چون ما فرشتگان را خلق می­کردیم آنجا حاضر بودند و دیدند که آن­ها را زن آفریدیم نه مرد؟»
سوره ص(۳۸:۷۱): واژه «مَلائکه»: «یاد کن هنگامی را که خدا به فرشتگان گفت که: من بشر را از گِل می­­آفرینم».
سوره ص(۳۸:۷۳): واژه «مَلائکه»: «پس به فرمان خدا تمام فرشتگان بدون استثنا سجده کردند».
سوره زمر(۳۹:۷۵): واژه «مَلائکه»: «و در آن روز فرشتگان را مشاهده می­کنی که گرداگرد عرش با عظمت الهی درآمده و به تسبیح و ستایش خدا مشغولند و میان اهل بهشت و دوزخ به حق حکم شود و گویند: سپاس و ستایش خاص خدای جهانیان است».
سوره فصلت(۴۱:۱۴): واژه «مَلائکه»: «که بر آن­ها از هر جانب رسولان حق آمدند و گفتند که: جز خدای یکتا را نپرستید، کافران باز گفتند: اگر خدا می­خواست فرشتگان را به رسالت می­فرستاد، که ما به کتب و احکام شما کافر هستیم».
سوره فصلت(۴۱:۳۰): واژه «مَلائکه»: «آنان که گفتند: محققاً پروردگار ما خدا است و بر این ایمان پایدار ماندند، فرشتگان بر آن­ها نازل شوند که دیگر هیچ ترسی و حزن و اندوهی از گذشته خود ندارید، و شما را به همان بهشتی که وعده دادند بشارت باد».
سوره شوری(۴۲:۵): واژه «مَلائکه»: «نزدیک است که آسمان­ها از فراز شکافته شود و فرشتگان به ستایش خدای خود تسبیح گویند و برای اهل زمین مغفرت و آمرزش طلبند، خداست آمرزنده مهربان».
سوره زخرف(۴۳:۱۹): واژه «مَلائکه»: «و مشرکان فرشتگانی که مخلوق و بندگان خدا هستند، {را} دختر می­خوانند، آیا در وقت خلقت آن­ها حاضر بودند؟ البته شهادت در نامه عملشان نوشته شده و بر آن سخت مؤاخذه می­شوند».
سوره زخرف(۴۳:۵۳): واژه «مَلائکه»: «و چرا طوق زرین بر دست ندارد یا چرا فرشتگان آسمان همراه او نیستند؟».
سوره زخرف(۴۳:۶۰): واژه «مَلائکه»: «و اگر بخواهیم، به جای شما فرشتگان را در زمین جانشین می­گردانیم».
سوره محمد(۴۷:۲۷): واژه «مَلائکه»: «پس با چه حال سختی روبرو شوند هنگامی که فرشتگان جانشان بگیرند و بر روی و پشت آن­ها زنند؟».
سوره نجم(۵۳:۲۷): واژه «مَلائکه»: «آنان که به آخرت ایمان ندارند، فرشتگان را نام دختران نهادند».
سوره تحریم(۶۶:۴): واژه «مَلائکَه»: «اینک اگر هر دو زن به درگاه خدا توبه کنید، رواست، که البته دل­های شما میل کرده است و اگر با هم بر آزار او اتفاق کنید باز خدا یار و نگهبان اوست و جبریل امین {نام جبرئیل توسط مترجم اضافه شده است} و مردان صالح با ایمان و فرشتگان حق یار و مددکار اویند».
سوره تحریم(۶۶:۶): واژه «مَلائکه»: «ای کسانی که به خدا ایمان آورده­اید! خود را با خانواده خویش از آتش دوزخ نگاه دارید، چنان آتشی که مردم و سنگ خار آتش افروز اوست و بر آن دوزخ فرشتگانی بسیار دل سخت مأمورند که هرگز نافرمانی خدا را نخواهند کرد و آنچه به آن­ها حکم شود انجام دهند».
سوره معارج(۷۰:۴): واژه «ملائکه»: «فرشتگان و روح­الأمین {قرآن کریم فقط به واژه روح اشاره کرده و امین توسط مترجم اضافه گردیده است} به سوی عرش خدا بالا روند در روزی که مدتش پنجاه هزار سال خواهد بود».
سوره مدثر(۷۴:۳۱): واژه «مَلائکه»: «و ما خازنان دوزخ را غیر فرشتگان عذاب قرار ندادیم و عدد آن­ها را جز برای فتنه و محنت کفار نوزده نگردانیدیم و تا آنکه اهل کتاب هم یقین کنند و آن بر یقین مؤمنان هم بیفزاید و دیگر در دل اهل کتاب و مؤمنان به اسلام هیچ شک و ریبی نماند و تا آنان که دل­هاشان مریض است و کافران نیز نگویند: خدا از این مَثَل چه منظور داشت، بلی چنین قرار داد تا هرکه را خواهد، به ضلالت بگذارد و هرکه را خواهد، هدایت نماید و هیچ کس از عدّه بی حد لشکرهای پروردگار، غیر او آگاه نیست و این جز برای پند و موعظه بشر نخواهد بود».
سوره نبأ(۷۸:۳۸): واژه «مَلائکه»: «روزی که آن فرشته بزرگ روح القدس با همه فرشتگان صف زده و به نظم برخیزند و هیچکس سخن نگوید جز آن کسی که خدای مهربانش به سخن اذن دهد و او سخن به صواب گوید».
سوره قدر(۹۸:۴): واژه «مَلائکه»: «در این شب فرشتگان و روح به اذن خدا از هر فرمان نازل می­گرداند» (ترجمه مرحوم الهی قمشه­ای).
«در آن شب فرشتگان و جبرئیل به اذن پروردگارشان برای انجام هر کار فرود آیند» (ترجمه بهاءالدین خرمشاهی). «فرشتگان و روح در آن شب به اذن پروردگارشان برای هر امری نازل می­شوند» (ترجمه ناصر مکارم شیرازی).
۳-۱-۲- مَلَائِکَتِه
سوره بقره(۲:۹۸): واژه «مَلَائکَتِهِ»: «هرکس با خدا و فرشتگان و رسولان او و جبرئیل و میکائیل دشمن است خدا هم دشمن کافران خواهد بود».