وبلاگ

• • • • ترغیب تقویتی:

     

     

در این نوع ترغیب، پاسخ در حال تقویت است. اگر مخاطب در مورد یک موضوع، نگرش های مثبتی داشته باشد، ترغیب کننده آنها را یادآوری و مخاطب را تشویق می کند که با نشان دادن نگرش‌های خود، به نگرش های رفتارهای جدید و مثبت می رسد. ترغیب در جامعه امروز بیشتر از نوع پاسخ در حال تقویت است؛ در حالی که انسان پیوسته باید به کار تازه ای ترغیب شود و آن را تداوم بخشد.

• • • • ترغیب متغیر:

     

     

در ترغیب متغیر، پاسخ در حال تغییر است. این دشوارترین نوع ترغیب و اقناع است؛ زیرا به این مسئله می پردازد که افراد می خواهند از نگرشی به نگرش دیگر، از وضعیت خنثی به وضعیتی با نگرش مثبت یا منفی، به تغییر رفتار یا اتخاذ رفتاری جدید انتقال یابند. افراد به تغییر بی تمایل هستند و یا از آن اکراه دارند؛ بنابراین برای متقاعد کردن آنان به تأمین خواست ترغیب کننده لازم است تغییر را به چیزی مربوط کنند که در آن ترغیب شونده اشتیاق در زمینه قبلی دارد. این وسیله به اصطلاح به لنگر یا لنگرگاه معروف است؛ زیرا قبلاً ترغیب شونده آن را پذیرفته است (کیا و سعیدی، ۱۳۸۳، ۱۲ و ۱۱).

۲-۳-۲-۴ شیوه های اقناع:
۱- فرایندی که به عنوان «شیوه اصلی» شناخته شده، هنگامی روی می دهد که دریافت کننده، پیام را جالب، مهم و یا با تقاضای شخصی خود مرتبط ببیند و اینکه هیچ چیز مانع و مزاحم توجه دقیق به پیام نشود. در این موارد مردم ممکن است پیام را به شیوه دقیق و متفکرانه مورد بررسی قرار داده، قدرت استدلال عقلی و محتوای آن را ارزیابی کنند؛ چنانکه واکنش آن نسبت به موضوع مطلب باشد، نگرش فردی درباره آن ممکن است، تغییر کند و ترغیب و اقناع ایجاد شود.

1. 1. فرایندی که به عنوان «شیوه پیرامونی» شناخته شده که بر اساس آن، آدمی به نشانه های ظاهری متقاعد کننده پاسخ می دهد و در نتیجه نگرش خود را عوض می کند. در این شیوه ممکن است پیام‌گیران چنین تلقی کنند که پیام غیر جالب و نامربوط است، آنگاه انگیزه ای برای پردازش دقیق آن نخواهند داشت؛ در این حالت این بدان معنی نیست که پیام ها تأثیری به جا نمی گذارند، بلکه برعکس متقاعد شدن همچنان ممکن است ایجاد شود؛ اما این نه با شیوه های اصلی؛ بلکه با شیوه‌های پیرامونی (کیا و سعیدی، ۱۳۸۳، ۱۸۶).

جهت گیری های جدید در نظریه اقناع:
احتمالاً در سالیان اخیر، تغییر عمده در حوزه نظریه اقناع، دور شدن از نظریه مکانیکی محرک- پاسخ در اقناع و نزدیک شدن به دیدگاهی بوده است که نقش فعال دریافت کننده را تصدیق می‌کند. رایموند راس گفته است: به نظر ما، پیام های اقناعی می کوشند بر اینکه دریافت کنندگان تصمیم‌گیری آنها برای دریافت اطلاعات، اثر بگذارند. این امر به معنی سودمندی راهبرد و نظریه و اهمیت تحلیل مخاطب است (سورین و تانکارد، ۱۳۸۱، ۲۷۹).
یکی از نمونه های رویکرد جدید به نظریه اقناع، نظریه یکپارچگی اطلاعات است. نورمن اندرسون از جمله کسانی است که این نظریه را پرورانده است. در این رویکرد فرض بر این است که تغییر نگرش نتیجه شیوه ای است که افراد، تمام اطلاعات در دسترس و مرتبط با موضوع نگرش را ترکیب می‌کنند یا یکپارچه می سازند. هنگامی که شخص اطلاعات جدیدی را دریافت می کند که مرتبط با تغییر نگرش محسوب می شود، وزن و ارزشی برای آن تعیین می‌کند. این وزن، عقیده شخص به درستی آن است. «ارزش» تحت عنوان ارزیابی احساس قطعه ای از اطلاعات تعریف شده است و دامنه آن می‌تواند از فوق العاده مثبت تا فوق العاده منفی باشد. وزن دهی و ارزش دهی را می توان در هم ضرب کرد؛ تا درجه اهمیت قطعه اطلاعات به دست آید (همان منبع، ۲۸۰)
آشکار است که نظریه یکپارچگی اطلاعات در مقایسه با بسیاری از مدل های قدیم تر اقناع نقش خیلی فعال تری به دریافت کننده می دهد. فرد دریافت کننده وزن و ارزشی را که باید به اطلاعات دریافتی نسبت داد، تعیین می کند؛ که این دو مراحلی اساسی در تعیین نگرش نهایی است. این نظریه همچنین مفهوم پیچیده تری از نگرش عرضه می کند. در واقع نگرش از منظر این نظریه خیلی شبیه مفهوم طرح ذهنی است (سورین و تانکارد، ۱۳۸۱، ۲۸۱).
۲-۴ بخش چهارم: پیشینه تحقیق:
پیشینۀ داخلی پژوهش:

1. 1. میزان اعتماد به بخش خبری رسانه ها، سمیرا کلهر و عباس عبدی، مرکز مطالعات رسانه ها، ۱۳۷۰

از قدیمی ترین تحقیقات انجام شده در حوزه ی اعتماد رسانه ای در داخل کشور محسوب می شود که در مطالعات کتابخانه ای مشاهده شد. این تحقیق در سال ۱۳۷۰ توسط “کلهر و عبدی” به روش پیمایشی و با نمونه ای ۷۲۶ نفری از مردم شهرهای مشهد، تهران، تبریز، بندرعباس و بوشهر انجام شده است. برخی از مهمترین یافته های مرتبط با این تحقیق گویای این مطلب است که مهمترین وسیله ارتباطی برای کسب خبر تلویزیون عنوان شده است. استفاده از منابع خبری خارجی معلول بی اعتمادی به خبر رسانه های داخلی است و رسانه ها به نسبت زیادی به اخبار سیاسی نسبت به سایر اخبار می پردازند. مردان بیشتر از زنان اخبار مورد علاقه خود را در تلویزیون به دست می آورند.

1. 1. بررسی میزان اعتماد دانشجویان به رسانه های خبری، نعیم بدیعی و هوشنگ عباس زاده، مجله علوم اجتماعی(دانشگاه علامه طباطبائی)، ۱۳۷۴

تحقیقی است که در سال ۱۳۷۴ توسط “بدیعی” به روش پیمایشی و با نمونه ای ۲۸۷ نفری انجام شد و مهمترین یافته های مرتبط با تحقیق پیش رو به شرح زیر است:
الف)در مورد اخبار داخلی تفاوت معنی داری بین میزان اعتماد دانشجویان نسبت به خبرهای داخلی رسانه های کشور (رادیو، تلویزیون و روزنامه) مشاهده می شود و میانگین میزان اعتماد پاسخگویان در حد متوسط و کمتر است.
ب)در خصوص اخبار خارجی میزان اعتماد دانشجویان نسبت به خبرهای خارجی تلویزیون ایران و روزنامه ها بیش از رادیوی ایران است و میزان اعتماد آنان به اجبار سه رسانه پیش از اعتماد آنان به اخباری است که از طریق دوستان و آشنایان به آنان منتقل می شود.همچنین در این تحقیق سه عامل بیان واقعیت ها، صداقت و راستگویی در انعکاس اخبار از مهمترین عوامل اعتماد به اخبار رسانه های کشور نام برده شده است.

1. 1. بررسی روند اعتماد مخاطبان به اخبار صدا و سیما، سبیلان اردستانی، معاونت سیاسی سازمان صدا و سیما، ۱۳۸۱

تحقیقی است که در سال ۱۳۸۱ توسط “سبیلان اردستانی” برای گروه رسانه اداره کل آموزش و پرورش معاونت سیاسی سازمان صدا و سیما انجام شده است. در این تحقیق روند اعتماد به اخبار صدا و سیما از سال ۱۳۷۵ تا ابتدای سال ۱۳۸۰ براساس تحقیقات موجود صدا و سیما مورد بررسی قرار گرفته است بر همین اساس میزان استفاده از اخبار تا سال ۱۳۷۸ سیر صعودی و سپس سیر نزولی داشته است کمترین میزان استفاده از اخبار در سال ۱۳۷۵ با ۲۴ درصد بوده و بیشترین میزان استفاده از اخبار در سال ۱۳۷۸ با ۵۴ درصد است این روند در سال ۱۳۷۹ به ۴۷ درصد می رسد و در ابتدای سال ۱۳۸۰ به ۴۰ درصد تنزل داشته است. روند اعتماد به اخبار صدا و سیما سیر صعودی داشته است به این صورت که در سال ۱۳۷۵ میزان اعتماد ۴۷ درصد بوده و در سال ۱۳۷۹ به ۷۷ درصد و در ابتدای سال ۱۳۸۰ به ۸۱ درصد رسیده است و در نهایت اینکه زمینه بی اعتمادی مخاطبان به اخبار در تمامی شهر های ایران مربوط به اخبار سیاسی داخلی است.

1. 1. بررسی میزان اعتماد مخاطبان به رسانه های خبری و عوامل موثر بر اعتماد سازی خبری (در پنج شهر استان آذربایجان غربی)، شفیع گوری حاشیران، پایان نامه کارشناسی ار شد رشته علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی، ۱۳۸۲

عنوان پژوهشی است که “شفیع گوری حاشیران” سال ۱۳۸۲ روش پیمایش و به شکل مقایسه ای به انجام رسانده است. نتایج حاصله حاکی از این امر بود که در رادیوهای فارسی زبان خارجی اعتماد مردم بیشتر بر روی رادیو بی . بی .سی و رادیو صدای آمریکا متمرکز است و در کل در بحث اخبار رادیو مردم به رسانه هایی چون بی . بی .سی بیش از صدای جمهوری اسلامی ایران اعتماد داشتند اما در مقایسه اخبار تلویزیون و رادیو جمهوری اسلامی ایران مردم به اخبار سیما اعتماد بالاتری داشته و حتی میزان اعتمادشان بیش از رادیوهای فارسی زبان بیگانه بود. البته رابطه معنی داری هم بین هویت و جنسیت در میزان اعتماد به اخبار رسانه های داخلی و خارجی فارسی زبان مشاهده شد به صورتی که کرد ها بیش از ترک ها به رسانه های فارسی زبان بیگانه اعتماد داشتند. زنان هم به رسانه های داخلی اعتماد بیشتری داشتند.

1. 1. بررسی میزان اعتماد مردم به رسانه های خبری و رابطه آن با اعتماد به نهادهای دولتی، نعیم بدیعی، تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مرکز مطالعات و تحقیقات رسانه ها، ۱۳۸۲

پژوهشی است که توسط “بدیعی” به روش پیمایشی و حجم نمونه ای ۱۲۰۰ نفری از شهروندان ۲۰ منطقه تهران انجام شده است برخی از نتایج این تحقیق عبارتند از :
الف) تلویزیون (سیمای جمهوری اسلامی ایران) و اینترنت (وب سایت های خبری) در بین منابع مورد اعتماد پاسخگویان برای کسب خبرهای داخلی در مرتبه اول و دوم قرار دارند. همچنین برای کسب اخبار خارجی اینترنت جایگاه اول و تلویزیون در جای دوم قرار دارد. همچنین در این فهرست رادیو و تلویزیون های خارجی در مرتبه سوم و روزنامه های کشور در مرتبه چهار قرار دارند . در این مورد رادیو (صدای جمهوری اسلامی ایران) و دوستان و بستگان (ارتباطات میان فردی) نقش چندان مهمی ندارند.
ب) براساس یافته ها مشخص شد اینترنت در بین افراد جوان تر و با تحصیلات بیشتر از جایگاه قابل توجهی از لحاظ اعتماد به رسانه های خبری برخوردار است. این تحقیق نشان داد بیش از ۳۰ درصد از افراد با تحصیلات بالاتر از دیپلم اخبار منتشر شده در وب سایت های خبری را منبع مورد اعتماد برای دریافت اخبار داخلی و حدود ۳۴ درصد نیز آن را منبعی قابل اعتماد برای کسب رویدادهای خارجی در مقایسه با سایر رسانه های خبری معرفی کرده اند.
“دهقان” نیز در مقاله ای با عنوان روزنامه نگاری الکترونیک : فرصت ها و محدودیت ها می نویسد “تحقیقات مربوط به اعتبار مقایسه ای رسانه ها در آمریکا و ایران نشان می دهد که در آمریکا به ترتیب روزنامه، اینترنت و تلویزیون منابع معتبر برای مخاطبان هستند. در حالی که منابع معتبر (مخصوصاً در مواردی که خبرهای یک رویداد متناقص است) در ایران به ترتیب تلویزیون، اینترنت و روزنامه منابع معتبر هستند که اگر تفکیک سنی را در تحقیقاتی با محور اعتماد به رسانه های خبری وارد کنیم به این نتیجه میرسیم که جوانان اعتماد بیشتری به اخبار اینترنت دارند و ممکن است در آینده این اعتماد بیشتر هم بشود.

1. 1. بررسی عوامل اعتمادساز خبر در سیمای جمهوری اسلامی ایران از نگاه دانشجویان دانشگاه شیراز، محسن خلیفه، پایان نامه کارشناسی ارشد، دانشکده صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۸۶