اطلاعات جدول شماره ۵ در ارتباط با میانگین نمره نگرش دانشجویان نسبت به رفتارهای خنثی کننده می باشد داده های این جدول موید آنست که میانگین نمره نگرش دانشجویان برای عبارات ۴۰- «نمرات بطور حقیقی منعکس کننده دانش من درباره رئوس مطالب پرستاری نیست.»(۶۱/۳)، ۲۲- «تقلب در آزمون در صورتی که یک دوست خوب که در معرض خطرمردودی است، از من تقاضای کمک نماید، امری قابل قبول می باشد.»(۲۳/۳) و ۳۰- «کپی کردن مطالب از منابع دیگر در صورتی که حجم تکالیف دوره زیاد باشد، اشکالی ندارد.»(۱۹/۳) بیشترین(نگرش مثبت تر) و برای عبارات،۲۶- «تقلب در آزمون اشکالی ندارد، زیرا دانشجویان باید با هم متحد بوده و به یکدیگر کمک نمایند» (۲۹/۲)، ۴۴- «در صورتی که موفقیت در دوره پرستاری و بعنوان فردی موفق مطرح بودن برایم مهم باشد، تقلب کردن و یا کپی برداری اشکالی ندارد.» (۴۸/۲)، و ۳۱- «تقلب در آزمون اشکالی ندارد، زیرا صدمه ای به بیمار نمی زند.»(۵۶/۲)، کمترین(نگرش منفی تر) مقدار می باشد. نتایج پژوهش میشل وندهی، جورج دیخوف و امیلی لابف[۱۲۶](۲۰۰۴-۱۹۸۴) با عنوان: یک پیگیری بیست ساله با بررسی اثر کدهای اخلاقی ، نشان داد که بیشترین میانگین نمره (نگرش مثبت تر) رفتارهای خنثی کننده مورد استفاده توسط دانشجویان در سال ۲۰۰۴ شامل: «چنانچه افراد اطراف من برگه امتحانی خود را نپوشانند، من بخاطر تقلب کردن مقصر نخواهم بود.» ( ۵۱/۴ )، «تقلب کردن مورد پذیرش است، زیرا به کسی صدمه نخواهد زد.» ( ۴۷/۴ ) و «تقلب می کنم زیرا کسب نمره آزمون برایم لازم است.» ( ۴۲/۴ ) بود. کمترین میانگین نمره (نگرش منفی تر) نیز مربوط به عبارات : «چنانچه مراقبین امتحانی، مراقبت کافی نداشته باشند تقلب اشکالی ندارد.» ( ۰۹/۴ )، من« تقلب می کنم زیرا مدرس مربوطه بسیار سختگیر است.» ( ۰۹/۴ ) و «من تقلب می کنم زیرا در خطر از دست دادن بورسیه تحصیلی هستم» ( ۲۳/۴ )، می شد(۵۲).
به اعتقاد پژوهشگراحتمال خطر مردودی یا ترس از عدم اخذ نمره لازم جهت موفقیت در آزمون با توجه به نتیجه تحقیق حاضر و پژوهش وندهی و همکاران می تواند یکی از دلایل اصلی بروز رفتارهای خنثی کننده در دانشجویان باشد از سوی دیگر کسب نمره کمتر در مورد عبارت «تقلب در آزمون اشکالی ندارد، زیرا صدمه ای به بیمار نمی زند.» در این پژوهش در مقایسه با پژوهش وندهی و همکاران می تواند نشان دهنده توانایی بیشتر دانشجویان پژوهش حاضر در ارتباط دادن اثرات مخرب رفتارهای خنثی کننده بر روی بیماران نسبت به نمونه خارجی باشد.
جدول شماره ۶ در ارتباط با نگرش دانشجویان نسبت به کدهای اخلاق پرستاری می باشد نتایج این جدول نشان می دهد که میانگین نمره نگرش دانشجویان برای عبارات ۱۲-«رعایت اصول اخلاق پرستاری برای حرفه پرستاری بسیار مهم می باشد.» (۱۹/۴)، ۲۴- «پرستاران در قبال اعمال حرفه ای خود مسئول هستند.» (۱۹/۴) و ۲۹- «پرستاران باید صلاحیت و شایستگی خود را در حرفه پرستاری حفظ نمایند.» (۱۹/۴) بیشترین، و برای عبارات ۱۱- «دروغ گفتن به بیماران در صورتی که آسیبی به آنها نرساند اشکالی ندارد.» (۸۴/۲)، ۳۳- «پرستاران مجبور نیستند ارزشهای حرفه ای خود را با ارزشهای شخصی خود ادغام نمایند.» (۳۶/۳) و ۱- «دانشجویان پرستاری در برابر اعمال و قضاوتهای پرستاری در محیطهای بالینی مسئول هستند»(۵۰/۳) کمترین میزان می باشد. در مجموع کسب میانگین نمره ۶۲ ( دامنه نمرات از ۱۶ تا ۸۰ با میانگین نمره ابزار ۴۸) نشان دهنده نگرش مثبت دانشجویان نسبت به کدهای اخلاق پرستاری ارائه شده در این پژوهش می باشند. در پژوهش مک کرینک(۲۰۰۸) میانگین نمره ۲۴/۶۴ (دامنه از ۱۴ تا ۷۰ و انحراف معیار=۲۴/۵) برای دیدگاه نسبت به کدهای اخلاقی نشان داد که اکثریت پاسخ دهندگان دیدگاه مثبت نسبت به کدهای اخلاق پرستاری داشتند.
جدول شماره ۷ نگرش دانشجویان نسبت به التزام به مراقبت اخلاقی را نشان می دهد در این جدول میانگین نمرات دانشجویان برای عبارات ۱۳- «مراقبت از همه بیماران صرف نظر از وضعیت اقتصادی- اجتماعی آنها باید صورت گیرد.» (۲۶/۴)، ۱۷- «گوش دادن به سخنان بیمار مهم است.» (۱۹/۴) و ۲۳- «تامین راحتی و آسایش برای بیمار از اجزاء مهم پرستاری است.» (۰۷/۴) بیشترین(نگرش مثبت تر) و برای عبارات ۳۶- «خطاب نمودن بیماران با نام کوچک( با رعایت طرح انطباق)، اشکالی ندارد.» (۸۳/۲)، ۳- «یک عنصر ضروری در حرفه پرستاری، مراقبت کردن از تمامی بیماران است.» (۵۸/۳) و ۲۸- «لمس(با رعایت طرح انطباق) ، از ابعاد مهم مراقبت پرستاری می باشد.» (۶۴/۳)، کمترین مقدار(نگرش منفی تر) می باشد. در مجموع کسب میانگین نمره ۶۹/۵۹ (دامنه نمرات از ۱۳ تا ۶۵ با میانگین نمره ابزار ۳۹) در پژوهش حاضر نشان میدهد که نگرش اکثر دانشجویان نسبت به التزام به مراقبت اخلاقی مثبت می باشد. پژوهش مک کرینک (۲۰۰۸) که با عنوان “عدم صداقت علمی در دانشجویان پرستاری: رفتارها، نگرش ها، خنثی سازی و هویت فرهنگی” انجام شده بود نیز نشان داد که میانگین نمره نگرش نسبت به التزام به مراقبت اخلاقی در میان دانشجویان پرستاری ۵۸/۲۱ ( دامنه نمرات ۵ تا ۲۵) است که نشان از نگرش مثبت آنها نسبت به التزام به مراقبت اخلاقی داشت(۱۰).
در پژوهش هاریهاران، جونالاگادا، والروند و موسلی[۱۲۷] که با عنوان ” دانش، نگرش ، قانون و مراقبت اخلاقی در میان پرستاران و پزشکان باربادوس[۱۲۸] ” انجام گرفت پرستاران بیشترین توافق را به ترتیب با عبارات «بچه ها هرگز نباید بدون اجازه والدین تحت درمان قرار گیرند.» ، «پرستاران باید در همه حال بیماران را از خطاهای پزشکی صورت گرفته آگاه نمایند.» و«تامین آسایش و راحتی بیمار مهم است.» را داشتند و کمترین توافق را بترتیب در مورد عبارات «اگر بیماری تصمیم به مردن داشت باید او را در این زمینه یاری کرد.» ،«اگر قانون اجازه به سقط داد پزشکان نباید انجام آنرا منع کنند.» و «رضایت آگاهانه فقط در مورد عمل جراحی مهم است و نه آزمایشات و دارودرمانی» داشتند. عبارت «پزشکان و پرستاران نباید از بیماران پرخاشگر مراقبت کنند.» در جایگاه چهارم کمترین توافق قرار داشت([۱۲۹]).
همانطور که مشاهده می شود بر طبق پژوهش محقق و پژوهشی که توسط هاریهاران و همکاران صورت گرفته است «تامین آسایش و راحتی برای بیمار مهم است.» و «مراقبت از همه بیماران صرف نظر از وضعیت اقتصادی- اجتماعی آنها باید صورت پذیرد» در هر دو پژوهش از مقبولیت بالایی در میان پرستاران برخوردار است از سوی دیگر در پژوهش حاضر عباراتی که مربوط به قلمرو شخصی بیماران است مانند ” لمس کردن(با رعایت طرح انطباق) ” و ” خطاب نمودن با نام کوچک(با رعایت طرح انطباق) ” از مقبولیت کمتری میان دانشجویان برخوردار است که به اعتقاد پژوهشگر موارد اخیر نیازمند آموزش تکنیکهای برقراری ارتباط متناسب با فرهنگ، اعتقادات مذهبی، بدون تجاوز به قلمرو شخصی افراد به دانشجویان می باشد
نتایج جدول شماره ۸ در رابطه با میزان رفتارهای عدم صداقت علمی از دیدگاه همکلاسی ها بوده و نتایج آن بیانگر آنست که بیشترین میزان ارتکاب این رفتارها در مورد عبارات ۴۸- «نوشتن از روی دست دانشجوی دیگر با اطلاع وی» (۷/۹۲%)، ۴۶- «گرفتن سوالات آزمون از دانشجویان دیگری که آن آزمون را قبلاً داده اند.» (۱/%۸۷) و ۴۹- «دریافت پاسخ از دانشجوی پرستاری دیگر، در حین آزمون» (۱/۸۶%)، بیشترین و کمترین میزان ارتکاب برای عبارات،۵۵- «حضور در محیط بالینی و انجام مراقبت از بیمار در صورتیکه پرستار یا دانشجو تحت تاثیر دارو یا الکل قرار دارد.» (۲۸%)، ۶۳- «گم کردن، شکستن و یا صدمه زدن به اموال و متعلقات بیمار و عدم گزارش کردن آن» (۳/۴۸%) و ۵۸- «ثبت اجرای داروها ، در صورتیکه داده نشده است.» (۲/۵۰%)، می باشد. در این رابطه نتایج تحقیق مک کرینک نشان داد بیشتر رفتارهای گزارش شده از عدم صداقت علمی شامل: «صحبت کردن در موردبیماران در مکانهای عمومی و یا با پرسنل غیر پزشکی» (۳/۳۵%)، «نقل قول و یا کپی برداری از منابع دیگر، بدون ذکر منابع» (۲/۳۵%)، «انجام مشترک کار کلاسی با سایر دانشجویان در صورتیکه اجازه آن توسط استاد داده نشده باشد.» (۳/۲۴%) و کمترین آنها شامل: «گزارش و یا ثبت درمانهایی که برای بیمار انجام و یا مشاهده نشده است.» (۸/۸%)، «ثبت پاسخ بیمار به درمان و یا دارو، درحالیکه بررسی نشده است.» (۷/۶%) و «ثبت اجرای داروها ، در صورتیکه داده نشده است.» (۱/۲%) بود(۱۰). در پژوهش نخعی و سید حسینی (۱۳۸۴) نیز که فقط در مورد تقلب امتحانی صورت گرفته بود عبارات «در جریان قرار ندادن استاد، هنگامی که به اشتباه در ورقه او نمره زیاد قرار داده باشد.» ، «دریافت و یا ارسال پاسخ سوالات از طریق ایما و اشاره» و «نگاه کردن از روی دست دیگران و یا در معرض دید قرار دادن برگه ها»، به ترتیب بیشترین میزان گزارش ارتکاب را شامل می شد(۵۷).
نتایج گویای آنست که ارتکاب رفتارهای عدم صداقت علمی در محیط آکادمیک با شدت بیشتری نسبت به محیط بالینی گزارش شده و به نظر پژوهشگر علت این امر شاید به دلیل حساسیت بیشتر پرستاران نسبت به سلامت مددجویان در محیطهای بالینی و بی ضرر دانستن رفتارهای عدم صداقت علمی در محیط دانشکده ها دانست، در صورتیکه با توجه به افزون شدن این رفتارها نسبت به گذشته و احتمال تسری آنها به محیطهای بالینی این طرز تفکر در درازمدت سبب گسترش و شدت یافتن این رفتارها در محیطهای بالینی خواهد شد.
همانطور که مشاهده می شود اختلاف زیادی در میزان گزارشدهی رفتارهای عدم صداقت علمی در پژوهش محقق و مطالعه خانم مک کرینک وجود دارد که این امر می تواند ناشی از این حقیقت باشد که دانشجویان مورد پژوهش محقق بدلیل گزارش موارد عدم صداقت علمی مشاهده شده در همکلاسی ها با راحتی بیشتر و سوگیری کمتری این رفتارها را گزارش کرده اند، در حالیکه در نمونه خانم مک کرینک، دانشجویان موارد عدم صداقت علمی خودشان را گزارش کرده اند.
جدول شماره ۹ ضرایب هم بستگی میان متغیر های مورد مطالعه را نشان می دهد، داده ها حاکی از وجود همبستگی مثبت میان نگرش نسبت به التزام به مراقبت اخلاقی با کدهای اخلاقی و عدم صداقت علمی می باشد، این بدان معناست که با افزایش نمره نگرش دانشجویان در زمینه کدهای اخلاقی نگرش آنها نسبت به التزام به مراقبت اخلاقی نیز بیشتر می شود ( ۰۰۰۱/۰ > P) ، همچنین با افزایش نمره نگرش دانشجویان در زمینه عدم صداقت علمی(نگرش منفی تر) نگرش آنها نسبت به التزام به مراقبت اخلاقی مثبت تر می شود ( ۰۰۹/۰ > P) این بدان معناست که نگرش منفی نسبت به عدم صداقت علمی منجر به نگرش مثبت در التزام به مراقبت اخلاقی می شود. از سوی دیگر وجود همبستگی منفی میان عدم صداقت علمی با رفتارهای خنثی کننده نشان دهنده آنست که هرچه نمره دانشجویان در زمینه نگرش نسبت به عدم صداقت علمی بیشتر شود ( نگرش منفی تر) نگرش نسبت به رفتارهای خنثی کننده منفی تر خواهد شد ( ۰۰۰۱/۰ > P) ، همچنین میان معدل و عدم صداقت علمی همبستگی مثبت و معدل با رفتارهای خنثی کننده همبستگی منفی وجود دارد، یعنی دانشجویان با معدل بالاتر نگرش منفی تری نسبت به عدم صداقت علمی( ۰۰۰۱/۰ > P) و رفتارهای خنثی کننده
( ۰۰۰۱/۰ > P) دارند. هیچ ارتباط معناداری میان سن و سایر متغیرها وجود نداشت، همبستگی مثبت و معنادار ضعیفی میان ترم تحصیلی و گزارش موارد عدم صداقت علمی به چشم می خورد ( ۰۵۷/۰ > P) که نشان دهنده افزایش در گزارش موارد این رفتارها با افزایش ترم تحصیلی می باشد. در پژوهش والتون[۱۳۰] (۲۰۱۰) با عنوان ” یک بررسی درباره عدم صداقت علمی در دانشجویان کارشناسی دانشگاه کانزاس[۱۳۱] ” ارتباط معناداری میان سن و گزارش رفتارهای عدم صداقت علمی مشاهده شد، به نحوی که دانشجویان زن سنین ۲۴-۱۸ سال بیش از دانشجویان زن سنین ۲۵ و بالاتر(۱۱/۰-=r، ۵۵/۳-=z، ۰۰۱/۰=p) رفتارهای عدم صداقت علمی همکلاسی ها را گزارش می کردد([۱۳۲]). نتایج پژوهش مک کرینک (۲۰۰۸) حاکی از آن بود که ارتباط منفی میان سن و گزارش موارد رفتارهای عدم صداقت علمی وجود دارد (ضریب هم بستگی پیرسون=۲۴۰/۰- ، ۰۵۸/۰=r2 )همچنین ارتباط معناداری میان سن و کدهای اخلاقی وجود داشت (ضریب هم بستگی پیرسون=۹۴/۰ ، ۰۰۸/۰=r2)این بدان معناست که با افزایش سن نگرش نسبت به کدهای اخلاق پرستاری مثبت تر می شود، سن با بقیه متغیرها ارتباط معناداری را نشان نمی داد. همبستگی منفی ضعیفی میان معدل و رفتارهای خنثی کننده و همبستگی مثبت و ضعیفی میان معدل و نگرش نسبت به التزام به مراقبت اخلاقی در پژوهش وی به چشم می خورد، میان معدل با سایر متغیرها ارتباط معناداری وجود نداشت. درمطالعه مک کرینک همبستگی ضعیفی میان ارتکاب رفتارهای عدم صداقت علمی و التزام به مراقبت اخلاقی وجود داشت اما همبستگی منفی و قویاً معناداری میان گزارش موارد عدم صداقت علمی با نگرش نسبت به عدم صداقت علمی (ضریب هم بستگی پیرسون=۲۸۹/۰- ، ۰۸۳/۰=r2 )و کدهای اخلاق پرستاری(ضریب هم بستگی پیرسون=۳۴۵/۰- ،۱۱۹/۰=r2)وجود داشت، یعنی دانشجویانی که رفتارهای عدم صداقت علمی را غیر اخلاقی تر می دانستند نگرش مثبت تری نسبت به کدهای اخلاق پرستاری داشته و گزارش کمتری از موارد رفتارهای عدم صداقت علمی دادند، در پژوهش وی همچنین ارتباط مثبت و متوسطی میان ارتکاب رفتارهای عدم صداقت علمی و نگرش نسبت به رفتارهای خنثی کننده وجود داشت، وجود ارتباط منفی و متوسط میان نگرش نسبت به رفتارهای خنثی کننده و نگرش نسبت به عدم صداقت علمی و همبستگی مثبت و قویاً معنادار میان نگرش نسبت به عدم صداقت علمی و کدهای اخلاق پرستاری(ضریب هم بستگی پیرسون=۵۰۸/۰ ، ۲۸۸/۰=r2 ) ( دانشجویانی که نگرش مثبت تری نسبت به کدهای اخلاق پرستاری داشتند رفتارهای عدم صداقت علمی را غیر اخلاقی تر می دانستند) نیز از یافته های دیگر پژوهش مک کرینک می باشد، در نهایت وجود همبستگی منفی متوسط میان نگرش نسبت به رفتارهای خنثی کننده و کدهای اخلاق پرستاری، همبستگی منفی و ضعیف میان نگرش نسبت به رفتارهای خنثی کننده و التزام به مراقبت اخلاقی و همبستگی مثبت و متوسط میان کدهای اخلاق پرستاری و التزام به مراقبت اخلاقی از یافته های دیگر پژوهش وی می باشد(۱۰).
نکته قابل توجه در یافته های بدست آمده از بررسی ارتباطات متغیرهای مورد مطالعه، وجود ارتباط تنگاتنگ و با سطح معنی داری بالا میان نگرش دانشجویان پرستاری نسبت به کدهای اخلاق پرستاری و عدم صداقت علمی با نگرش آنها نسبت به التزام به مراقبت اخلاقی می باشد که بیانگر اهمیت این دو متغیر در تعیین نگرش دانشجویان نسبت به التزام به مراقبت اخلاقی می باشد. نکته دیگر وجود همبستگی متوسط معنادار میان معدل با نگرش دانشجویان نسبت به عدم صداقت علمی و رفتارهای خنثی کننده است، این امر شاید ناشی از کمتر بودن فشار روانی حاصل از احتمال شکست و یا ناکامی در آزمونها و تکالیف، در میان دانشجویان توانمند تر به لحاظ درسی نسبت به دانشجویان ضعیفتر به لحاظ درسی باشد.
داده های جدول شماره ۱۰ حاکی از آنست که مردها نسبت به زنها نگرش مثبت تری نسبت به عدم صداقت علمی دارند( ۰۰۷/۰ > P)، در زمینه کدهای اخلاق پرستاری( ۰۰۲/۰ > P) و التزام به مراقبت اخلاقی( ۰۰۴/۰ > P) نگرش زنها مثبت تر از مردان بوده، اما در مورد رفتارهای خنثی کننده ( ۰۰۱/۰ > P) مردان نگرش مثبت تری داشتند. در ارتباط با ارتکاب رفتارهای عدم صداقت علمی نیز مردان اندکی بیش از زنان رفتارهای عدم صداقت علمی در همکلاسی ها را گزارش کردند( ۷۰۵/۰ > P). در پژوهش مک کب[۱۳۳] (۲۰۰۸) با عنوان ” عدم صداقت علمی در مدارس پرستاری: یک پژوهش تجربی ” هیچ تفاوت آماری از نظر میزان رفتارهای عدم صداقت علمی میان مردان و زنان وجود نداشت(۲۲). برخلاف نتایج پژوهش محقق، والتون (۲۰۱۰) نشان داد که زنان بیش از مردان شاهد رفتارهای عدم صداقت علمی در همکلاسی های خود بوده اند(۵۹).
از نتایج بدست آمده توسط پژوهشگر اینطور استنباط می شود که مردان تمایل بیشتری نسبت به رفتارهای عدم صداقت علمی و رفتارهای خنثی کننده دارند و این مورد شاید بدلیل ویژگی های روانشناختی مردان نسبت به زنان(بیان راحت تر رفتارهای عدم صداقت علمی) باشد.
جدول شماره ۱۱ ارتباط متغیرهای اصلی مورد مطالعه به تفکیک وضعیت تاهل را نشان می دهد و گویای آنست که دانشجویان متاهل نسبت به دانشجویان مجرد نگرش مثبت تری نسبت به عدم صداقت علمی ( کسب نمره بیشتر به معنای غیر اخلاقی تر دانستن حیطه نگرش نسبت به عدم صداقت علمی می باشد) (میانگین=۲۰/۵۷ ، ۳۳۵/۰ > P)، رفتارهای خنثی کننده (میانگین=۵۶/۴۹ ، ۰۵۶/۰ > P) ، کدهای اخلاق پرستاری (میانگین=۴۴/۶۳ ، ۴۵۴/۰ > P)، التزام به مراقبت اخلاقی (میانگین=۴۸/۵۱ ، ۲۰۶/۰ > P) داشته، و بیشتر شاهد رفتارهای عدم صداقت علمی در هم کلاسی های خود بوده اند (میانگین=۴۴/۵۰ ، ۴۴۶/۰ > P)، اما این داده ها از نظر آماری معنادار نمی باشند. نتایج پژوهش میشل وندهی، جورج دیخوف و امیلی لابف[۱۳۴](۲۰۰۴-۱۹۸۴) گویای آن بود که دانشجویان مجرد بیش از دانشجویان متاهل مرتکب رفتارهای عدم صداقت می شوند (۰۰۱/۰P=) که این معناداری در پژوهش ایشان در سالهای ۱۹۹۴ و ۱۹۸۴ نیز بدست آمده بود(۵۲). این دوگانگی در نگرش مثبت نسبت به عدم صداقت علمی و التزام به مراقبت اخلاقی در میان دانشجویان متاهل شاید بعلت فشار بیشتر مشکلات زندگی و مسئولیتهای بیشتر آنها نسبت به دانشجویان مجرد باشد که از سویی موجب تمایل به سمت رفتارهای عدم صداقت علمی در آنها شده در صورتی که گرایش آنها به التزام به مراقبت اخلاقی همچنان محفوظ مانده است.
جدول شماره ۱۲ ارتباط متغیرهای اصلی مورد مطالعه را به تفکیک آشنایی دانشجویان با کدهای اخلاق پرستاری نشان می دهد و گویای آنست که میانگین نمرات دانشجویانی که با کدهای اخلاق پرستاری آشنایی داشتند نسبت به آنهایی که با این کدها آشنایی نداشتند در زمینه عدم صداقت علمی (میانگین=۱۲/۵۸ ،۴۴۳/۰ >P)،و رفتارهای خنثی کننده (میانگین=۷۶/۴۵ ،۶۸۳/۰ >P)، کدهای اخلاق پرستاری (میانگین=۶۶/۶۱ ، ۸۱۳/۰ >P)، مراقبت اخلاقی (میانگین=۷۴/۴۹ ، ۹۶۱/۰ > P) و گزارش عدم صداقت علمی (میانگین=۴۶، ۱۹۷/۰ > P) اندکی کمتر می باشد، این بدان معناست که این دسته از دانشجویان نگرش مثبت تری نسبت به عدم صداقت علمی و رفتارهای خنثی کننده داشته و بالعکس نگرش منفی تری نسبت به کدهای اخلاق پرستاری، التزام به مراقبت اخلاقی داشته و میزان ارتکاب عدم صداقت علمی در آنها کمتر است اما این تفاوت ها از نظر آماری معنادار نیستند. در پژوهش آرنولد، مارتین، جینکز و بیگبی[۱۳۵] (۲۰۰۷) با عنوان ” آیا ارتباطی میان کدهای اخلاقی و عدم صداقت علمی وجود دارد ” مشخص شد که آشنایی دانشجویان با کدهای اخلاقی تاثیری در کاهش رفتارهای عدم صداقت علمی ندارد([۱۳۶])، نتیجه این تحقیق برخلاف نتایج پژوهش مک کب، تروینو و باترفیلد (۲۰۰۱) بود که نشان می داد آشنایی دانشجویان با کدهای اخلاق پرستاری در کاهش رفتارهای عدم صداقت علمی موثر است([۱۳۷]).
از نظر محقق بعلت آشنایی تعداد کمی از دانشجویان با کدهای اخلاق پرستاری، از درجه اعتماد نتایج فوق کاسته شده و معنادار نشدن ارتباط میان متغیرهای مورد مطالعه به تفکیک آشنایی با کدهای اخلاق پرستاری به همین دلیل می باشد.
جدول شماره ۱۳ میانگین ، انحراف معیار و روابط متغیرهای اصلی مورد مطالعه با منبع آشنایی دانشجویان با کدهای اخلاق پرستاری با بهره گرفتن از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه را نشان داده و داده های بدست آمده از آن موید آنست که از بین متغیرهای مورد مطالعه تنها گزارش عدم صداقت علمی (۰۴۰/۰=P) با منابع آشنایی با کدهای اخلاق پرستاری دارای ارتباط معنادار می باشد ، بطوریکه عبارت ” سایر منابع ” با (۵۵/۵۱) بیشترین و ” معلم ” با (۴۰) کمترین نمره را به خود اختصاص دادند این بدان معناست که دانشجویانی که منبع آشنایی آنها با کدهای اخلاق پرستاری ” معلم ” می باشد کمتر و آنهایی که منبع آشنایی آنها با کدهای اخلاق پرستاری منابع متفرقه می باشد بیشتر ارتکاب رفتارهای عدم صداقت علمی را در همکلاسی های خود گزارش کردند، ازآنجایی که فرآوانی افرادی که منبع آشنایی با کدهای اخلاق پرستاری در آنها ” سایر ” گزارش شده است بیشتر از سایر گروه ها می باشد ( ۹ نفر )، می توان نتیجه گرفت که نمره میانگین بیشتر در این گروه را ناشی از فراوانی بیشتر شرکت کنند گان در این قسمت دانست.
جدول شماره ۱۴ ضرایب رگرسیونی عوامل مرتبط با التزام به مراقبت اخلاقی بر اساس مدل رگرسیون چندگانه به روش بک وارد را نشان می دهد داده های جدول فوق نشان دهنده آنست که از بین عوامل مرتبط با التزام به مراقبت اخلاقی در بررسی چندگانه تنها نگرش نسبت به کدهای اخلاق پرستاری از عوامل مرتبط معنی دار می باشد(۰۰۰۱/۰=P) و به ازای یک واحد افزایش در نمره نگرش نسبت به کدهای اخلاقی ]با فاصله اطمینان ۹۵% (۵۴۵/۰، ۳۸۴/۰)[ بطور متوسط ۶۶۶/۰ واحد، نمره التزام به مراقبت اخلاقی افزایش می یابد، همچنین ارتباط ضعیفی نیز بین معدل و جنس با التزام به مراقبت اخلاقی وجود دارد به نحوی که به ازای یک واحد افزایش در نمره معدل ]با فاصله اطمینان ۹۵% (۰۷۲/۰، ۴۶۹/۱-)[ بطور متوسط ۱۳۴/۰ واحد، از نمره التزام به مراقبت اخلاقی کاسته شده و به ازای جنسیت مونث ]با فاصله اطمینان ۹۵% (۹۶۱/۳، ۰۴۸/۰-)[ بطور متوسط ۱۳۷/۰ واحد، نمره التزام به مراقبت اخلاقی افزایش می یابد. با توجه به داده های بدست آمده می توان نگرش نسبت به کدهای اخلاق پرستاری را قوی ترین عامل پیش گویی کننده در التزام به مراقبت اخلاقی دانشجویان به حساب آورد، یعنی با قوی تر شدن نگرش نسبت به کدهای اخلاق پرستاری التزام به مراقبت اخلاقی نیز قوی تر می شود. نتایج پژوهش مک کرینک(۲۰۰۸) نیز موید این یافته است، وی دریافت نگرش دانشجویان نسبت به عدم صداقت علمی، رفتارهای خنثی کننده و کدهای اخلاق پرستاری با التزام به مراقبت اخلاقی در ارتباط است]۰۱/۰=P، ۷۰/۲۷=(۱۸۳،۳)F،۲۱۲/۰=R2)[، بنحوی که نگرش نسبت به کدهای اخلاق پرستاری قوی ترین سهم را در پیشگویی التزام به مراقبت اخلاقی داشت (۴۰۶/۰=β) ، نگرش نسبت به عدم صداقت علمی در رتبه بعدی (۲۷۰/۰=β) و نگرش نسبت به رفتارهای خنثی کننده کمترین سهم را در پیش گویی التزام به مراقبت اخلاقی داشته(۱۸۶/۰=β)و فراوانی ارتکاب رفتارهای عدم صداقت علمی هیچ ارزش پیش گویی کنندگی در التزام به مراقبت اخلاقی نداشت(۱۰).
به عقیده پژوهشگرسهم بالای کدهای اخلاق پرستاری بعنوان عامل پیشگویی کننده التزام دانشجویان پرستاری به مراقبت اخلاقی، ناشی از این حقیقت است که این کدها مشخص کننده ارزشها و اصول اخلاقی ناب و پایه برای پرستاران بوده و حاصل پژوهش ها، تجارب طولانی مدت و نیاز سنجی کارشناسانه از سوی متخصصین این حیطه می باشد. بنابراین می تواند در درونی سازی ارزشهای حرفه ای و اخلاقی بخوبی ایفای نقش کرده و سهم بزرگی در ارائه مراقبت اخلاقی از بیماران و مددجویان این حرفه و سایر مشاغل داشته باشد.
کاربرد یافته ها و پیشنهادات برای پژوهش های بعدی
یافته های این پژوهش حاوی اطلاعات بسیار مهمی برای مربیان و برنامه ریزان رشته پرستاری در زمینه فرآوانی گزارش دهی دانشجویان از ارتکاب رفتارهای عدم صداقت علمی، نگرش آنها نسبت به عدم صداقت علمی، رفتارهای خنثی کننده، کدهای اخلاق پرستاری و التزام به مراقبت اخلاقی می باشد، از آنجا که ایجاد و حفظ یک جامعه اخلاقی بعنوان یک استراتژی پایه و هدف بلند مدت، نیازمند شفاف سازی نقش ها و اصول اخلاقی است، دانشکده های پرستاری بعنوان محلی برای پرورش هویت حرفه ای باید مسئولیت درونی سازی اصول اخلاقی و پرورش صداقت در میان دانشجویان را بعهده گیرند که لازمه این امر در ابتدا شناسایی آسیبها و کمیت و کیفیت آن به منظور مقابله هدفمند می باشد.
آموزش
با توجه به اثبات تاثیر آموزش در تغییر و شکل دهی باور و نگرش دانشجویان که عاملی بالقوه در بروز رفتارهای مبتنی بر هنجارهای مورد پذیرش خواهد بود پیشنهاد می شود تا دانشجویان پرستاری بصورت کاملاً شفاف و مدون با خط مشی های دانشکده در ارتباط با مصداق های عدم صداقت علمی در کلاس درس و محیط بالینی آشنا شده و بصورت یک تعهد کتبی ضمن آگاهی از عواقب شرکت کردن در این رفتارها آنرا تائید و امضاء نمایند.
از آنجایی که در این پژوهش و مطالعات بسیار دیگری وجود ارتباط بسیار قوی میان نگرش نسبت به کدهای اخلاقی و التزام به مراقبت اخلاقی به اثبات رسیده است، بسیار ضروری است تا مربیان پرستاری اهتمام ویژه ای نسبت به آموزش کدهای اخلاق پرستاری در ابتدای هر دوره پرستاری داشته باشند، دانشجویان نیز باید به مطالعه دقیق این اصول پرداخته و بحث و بررسی پیرامون کدهای اخلاقی در تمام طول دوره آموزشی استمرار یابد.
بدلیل ماهیت ناآگاهانه بودن رفتارهای خنثی کننده و بخصوص تاثیر غیر مستقیم این رفتارها در پذیرش رفتارهای عدم صداقت که در نهایت مضرات آن گریبانگیر مددجویان خواهد شد لازم است تا مربیان با تدوین سناریوهای هدفمند در این زمینه، نسبت به آگاه سازی ایشان با این پدیده اقدام نمایند، این امر در نهایت منجر به برخورد آگاهانه دانشجویان در محیطهای علمی و بالینی خواهد شد.
مدیریت
نقش مدیران و برنامه ریزان بعنوان خط اول سیاستگذاری آموزشی، پژوهشی و عملکردی، نقشی منحصر به فرد و تعیین کننده است. تدوین و اتخاذ سیاستهای آسیب شناسانه، تعیین نیاز و در نهایت اجراء و ارزشیابی اهداف در زمینه عدم صداقت علمی گام اساسی در مهار یا به حداقل رساندن این پدیده است، در این راستا مدیران میتوانند فعالیتهای زیر را به انجام رسانند :
تدوین و بازنگری دوره ای کدهای اخلاق پرستاری، تسهیل در انجام مطالعات و پژوهش در زمینه های مختلف عدم صداقت علمی و رفتارهای خنثی کننده جهت برنامه ریزی های آتی.
برنامه ریزان باید فشارهای وارده بر دانشجویان ( کسب نمره خوب، یادگیری علوم جدید، محدودیت زمانی و …) و مشکلات ناشی از کار و خانواده که بیرون از محل تحصیل با آنها مواجه هستند را در هنگام برنامه ریزی برای دوره آموزشی و ارائه تکالیف مورد نیاز مد نظر قرار دهند.
اتخاذ سیاستهای تنبیهی مناسب در اکثر پژوهش های صورت گرفته در این حیطه مثمر ثمر دانسته شده است، اما آنچه اهمیت ویژه ای دارد آنست که دانشجویان از قبل نسبت به این مجازاتها آگاهی کامل یافته و کاملاً احساس نماید که بی صداقتی وی کشف و مجازات خواهد شد.
آموزش کدهای اخلاقی در برنامه های آموزشی بدو خدمت پرستاران و کار کنان مشاغل مرتبط با سلامت
پیشنهاداتی برای پژوهشهای بعدی
الف) پیشنهادات بر اساس یافتههای پژوهش
با توجه به وجود نتایج بدست آمده از این پژوهش پیشنهاد می شود:
از آنجایی که در این پژوهش شیوع رفتارهای عدم صداقت علمی در همکلاسی ها مورد بررسی قرار گرفت امکان بررسی شیوع این رفتارها در خود دانشجویان میسر نشد لذا پیشنهاد می شود جهت مقایسه ارتکاب این رفتارها در دو جنس، مطالعاتی در این زمینه انجام شود.
بدلیل نقش بارز کدهای اخلاق پرستاری در التزام به مراقبت اخلاقی و آشنایی بسیار کم دانشجویان با کدهای اخلاق پرستاری بصورت مدون و منسجم، پیشنهاد می شود تا مطالعاتی مداخله ای در زمینه آموزش این کدها و سپس بررسی تاثیرات آن بر نگرش و عملکرد دانشجویان پرستاری و مقایسه با گروه های شاهد صورت پذیرد.
بدلیل کمبود نمونه ها در زمینه آشنایی با منابع کدهای اخلاق پرستاری در این پژوهش، جهت اعتبار کافی نتایج در این زمینه پیشنهاد می شود مطالعاتی در زمینه شیوع رفتارهای عدم صداقت علمی به تفکیک منابع آشنایی با کدهای اخلاق پرستاری در گروههایی که هر کدام با یک منبع خاص آموزش دیده اند به منظور مقایسه اثرات صورت گیرد.
ب) سایر پیشنهادات
انجام پژوهش های مشابه در پرستاران شاغل به منظور کشف علل و انگیزه های رفتارهای عدم صداقت علمی و رفتارهای خنثی کننده در محیطهای بالینی
انجام پژوهش با متغییرهای فردی و اجتماعی متنوع تر مانند نژاد، مذهب، وضعیت اقتصادی- اجتماعی جهت کشف زیرگروههای در معرض تقلب
انجام پژوهش های مداخله ای مانند تاثیر اخذ تعهد کتبی مبنی بر انجام مجازاتهای مصوب در صورت کشف موارد عدم صداقت علمی از دانشجو، بر میزان بروز رفتارهای عدم صداقت علمی
بررسی تاثیر مربیان و هم کلاسی ها بر روی رفتارهای عدم صداقت علمی
بررسی ارتباط بین فاکتورهای فردی و موقعیتی بر روی تفکر عدم صداقت علمی
نتیجه گیری نهایی یافته ها
در این پژوهش که به منظور بررسی نگرش دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی گیلان نسبت به عدم صداقت علمی،رفتارهای خنثی کننده ،کدهای اخلاق پرستاری و التزام به رعایت مراقبت اخلاقی انجام شد ۶ سوال مطرح می باشد:
در مورد سوال اول پژوهش: نگرش دانشجویان پرستاری نسبت به عدم صداقت علمی چگونه است؟
نتایج پژوهش نشان دهنده آنست که با توجه به نمره میانگین کسب شده توسط دانشجویان( میانگین=۷۹/۴۹، انحراف معیار ۰۲/۷ با دامنه نمرات ۱۹تا ۹۵ و میانگین نمره ابزار ۵۷) نگرش اکثر آنها نسبت به رفتارهای عدم صداقت علمی ( با توجه به رابطه معکوس نمره کسب شده با نگرش دانشجو) مثبت می باشد.
فرم در حال بارگذاری ...
