وبلاگ

45/1

41/1

32/1

24/1

12/1

9/0

58/0

R.I.

در روش میانگین هندسی که یک روش تقریبی است، به‌جای محاسبه مقدار ویژه ماکزیمم () از L به شرح زیر استفاده می­ شود:
(3-6)
] [ L=
A= ماتریس مقایسه دودویی معیارها
W_i= بردار وزن یا ضریب اهمیت معیارها
بررسی سازگاری قضاوت­ها در ماتریس مقایسه دودویی معیارها حاکی از آن است که سازگاری در قضاوت­ها رعایت شده است.
= شاخص سازگاری
(3-8)
(3-7)
.= ضریب سازگاری
د)ادغام وزن­های نسبی
مرحله آخر فرایند AHP شامل تعیین اهمیت نسبی هرکدام از گزینه­ های مربوط به معیارها و هدف کلی مسئله مورد نظر است. برای این منظور از اصل ترکیب سلسله­مراتبی ساعتی که منجر به یک بردار اولویت، با در نظر گرفتن همه قضاوت­ها در تمامی سطوح سلسله­مراتبی می­ شود، استفاده خواهد شد [15].

(3-9)
3-8-2-2) آنالیز حساسیت:
برای حل مسائل AHP نرم­افزاری به نام EXPERT CHOICE وجود دارد و در این تحقیق از این نرم‌افزار استفاده شده است. این نرم­افزار در سایتEXPERTCHOICE.COM WWW. در دسترس است. این نرم­افزار علاوه بر مراحل بالا، مرحله دیگری به نام آنالیز حساسیت را نیز انجام می­دهد. آنالیز حساسیت به‌منظور مشاهده اثرات تغییر جزئی اطلاعات ورودی بر نتایج و اولویت­ها است. در نرم­افزار EXPERT CHOICE پنج نوع آنالیز حساسیت تعبیه شده است:
1-آنالیز گرادیان 2-آنالیز عملکرد 3-آنالیز پویا 4-آنالیز سربه­سر 5-آنالیز دوبعدی.
3-8-3) تحلیل اهمیت-عملکرد^[38] (IPA)
مارتیلا و جیمز روش تجزیه و تحلیل اهمیت-عملکرد را نخستین بار در سال 1977 برای تحلیل عملکرد صنعت خودرو به کار گرفتند؛ اما امروزه تحلیل اهمیت عملکرد به یک ابزار مدیریتی معروف تبدیل شده است و بصورت گسترده­ای برای مشخص کردن نقاط ضعف و قوت محصولات، خدمات و اولویت­ بندی فرصت­های بهبود در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می­گیرد [16]. این مدل از دو جزء اصلی اهمیت و عملکرد مشخصه تشکیل شده است. ترکیب این دو جزء، ماتریسی با چهار خانه را شکل می­دهد که به طبقه ­بندی مشخصه­های مورد مطالعه کمک شایان می­ کند. شکل شماره (3-2) ساختار یک ماتریس اهمیت عملکرد را نشان می­دهد:
ناحیه سوم
اهمیت پایین/ عملکرد زیاد
“هدر دادن منابع”
ناحیه دوم
اهمیت بالا/ عملکرد کم
“اینجا تمرکز کنید”
اهمیت
ناحیه اول
اهمیت بالا/ عملکرد زیاد
“کار به همین روال ادامه یابد”
ناحیه چهارم
اهمیت پایین/ عملکرد کم
“اولویت کمتر”
عملکرد
شکل (3-2)- ماتریس اهمیت-عملکرد
مفهوم هر یک از چهار ناحیه این ماتریس به شرح زیر است [16]:
ناحیه اول- ناحیه تداوم وضعیت عالی: پاسخ ­دهندگان، شاخص ­ها را از نظر اهمیت بسیار بالا ارزیابی می­ کنند و سازمان نیز در مورد این شاخص ­ها عملکرد بسیار خوبی دارد، بنابراین سازمان باید در مورد این شاخص ­ها مانند گذشته عمل کند.
ناحیه دوم- ناحیه حیاتی: پاسخ ­دهندگان، شاخص ­ها را از نظر اهمیت بسیار بالا ارزیابی می­ کنند، ولی سطح عملکرد این شاخص ­ها به نسبت پایین است، بنابراین سازمان باید تلاش­ های بهبود و توسعه را در این ناحیه متمرکز کند.
ناحیه سوم- ناحیه قابل کاهش: شاخص­ هایی که در این ناحیه قرار می­گیرند، از نظر پاسخ ­دهندگان اهمیت چندانی ندارند، ولی از عملکرد نسبی بالایی برخوردارند. پاسخ ­دهندگان از عملکرد بالای سازمان در مورد این شاخص ­ها خرسند هستند، ولی مدیران باید تلاش­ های فعلی خود را بر این ویژگی­ها به شدت محدود کنند.
ناحیه چهارم- ناحیه اولویت پایین: شاخص ­ها از نظر اهمیت و عملکرد در سطح پایینی قرار می­گیرند و منابع محدودی باید به این ناحیه از طرف سازمان اختصاص داده شود.