وبلاگ

کنترل و مشارکت جوامع محلی در توسعه گردشگری؛
تامین رفاه و امنیت ودر مجموع کیفیت زندگی جوامع محلی؛
حفظ غنای فرهنگی وتوجه به ارزش ها؛
یکپارچگی فیزیکی در محیط اعم از شهر، روستا، جنگل، بیابان، چشم اندارها و غیره؛
تنوع زیستی؛
بهره وری پایدار از منابع
محیط پاک
۲-۵- تعریف اوقات فراغت ،تفریح وجهانگردی
واژه ((فراغت )) معادل واژگان فرانسوی ((لوآزیر)) ،انگلیسی ((لژر)) وآلمانی ((فرای جی ت )) است که درزبان فارسی رایج شده است.
درتعریفی از اوقات فراغت ، باتاکید بررهایی انسان از فشارهای کار وزندگی وآسودگی وآرامش آمده است:
(( اوقات فراغت ، یعنی آن بخش از زمان بیداری که انسان از تعهدات شغلی وکار مولد آزاداست وبه طوردلخواه به استراحت ،ترمیم قوا و رفع خستگی جسمی وروحی می پردازد. (دیلمانی ، ۱۳۸۳ ، ص۲۹)
بعد از جنگ جهانی دوم به هنگام تدوین ((اعلامیه حقوق بشر)) ، حق بهره مندی از اوقات فراغت به عنوان ((حق همگانی )) مدنظرقرارگرفت وبه صورت زیر دراین اعلامیه انعکاس پیداکرد:
((هرکس حق استراحت ، فراغت وتفریح دارد وبه خصوص محدودیت معقول ساعات کارو مرخصی های ادواری بااخذحقوق ، ذی حقوق می باشد)) . (فصلنامه تحلیلی و پژوهشی ، ۱۳۸۳ ، ص ۱۱)
۲-۶-ارتباط بین گردشگری واوقات فراغت
باتوجه به تعاریف اوقات فراغت ، می توان به ارتباط نزدیک بین ساعات کار ، اوقات فراغت وگردشگری پی برد. از تعاریف ذکر شده چنین استنباط می شود که بین ساعات کار افراد واوقات فراغت آنها رابطه ای بالقوه معکوس وبین اوقات فراغت را به دنبال دارد،به عبارت دیگر کاهش ساعت های کاری، افزایش اوقات فراغت را به دنبال دارد واین افزایش خود زمینه مناسبی را برای افزایش تقاضاهای گردشگری وتوسعه روزافزون این صنعت فراهم می کند. به طور کل درک گردشگری مستلزم این است که اوقات فراغت، اساس کلی گردشگری رادرنظر بگیرد. اگر چه گاهی دراوقات فراغت همپوشی رخ می دهد. (دیلمانی ، ۱۳۸۳ ، ص۲۹)

۲-۷- گردشگری و اهمیت آن
گردشگری سفر موقت پاره ای از مردمان است به مقصدی غیر از محل زندگی خود. طبق تعریف سازمان جهانی جهانگردی ^[۲](WTO)، توریست کسی است که به سرزمین یا کشوری غیر از جایی که اقامت دائمی دارد سفر کند و حداقل یک شب و حداکثر یک سال در آنجا بماند و دلیل مسافرتش تفریح، استراحت، دیدار بستگان، درمان، زیارت اماکن مقدس، بازدید از آثار تاریخی و مراکز فرهنگی- هنری، شرکت در مسابقات ورزشی یا تماشای آنها، دیدن نمایش گاه های بازرگانی یا مراکز فعالیت های اقتصادی و شرکت در همایش ها و نشست ها باشد.
پدیده نوین جهانگردی که برخاسته از افزایش اوقات فراغت است در جنبه های گوناگون بشریت معاصر تأثیر فراوان می گذارد. جهانگردی ،اقتصاد جهانی را کاملاً تحت تأثیر قرار می دهد. منبعی مهم برای شکوفایی اقتصادی کشور های در حال توسعه و برقرار کننده توازن مالی در اقتصاد بین المللی کشورهای فقیر و غنی است و زندگی اجتماعی را با ایجاد مشاغل گوناگون و ارتقای سطح درآمد طبقات وسیعی از مردم کشورهای جهانگرد فرست و جهانگرد پذیر، تغییر می دهد. ( رضوانی، ۱۳۷۴ ، ص۵۶)
توریسم بزرگترین و سریع الرشد ترین صنعت جهان است. توریسم جهانی بین سال های ۱۹۹۰-۱۹۷۰ به میزان ۲۶۰ درصد رشد داشته است (دی فریتاس-۲۰۰۴ . p . 76). هر ساله در سطح کره زمین، ۷/۱ میلیارد جابجایی جهانگردی صورت میگردد که هزینه آن بالغ بر ۶۰۰ میلیارد دلار می گردد. تخمین زده می شود که تا سال ۲۰۲۰ ،تعداد ۶/۱ میلیارد توریست بین المللی وجود خواهد داشت و بیش از ۲ تریلیون دلار خرج خواهد کرد. (سکات و ام و هکار -۲۰۰۴ . p . 41).
۲-۸-گردشگری و آثار آن
معمولاً عوارض و نتایج حضور جهانگردان را در سه حوزه اقتصادی، اجتماعی ـ فرهنگی و زیست محیطی و با بهره‌گیری از سنجه‌های مشخص ارزیابی می‌کنند. حضور گردشگران در مقصد نتایج مثبت و منفی به همراه خواهد داشت که برنامه‌ریزان و سیاست گذاران باید برای تنظیم برنامه‌های جهانگردی و سیاست گذاری به نتایج مثبت و عوارض منفی این حضور توجه کافی داشته باشند.
۲-۸-۱- آثار اقتصادی جهانگردی
کشورها و جوامع به صورت فزاینده‌ای به این حقیقت پی برده‌اند که برای بهبود وضع اقتصادی خود باید ابتکار عمل به خرج دهند و درصدد یافتن راه های تازه‌ای برآیند. اگر چه در نقاط منطقه‌های مختلف دنیا شرایط متفاوت است، اما همواره گردشگری عاملی برای پیشرفت اقتصادی بوده است. این صنعت می‌تواند موجب تغییرات اقتصادی و اجتماعی شود. جهانگردی از طریق تأثیر بر درآمد ملی، اشتغال، تغییر قیمت ها و تراز بازرگانی ملی، اقتصاد کشور را تحت تأثیر قرار می دهد(رنجبران وهمکار ، ۱۳۷۹، ص ۶۶).
جدول شماره ۱ :آثار اقتصادی جهانگردی

مأخذ : ضرغام، ۱۳۷۵، ص ۸۶