وبلاگ

-ربودن چراغ ها یا بخش های کاربردی محصول
-انداختن اشیا و زباله در قسمت های مختلف محصول
۳-۴-۱۲ وندالیزم ناآگاهانه
-ضربات توسط مامورین نظافت محیط
-لانه گذاری پرندگان در نتیجه انباشته شدن خورده چوب و فضولات پرندگان در قسمت هایی از محصول
-ریزش برگ های درختان بر روی محصول
-صدمات ناشی از مواد شوینده هنگام نظافت
یکی از پدیده های برزو تخریب گری،احساس بی تفاوتی در مالک شمردن خود نسبت به اموال عمومی است.در نتیجه وقتی حس تملکی نباشد مسئولیتی هم در مقابل مراقبت از آن نخواهد بود.تملک واژه پیچیده ای است ،چون مفاهیم ضمنی و کلی زیادی در بر می گیرد.کالین وارد ایم مفهوم را چنین بیان می کند:
«حس تملک تنها منوط به یک شیء نمی شود .بلکه این حس می تواند درباره یک فعالیت،اندیشه،آرمان یا عقیده باشد.این بدان معناست که فرد می تواند قسمتی از هویتش را در چیزی سرمایه گذاری کند که در ظاهر متعلق به او نیست .در نتیجه اعمالی که از او سر می زند،بازتاب ارزشمند آن تفکر خواهند بود
۳-۴-۱۳ انواع تخریبگرایی های رایج
از دیدگاه اجتماعی،انگیزه تخریبگرایی را می توان در پنج گروه دسته بندی کرد:
۱-تخریبگرایی مال اندوز:
صدمه های وارده در این نوع،برای کسب پول و اموال است.اعمالی مانند کندن و برداشتن علایم راهنمایی،آرم اتومبیل و..

۲-تخریبگرایی تاکتیکی:
این تخریبگرایی بیشتر از حصول دارایی در پی به دست آوردن یک مقصود خاص است.خسارت وارده بیانگر خصومت نیست.متداول ترین خسارت در این تخریبگرایی کاری است که ولگردان و بی خانمان ها برای به دست آوردن جای خواب و غذای گرم انجام می دهند
۳-تخریبگرایی انتقام جو:
تخریب اموال به قصد انتقام ،از انواع مهم و شدید تخریبگرایی به حساب می آید.
۴-تخریبگرایی تفریحی:
در بیشتر تخریبگرایی تفریحی قدری خصومت هم وجود دارد.محرکاتی مانند کنجکاوی،رقابت و مهارت بسیار مهم است
۵-تخریبگرایی خصومت:
مثال هایی از این نوع تخریبگری خشن و وحشیانه عبارتند از: خط کشیدن روی بدن اتومبیل،بیرون کشیدن گل های پارک،
تخریبگرایی،عامل تاثیرگذار بر طراحی تخریبگرایی یکی از اصلی ترین عوامل موثر در حیطه مبلمان و المان های شهری است.
نقش طراح
در حیطه طراحی مبلمان مقاوم در برابر تخریبگایی ،نقش طراح نقشی کلیدی است.اومی تواند همراه با آفرینش یک محیط انسانی،احساس احترام و تملک را در افراد بر انگیزانند و عامل نومیدی تخریبگران باشد.به عبارت دیگرطراح،جزئیات ابنیه و تجهیزات عمومی را باید به گونه ای طراحی کند که به راحتی دیده شود و شبیه شیء دیگری نباشد،توهم و مشکل در استفاده ایجاد نکند و حس تعلق و مسئولیت بیافریند.در کل طراح باید درک درستی از تخریبگرایی در جامعه مورد نظرش داشته باشد.هر کسی به طور ذاتی تمایل دارد به محیطی که جذاب است و خوب حفظ می شود احترام بگذارد.گاهی طراحی ضعیف و نصب و اجرای نا کار آمد تجهیزات،به تخریبگران فرصت تخریب بیشتر می دهد.۳-۴-۱۵ تاثیر محصول بر محیط
یک طراح آگاه برای جلوگیری از تاثیر منفی بر محیط باید نکات زیر را در نظر بگیرد
-بهره وری بهینه از انرژی
-قابلیت بازیافت
-اختصاص موادی با کارایی لازم در تولید.
-استفاده از مواد عایق کاری در صورت نیاز برای جلوگیری از اتلاف انرژی
-انتخاب شیوه های بهینه تولید.
-سادگی و سهولت خروج قطعات داخلی به منظور دمونتاژ
-استفاده از مواد بومی و طبیعی
-خودداری از ترکیب موادی که اساساً با هم ناسازگارند.
-خودداری از به کارگیری مواد مرکب تا حد امکان.
-امکان تعویض متعلقات تکنولوژیکی بدون تاثیر بر پیکره کلی محصول.
-جلوگیری از هرگونه آلودگی زیست محیطی.
-استفاده از فرم طبیعی و دست نخورده مواد ومصالح به ویژه در تکمیل سیمای شهر.
-تاکید بر قابلیت طراحی بر اساس نیاز های واقعی.
-حداقل گرایی(مینیمالیستی).
-خودداری از جزئیات غیر کاربردی و صرفاً تزئینی.
-استفاده از طرح های چند منظوره.
۳-۴-۱۶ نتیجه گیری
-محصول باید ضد زنگ باشد.
-عایق بندی داشته باشد.
-در انتخاب متریال در صورت استفاده از آب باید به یخ زدگی توجه شود.
-در صورت استفاده از پمپ،به کم صدا بودن توجه شود.
-در صورت استفاده از چراغ، باید طوری انتخاب شود حرارت و تابش نباید صدمه به محصول شود.
-به رفلکت هایی که در اثر تابش نور بر محصول ایجاد می شود باید توجه شود نباید باعث آزار عابران شود.
-باید از رنگ هایی استفاده شود که آلودگی را کم تر نمایان کنند.
-استفاده از سطوح عمودی و کم تر تخت که باعث تجمع آلودگی نشود.
-مکان مناسب برای قرار گیری محصول در نظر گرفته شود(کوچک نباشد،سر راه عبور نباشد)
-به بافت فرهنگی منطقه قرار گیری دقت شود در مناطق جنوب شهر نباید ظاهر قیمتی داشته باشد.