ولی آنچه مسلم است در این خصوص سهم دین مقدس اسلام و مذهب شیعه بیش از سایر مذاهب و ادیان است. زیرا چنان که به تفصیل خواهیم گفت مسلمانان خواه شیعه خواه سنی معتقدند که این نجات دهنده و مصلح بزرگ جهانی که بالاخره روزی خواهد آمد و جهان را پر از عدل و داد می‌کند، از آن پس که پر از ظلم و جوش شده باشد. مهدی قائم (ع) از دودمان پیغمبر اسلام (ص) و فرزندان امیر مؤمنان علی علیه السلام و زهرای اطهر دخت والا گهر پیامبر است.
شیعیان جهان در این مورد اعتقادی راسخ و منطقی صریح و روشن دارند؛ که مخصوصا در اوضاع کنونی جهان بسیار پر ارزش و از هر جهت امیدوار کننده است. دانشمندان شیعه به دلائل محکم و شواهد زنده ای ثابت کرده‌اند که این مصلح عالی مقام جهانی امام دوازدهم آنان حضرت حجه بین الحسن العسکری علیه السلام است که در هر مذهب و ملتی از وی به نامی تعبیر شده است.
اینک برای اطلاع خوانندگان شمه از آنچه در کتاب های مقدس نزد زردشتیان و یهود و نصارا آمده- آن هم با تغییرات و تحریف هایی که در آن ها روی داده است- مورد بحث و بررسی قرار می‌دهیم و سپس قضاوت را بعهده اهل انصاف وا می گذاریم.
به طوری که در منابع اصلی زردشتی می خوانیم؛ زردشت معتقد بوده که پیوسته دو نیروی متضاد خیر و شر یا نور و ظلمت، یکی به نام «اورمزدا» یا «یزدان» منبع روشنایی و منش وسیع و دیگری به نام «اهریمن» منشا جهل و تاریکی و فساد، دائما در کشمکش و نزاع هستند تا زمانی که سوشیانس یعنی نجات دهنده دنیا که در سر هزاره سوم بعد از زرتشت می‌آید ظهور می‌کند و این زد وخورد سرانجام با شکست کامل اهریمن پذیرد و ظلم و فساد و شر و بدی بکلی از جهان ریشه کن شود[۱]
موضوع تقابل نور و ظلمت در روز نخست در تعالیم زردشت یک اصل منطقی بوده و بعدها موبدان زردشتی آن را به صورت دو گانه پرستی «ثنویت» و دو خدای خلق خیر وشر و نور و ظلمت و احترام به آتش و پرستش آن در آوردنده اند، با اینکه تعالیم اولیه زردشت با آئین اخلاقی و طریقه یکتا پرستی هم آهنگ بوده است.[۲]
تقابل نور و ظلمت و کشمکش آن ها تا پایان روزگار (نه به عنوان خالق خیر وشر) در اسلام نیز آمده است و به صورت تقابل حق و باطل، ابراهیم و نمرود، موسی وفرعون، پیغمبر وابوجهل و روشن تر بگویم؛ آئین الهی و شیطان و مهدی موعود و جدال دیده می شود. چنان که در عقاید یهود و نصارا و کتب عهین آن ها نیز می بینیم.
با اینکه طبق نوشته محققین تمام کتب زردشتی دستخوش تغییر و تحریف شده است؛ مع الوصف پیش گویی های زردشت راجع به نجات دهنده دنیا در کتاب های «زند و هومن یسن» و «جاماساب نامه» و سایر منابع کنونی با جزئی اختلافی که ز تصرف بعدی ناشی شده است، یا اخبار اسلامی و آنچه شیعیان جهان دوباره «امام زمان» (عج) نقل کرده و بدان ایمان دارند، مطابقت کامل دارد.
«و هومن یسن» تفسیر قسمتی از «اوستا» کتاب منسوب به زردشت است که توسط «صادق هدایت» از متن پهلوی به فارسی کنونی برگردانده شده و به عنوان (مسئله رجعت و ظهور در آیین زردشت) منتشر شده است.
دو باب آخر «جاماسب نامه» نیز مشتمل بر پیشگویی های زردشت از زبان «جاماسب» حکیم خطاب به «گشتاسب» پادشاه وقت که به آیین زردشت گرویده بود با چند کتاب دیگر راجع به موعود آخرالزمان توسط صادق هدایت از متن پهلوی ترجمه شده و به وسیله حسن قائمیان دوست وی نام (ظهور و علائم ظهور) منتشر گردیده است.
در جاماسب نامه جاماسب حکیم شاگرد زردشت از قول وی خبر میدهد که پیش از ظهور سوشیانس (نجات دهنده دنیا) پیمان شکنی و دروغ و بی دینی در جهان رواج می‌یابد و مردم از خدا دوری جسته، ظلم و فساد و فرومایگی آشکار میگردد و همین ها نیز اوضاع جهان دگرگون ساخته زمینه را برای ظهور آن نجات دهنده مساعد می گرداند.
«وقایعی که مصادف با ظهور می شود، عبارت است از علامات شگفت انگیزی که در آسمان پدید می‌آید و دال بر آمدن خرد شهر ایزد می‌باشد و فرشتگانی از شرق و غرب به فرمان فرستاده میشوند و به همه دنیا پیام می فرستد ما اشخاص شرور او را انکار می‌کنند و کاذب می شمارند و نگهبانان پیروز گر آسمان ها و زمین ها در برابر او سر فرود می آورند.
در «جاماسب نامه» گشتاسب پادشاه وقت می‌رسد: وقتی «سوشیانس» ظهور می کرد چگونه فرمانروای و دادستانی می‌کند و جهان را چه طور اداره خواهد کرد و چه آیینی دارد؟ جاماسب در پاسخ وی می‌گوید: سوشیانس (نجات دهنده دنیا) دین را به جهان روا (رایج) کند و آز و نیاز (فقر و تنگدستی) همه را تباه کند و اهریمن را از دامان (آفریدگان) بازدارد، و مردمان گیتی هم منش (هم فکر) و هم گفتار و هم کردار باشند!
نجات بخشی در آیین هندوان
در کتاب «دید» که در نزد هندیان کتاب آسمانی است چنین می خوانیم:
«پس از خرابی دنیا پادشاهی در آخر الزمان پیدا می شود که پیشوای خلایق باشد و نام او منصور باشد و تمام علم را بگیرد و به دین خود آورد و همه کس را از مومن و کافر بشناسد و هر چه از خدا بخواهد برآید.»
و همچنین در کتب مقدس «بامک» آمده است:
«دور دنیا تمام می شود به پادشاه عادلی در آخر الزمان که پیشوای ملائکه و پریان و آدمیان باشد و حق و راستی با او باشد و هر آنچه در دنیا و زمین ها و کوه ها پنهان باشد همه را به دست آورد و از آسمان ها و زمین آنچه باشد خبر دهد و از او بزرگتر کسی به دنیا نیاید.»
در کتاب «پاتیکل» که از بزگان هندوان بوده و صاحب کتاب آسمانی شناخته شده است درباره مهدی موعود و خاندان و منتظر ظهورش می‌گوید:
«که چون مدت روز تمام شود دنیای کهنه، نو شود و زنده گردد و صاحب ملک تازه پیدا شود از فرزندان دو پیشوای جهان یکی ناموس [=پیامبر اسلام] و دیگری صدیق اکبر یعنی وصی بزرگتر وی که «پشن» [=علی بن ابی طالب(ع)] نام دارد و نام آن صاحب ملک تازه راهنماست [=امام مهدی]، به حق پادشاه شود و خلیفه رام [= خدا] باشد و حکم براند و او را معجزه بسیار باشد، هر که پناه به او برد و دین او را اختیار کند سرخ روی باشد در نزد «رام» و آخر دنیا به او تمام شود.»
در بخشی از متون مذهبی هند، در ارتباط با آخرالزمان و ظهور منجی، موعود هندیان و یشنو [خداوند حافظ موجودات] است که تا کنون نه بار و هر بار یه صورتی در جهان ظهور نموده و گیتی را از بدی ها پاک کرده و برای دهمین و آخرین بار در آخر الزمان… وی بر اسب سفیدی سوار شده و شمشیر درخشانی در دست خواهد گرفت و بدکاران و بدبینان، به کیفر کردار خود خواهند رسید و پاکدینان و نیک سرشتان از نعم افزونی بهرمند خواهند گردید: «بها گاوات پورانا» [عارف هندوان] می‌گوید:
« در غروب گاه عصر فعلی، آن گاه که شهر یاران این جهان جمله دزد شده اند، امیر کائنات از برهمن به وجود آمده و جهان را پر از عدل و داد خواهند نمود.»
