وبلاگ

بر اساس پژوهش انجام گرفته قطر هاله‌ی عدم رشد آمیکاسین تقریباً با چای سبز برابر بود و از نظر آماری تفاوت محسوسی نداشت. به این ترتیب می‌توان اثر بخشی این دو را تقریباً یکسان تلقی کرد.
در تحقیق حاضر عصاره‌ی برگ‌های جوان Camellia sinensis بر روی کلبسیلا پنومونیه که از باکتری‌های بسیار مقاوم و از عوامل ایجاد کننده عفونت‌های مجاری ادراری می‌باشند و در درمان، یکی از معضلات به شمار می‌آیند آزمایش شد. در مطالع ای در سال ۲۰۱۲ روی اثر ضد قارچی ضد باکتری و ضد ویروس گیاه چای انجام شد حاکی از اثرات بسیار مثبت ضد میکروبی آن روی ظیف وسیعی از باکتری‌ها از جمله کلبسیلا spp بود. (۲۱)
مطالعه ای که در سال ۲۰۱۳ در دانشکده‌ی پزشکی روچستر امریکا انجام شد نشان دادچای سبز دارای اثرات آنتی میکروبیال روی باکتری اشرشیا کلاً ی که از باکتری‌های مهم در ایجاد عفونت ادراری که تا ۸۰ درصد در این زمینه نقش دارد می‌باشد
پژوهشگر این اثر را مرتبط باکاتچین های موجود در جای سبز موسوم به egc و egcg دانسته که البته از این میان فقط egc در ادرار ترشح میشودحال با توجه به اثر ضد میکروبی egc و ترشح آن در ادرار در مصرف خوراکی اثر مصرف خوراکی چای سبز در این زمینه به اثبات رسید (۱۹).
در پژوهشی که در سال ۲۰۱۴ در دانشگاه اوکلند امریکا انجام شد اثرات آنتی میکروبیال وسیع گیاه چای سبز روی جوامعی که به طور مداوم و روزانه چای سبز مصرف می‌کردند بررسی شد (۶۵) همچنین چای سبز در مقاله ای تحت عنوان Botanical medicines for the urinary tract که در سال ۲۰۰۲ در مجله‌ی جهانی اورولوژی (World Journal of Urology) به چاپ رسید به عنوان یک داروی گیاهی در درمان uti معرفی شد (۶۶)
اما در کشور خودمان ایران (که چای سبز از گیاهان بومی آن به شمار می‌رود) مطالعه ای مبنی بر مقایسه اثر ضد میکروبی چای سبز با آنتی‌بیوتیک‌های رایج بر روی عفونت‌های ادراری یافت نشد که بتوان نقش چای سبز را در مقابل سایر آنتی‌بیوتیک‌ها به روشنی درک نمود. به همین دلیل در تحقیق پیش رو سعی شد تا خواص دارویی چای سبز نسبت به دو آنتی بیوتیک رایج دیگر سنجیده شود. در این تحقیق پس از تهیه باکتری‌های کلبسیلا پنومونیه مسئول در عفونت ادراری با بهره گرفتن از دو روش تست آنتی‌بیوگرام (Disc diffusion) و روش رقت سازی (broth dilution) نتایج با اسانس وعصاره مورد مقایسه قرار گر فت.
در برسی که در سال ۲۰۰۶ در کشور ترکیه انجام گرفت عفونت‌های ادراری که عامل آن‌ها کلبسیلا نمونیه تشخیص داده شده بود تا ۶۱ درصد نسبت به درمان با کوتریموکسازول مقاوم گزارش شدند. (۲۶) کهکمتر از میزان یافت شده درمطالعه ی ما می‌باشد.
در مطالعه ای که توسط Ling Ma و همکاران در سال ۲۰۰۸ در تایوان انجام گرفت. تست حساسیت آنتی بیوتیکی برای ۲۳۵ سویه کلبسیلا پنومونیه تولید کننده بتالاکتاماز های وسیع الطیف انجام گرفت که نتایج به این صورت بود که تمامی سویه‌ها به آمپی سیلین مقاوم بودند و میزان مقاومت آنتی‌بیوتیک‌های سفوتاکسیم (۴/۹۴%)، جنتامایسین (۱/۹۱%)، سفتازیدیم (۸/۸۳%)، سیپروفلوکساسین (۱/۵۹%)، سفوکستین (۶/۵۶%)، آمیکاسین (۹/۵۴%) و ایمی پنم (۱/۲%) می‌باشد (۶۵)؛ که مقاومت به امیکاسین در این مطالعه کمتر از مشاهده‌ی ما بوده.

در مطالعه ای که توسط فیض آبادی و همکاران در سال ۲۰۱۰ در تهران انجام گرفت. تست حساسیت آنتی بیوتیکی برای ۸۹ نمونه کلینیکی سویه کلبسیلا پنومونیه انجام شد. نتایج نشان داد که میزان مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های جنتامایسین (۸/۳۴%)، آمیکاسین (۹/۱۶%)، ایمی پنم (۶۵%)، سفوتاکسیم (۰%)، سیپروفلوکساسین (۴۲%)، سفپیم (۴۹%)، سفتازیدیم (۶۱%)، سفتریاکسون ۵۵%، پیپراسیلین/تازوباکتام (۶/۱۴%)، سفپودوکسیم (۲/۶۶%) و آزترئونام (۷۹%) می‌باشد (۶۶). در این مطالعه میزان درصد مقاومت به آمیکاسین باز هم کمتر از مطالعه ما می‌باشد.
در مطالعه ای که توسط درخشان و همکاران در سال ۲۰۱۳ در تهران انجام گرفت. تست حساسیت آنتی بیوتیکی برای ۱۱۶ نمونه کلینیکی سویه کلبسیلا پنومونیه انجام شد. نتایج نشان داد که میزان مقاومت به آنتی‌بیوتیک‌های جنتامایسین (۶۰%)، آمیکاسین (۳۷%)، ایمی پنم (۸/۰%)، سفوتاکسیم (۶۳%)، سیپروفلوکساسین (۵۲%)، سفپیم (۵۲%)، سفتازیدیم (۶۰%)، سفتریاکسون (۶۳%)، تتراسایکلین (۲۰%) و آزترئونام (۶۱%) می‌باشد (۶۷). این مطالعه از لحاظ میزان مقاومت بسیار شبیه به مطالعه‌ی ما می‌باشد.
با بررسی مطالعات بالا می‌توان به این نتیجه رسید که میزان مقاومت به آمیکاسین با گذر زمان به طرز چشمگیری افزایش یافته است.
۵-۲ نتیجه گیری
نتایج مطالعه نشان می‌دهد بیشترین اثر مهار رشد بر روی کلبسیلا پنومونیه مربوط به چای سبز و آمیکاسین است این دو از نظر آماری اختلاف محسوسی نداشتند P-Value = 0.9531
اما هم چای سبز هم آمیکاسین بسیار بهتر از کوتریموکسازول عمل کردند. p-value<.0001
در آنتی بیوگرام به روش MIC کلبسیلا نومونیه در برابر رقت µg/ml 25،۷۰% حساس بودند.
نتایج به دست آمده حاکی از آن است که در صورتی که بیماران هر یک از ترکیبات آنتی بیوتیکی را به دلیل بروز عوارض جانبی یا بروز آلرژی نسبت به آن‌ها تحمل نکنند می‌توانند از فراورده‌های گیاهی مانند چای سبز به شکل مکمل دارو در درمان و به عنوان یک ماده ضد میکروبی در عفونت‌های uti ناشی از کلبسیلا پنومونیه استفاده کنند.
Abstract:
using antibiotic in societies without any limitation,causes resistance against them.
This survey considers the Evaluation of the inhibitory effect of green tea extracts and essential oils against Klebsiella pneumoniae isolated from the urinary tract infection compared with two antibiotics(cotrimoxazole and amikacin).
Material &Methods
Due to an increase in uti bacterial infections rate,it requires an urgent need for the cure. Also today,inhancing resistance to antibiotics (which is a serious problem) needs new resources to eliminate the cause of this disease.
Natural products are important  ,they usually have less side effects and they have become the source of new drugs. Although antibiotics are the first line treatment for uti, but the long-term use of synthetic antibiotics may have many various side effects. Therefore, an alternative treatment based on natural products is required. Green tea is a useful natural product with an antibacterial effect that has synergistic effect with many antibiotics.
This is a descriptive study and it was done in 1392 at remedial center of shahid beheshti university. We collected Klebsiella pneumonia which were isolated from Urinary tract infection samples, Re-cultured for the definite diagnosis of uti.
Antibacterial effects of essential oils and extracts were determined by agar dilution and disk diffusion methods.then we soaked the blank disc through oil and natural extracts of green tea
And put them on medium Mueller Hinton agar.the bacteria were cultured in the concentration of 0.5 McFarland With two Antibiotic discs(Cotrimoxazole and Amikacin)
Inhibition halo of antibiotic disks With essential oils and extracts were compared with each other.
Results:The area of non-growth, resulting from green tea was similar to amikacin(p=0.9531)but significantly different from thancotrimoxazle (p=0.0001)
And mic results showed sensitivity of 70% in 25 μg / μl dilution.
Conclusion:
After all, we totally conclude that extract of green tea have good antibacterial effects on uti caused by Klebsiella pneumoniae
Keywords:

Green tea,klebsiela pneumonia, antibiotic resistat, urinary tract infection, cotrimoxazole,amikacin
منابع:
Holt, Gary A., and Ashish Chandra. “Herbs in the modern healthcare environment-An overview of uses, legalities, and the role of the healthcare professional." Clinical Research and Regulatory Affairs ۱۹٫۱ (۲۰۰۲): ۸۳-۱۰۷
Gupta, Kalpana, Thomas M. Hooton, and Walter E. Stamm. “Increasing antimicrobial resistance and the management of uncomplicated community-acquired urinary tract infections.” Annals of internal medicine ۱۳۵٫۱ (۲۰۰۱): ۴۱-۵۰٫
Bandyopadhyay, Durba,. “In vitro and in vivo antimicrobial action of tea: the commonest beverage of Asia." Biological and Pharmaceutical Bulletin28.11 (2005): 2125-2127.
Allerberger, F.,J. P. Guggenbichler. “Listeriosis in Austria-report of an outbreak in 1986." Acta Microbiologica Hungarica ۳۶٫۲-۳ (۱۹۸۸): ۱۴۹-۱۵۲٫
Okubo, S. . “." Nihon saikingaku zasshi. Japanese journal of bacteriology ۴۶٫۲ (۱۹۹۱): ۵۰۹-۵۱۴٫
An, Bong-Jeun, . “Biological and anti-microbial activity of irradiated green tea polyphenols." Food Chemistry ۸۸٫۴ (۲۰۰۴): ۵۴۹-۵۵۵٫
Si, Weiduo, . “Bioassay-guided purification and identification of antimicrobial components in Chinese green tea extract." Journal of Chromatography A ۱۱۲۵٫۲ (۲۰۰۶): ۲۰۴-۲۱۰٫
Cushnie, T. P. Vivienne ES Hamilton, Andrew J. Lamb. “Assessment of the antibacterial activity of selected flavonoids and consideration of discrepancies between previous reports." Microbiological research ۱۵۸٫۴ (۲۰۰۳): ۲۸۱-۲۸۹٫
Tiwari, R. P. . “Synergistic antimicrobial activity of tea & antibiotics.”Indian Journal of Medical Research ۱۲۲٫۱ (۲۰۰۵): ۸۰٫
Ronald, Allan. “The etiology of urinary tract infection: traditional and emerging pathogens." The American journal of medicine ۱۱۳٫۱ (۲۰۰۲): ۱۴-۱۹٫
Gupta, Kalpana, Thomas M. Hooton, Walter E. Stamm. “Increasing antimicrobial resistance and the management of uncomplicated community-acquired urinary tract infections.” Annals of internal medicine ۱۳۵٫۱ (۲۰۰۱): ۴۱-۵۰٫
Clydesdale, Fergus M. “Color as a factor in food choice." Critical Reviews in Food Science & Nutrition ۳۳٫۱ (۱۹۹۳): ۸۳-۱۰۱٫
Bancirova, Martina. “Comparison of the antioxidant capacity and the antimicrobial activity of black and green tea." Food research international ۴۳٫۵ (۲۰۱۰): ۱۳۷۹-۱۳۸۲
ELVINLEWIS, M. M. Vitale, and T. Kopjas. “THE ANTI-CARIOGENIC POTENTIAL OF COMMERCIAL TEAS." JOURNAL OF DENTAL RESEARCH. Vol. 59. 1619 DUKE ST, ALEXANDRIA, VA 22314: AMER ASSOC DENTAL RESEARCH, 1980.
Mitscher, Lester A. . “Chemoprotection: a review of the potential therapeutic antioxidant properties of green tea (Camellia sinensis) and certain of its constituents." Medicinal research reviews ۱۷٫۴ (۱۹۹۷): ۳۲۷-۳۶۵٫
Yam, T. S. Saroj Shah, J. M. T. Hamilton‐Miller. “Microbiological activity of whole and fractionated crude extracts of tea (Camellia sinensis), and of tea components." FEMS microbiology letters ۱۵۲٫۱ (۱۹۹۷): ۱۶۹-۱۷۴٫
. Vijaya, K. ,S. Ananthan. “Microbiological screening of Indian medicinal plants with special reference to enteropathogens." The Journal of Alternative and Complementary Medicine ۳٫۱ (۱۹۹۷): ۱۳-۲۰٫
An, Bong-Jeun, . “Biological and anti-microbial activity of irradiated green tea polyphenols." Food Chemistry ۸۸٫۴ (۲۰۰۴): ۵۴۹-۵۵۵٫
Friedman, Mendel. “Overview of antibacterial, antitoxin, antiviral, and antifungal activities of tea flavonoids and teas.“ Molecular nutrition & food research ۵۱٫۱ (۲۰۰۷): ۱۱۶-۱۳۴٫