| ۱- فَلَأ شْکُرنّکَ بِالَّذی أَوْلَیْتَنی | ما بَلَّ رِیقی لِلکَلامِ ِلسانی (عماره بن عقیل؛ ۱۹۷۳: ۸۴) |
ترجمه
۱- به راستی که شکر تو را به جای می‌آورم به آنچه که مرا سزاوار و برتری دادی تا آن زمان که آب دهانم برای ادای کلمات، زبانم را‌تر نماید.
شاعر پروردگارش را در قبال نعمتهایی که به او ارزانی داشته است شکر می‌گوید و این شکر دائمی است و تا زمانی که زنده است، ادامه دارد پس به راستی که خداوند نعمتهای فراوانی به او بخشیده است شکر او با دوام است و می‌تواند پروردگار را از طریق اشعارش بستاید، پس با وجود فضیلت حمد و شکر و ثواب فراوان آنها این امر آرامش قلبی به دنبال دارد و در جهت بقای وجود و حفظ ثبات و حل گرفتاریهای انسان موثر است و لذا انسان احساس آرامش درونی می کند.
۴-۱-۰۲ دعای شاعران در حق پیامبر (ص) و ائمه (ع)
سید حمیری(وفات ۱۷۸ هـ) به خاطر اقدام رسول مکرم اسلام (ص) در انتصاب علی (ع) به جانشینی خود به فرمان خداوند در غدیر‌خم او را با لفظ نفسی فداء رسول الله دعا می‌کند می‌گوید:
| ۱- نَفْــسی فِداءُ رَســـولَ اللهُ[۳] یَوْمَ اَتـــی ۲- اِنْ لَــــمْ تُبْلِغْ فَما َبلَغْــتَ فَاَنْتَصِــــبِ ۳- وَ قالَ لِلْـناسِ مِنْ مَـــــوْلاکُـمْ قَـــبْلاً ۴- اَنْتَ الَّرسُولُ وَ نَحْنُ الْشاهِدوُنَ عَلی ۵- هذا وَلــــیُّکُمْ بَــــعْدی اُمِــرْتُ بـِــه ۶- هذا اَبْرُّکُـــمْ بِرًّا وَ اَکْــــــثَرَکُــــــمْ ۷- هذا لَهُ قُرْبَــه مِنّی وَ مَنْــزِلَـــــــــه | جـِـبْریلَ یَأمِرُ بِالــتَبْلــــیغِ إِ عْـــــلانا النَــبِیُّ مُــمَـــتَثِلا ًاَْمراً ِلـمَـــــنْ دانــا یَوْمَ الـــغَدیـرَ فَقـــالوا اَنْـــتَ مَــوْلانا اِنْ قَدْ نَصَّـــحَتَ وَ قَدْ بَیـَّـنْــتَ تِبـْـــیانا حـَــتْماً فَکُونُوا لَهُ حِـــزْباً وَ اَعْـــوانا عِــــلْماً و اَوَّلُکُـــــمْ بِاللهِ اِیمـــانــــــا کانَتْ لَهارُونَ مِنْ مُوسَی بْنِ عُمْرانا(مجلسی؛ ۱۴۲۶:۱۹۴) |
ترجمه
۱- جان من فدای رسول خدا باد روزی که جبرئیل آمد و به تبلیغ علنی فرمان داد.
۲- (و گفت:) اگر این مطلب را نرسانی رسالت را ادا نکرده‌ای پس پیامبر به پا خاست و امر خداوند جزا دهنده را اطاعت کرد.
۳- و به مردم فرمود: چه کسی قبل از روز غدیر مولای شما بود؟ گفتند: تو مولای ما بودی.
۴- تو پیامبری و ما شاهد هستیم که خیر خواه امت بودی و (آنچه را باید برسانی) خوب بیان نمودی.
۵- این، سرپرست شما بعد از من است و من مامور حتمی بر (نصب) وی شده ام پس شما از گروه و یاران او باشید.
۶- این، نیکوکارترین شما و داناترین شما و نخستین کسی از شما است که به خدا ایمان آورد.
۷- او خویشاوندی با من و منزلتی نسبت به من دارد که آن منزلت مثل (منزلت)هارون نسبت به موسی بن عمران است.
یا سید حمیری(وفات ۱۷۸ هـ) با همین بیان نفسی الفداء امام علی (ع) را دعا می‌کند و می‌گوید:
| ۱- نــَفْسِی الْـفِـداءَ لِـراکِـعِ مُـتَصـِــدقٍ ۲- نَفْسِی الفِدا ءُ لِمَنْ قَضی لا غَیْرهُ ۳- فَقَضی الْمَتاعَ عَلیَ الْجَمالِ بِفَضْلِه ۴- نَفْسی الْفِداءُ لِـمَـنْ یَطَیْـبَ بِذِکْـرِهِ |
یَوْمًا بِخاتِمِه فَکانَ سَــــعیدا دینَ الْنَبی وَ نَفْذَ المـُــوعُـودا مِنْ صَخْرِهِ فَاُذْکِرُ لَهُ التَمْجِیدا مِنِّـی الْنَشِیدُ اِذا اَرْدَتُ نَشــیدا(سید حمیری؛ ۱۴۲۰؛ ۷۷) |
فرم در حال بارگذاری ...
