وبلاگ

: = ۰ H0 ۰ : H1 و در مرحله پایانی نیز محاسبه آماره آزمون و مقایسه آن با مقدار بحرانی می باشد. اگر آماره آزمون در آزمون های دو دامنه چه با مقدار صفر و چه غیرصفر به صورت قدرمطلق بیشتر از مقدار بحرانی باشد، فرض H1 و در غیر اینصورت فرض فرضیه H0 پذیرفته می شود(عالم تبریز , اکبر و تبریزی, بابک, ۱۳۸۹،ص۴۸۸). یکی از مفروضات در نظر گرفته شده در رگرسیون آن است که خطاها دارای توزیع نرمال با میانگین صفر باشند. بدیهی است در صورت عدم برقراری این پیش گزیده، نمی توان از رگرسیون استفاده کرد. بدین منظور باید مقادیر استاندارد خطاها محاسبه شده و نمودار توزیع داده ها و نمودار نرمال آنها رسم شود و سپس مقایسه ای بین دو نمودار صورت گیرد. همانطور که در نمودار هیستوگرام زیر آمده است با مقایسه نمودار توزیع فراوانی خطاها و نمودار توزیع نرمال در این تحقیق، می توان مشاهده کرد که توزیع خطا ها تقریباً نرمال بوده، بنابراین استفاده از رگرسیون دربررسی فرضیه مناسب می باشد. همچنین مقدار میانگین ارائه شده بسیار کوچک و انحراف معیار نزدیک به یک می باشد. نمودار۳‑۱: برازش نرمال بودن داده ها همبستگی: رابطه همبستگی به بررسی ارتباط بین دو یا چند متغیر می پردازد و ضریب آن را محاسبه می نماید. همبستگی بین متغیر ها ممکن است مثبت یا منفی باشد. (حافظ نیا, محمدرضا, ۱۳۸۵).مقدار ضریب همبستگی بین ۱- و ۱ قرار دارد . مثبت بودن به معنی رابطه مستقیم و منفی بودن به معنی رابطه معکوس است و با توجه به مقدار آن به صورت توصیفی ارزیابی می شود که به آن ضریب گشتاور ضربی پیرسون نیز می گویند. خیلی ضعیف |۲/۰|-|۰| ضعیف |۴/۰|-|۲/۰| متوسط |۶/۰|-|۴/۰| قوی (خوب ) |۸/۰|-|۶/۰| خیلی قوی ( خیلی خوب ) |۱|-|۸/۰| در شکل ۲-۳ همبستگی میان دو متغیر به نمایش در آمده است . (عالم تبریز , اکبر و تبریزی, بابک, ۱۳۸۹) شکل۳‑۲:انواع همبستگی بین دو متغیر آزمون همبستگی پیرسون[۵۵]: این آزمون یکی از متداولترین آزمونهای تعیین ضریب همبستگی بین متغیر های دارای اندازه های فاصله ای و نسبی است و برای محاسبه ضریب آن از فرمول زیر استفاده می شود: در این فرمول rxy ، همبستگی بین متغیر های N ;y,x ، تعداد آزمودنیها؛ Sx انحراف استاندارد نمره های x ؛ xy ، مجموع حاصلضرب تفاضل نمره ها از میانگین و Sy ، انحراف استاندارد نمره های y است . (حافظ نیا, محمدرضا, ۱۳۸۵) ضریب تعیین : برای محاسبه میزان تغییرات و ارتباط میان x,y از شاخصی به نام ضریب تعیین که از مجذور ضریب همبستگی بدست می آید استفاده می شود. به عبارت دیگر ضریب تعیین که با ۲R نشان داده می شود ، در صد تغییرات y را که به وسیله x توجیه می شود نشان داده و مکمل آن یعنی۲R 1-نیز به ضریب عدم تعیین معروف بوده و ناپایداری y نسبت به x را تشریح می نماید .ضمناً ضریب تعیین مقداری برابر با صفر تا یک را می پذیرد و هرچه بیش تر باشد نشان دهنده مطلوبیت بیش تر خط رگرسیون حاصله است. (عالم تبریز , اکبر و تبریزی, بابک, ۱۳۸۹) آزمون U من ویتنی[۵۶]: این آزمون از جمله یکی از رایج ترین آزمون های ناپارامتریک مورد استفاده جهت مقایسه نمونه های اخذ شده از دو جامعه می باشد که برای استفاده از آن باید دقت نمود که شرایط ذیل برقرار باشد: ۱- دو نمونه تصادفی و مستقل باشند ۲- مقدار بدست آمده متغیری پیوسته باشد. ۳- مقیاس اندازه گیری به کار رفته تا حد امکان ترتیبی باشد. ۴- اگر دو نمونه تفاوت دارند، توزیع دو جامعه تنها نسبت به محل مرکز تفاوت داشته باشد. برای انجام این آزمون بایستی ابتدا فرض صفر و جایگزین را به خوبی تعریف نمود و پس از تعیین سطح اطمینان مناسب ، داده های نمونه ای را انتخاب و آماره آزمون مربوط را محاسبه کرد. (عالم تبریز , اکبر و تبریزی, بابک, ۱۳۸۹) ۳-۵ روش اجرایی تحقیق در این تحقیق که در ۳ مرحله برنامه ریزی شده است پس از مطالعات مربوط به بازار سرمایه و ادبیات کارت امیتازی متوازن و شاخص های عملکردی آن مرحله دوم را آغاز و عملیات میدانی این تحقیق را عملی نموده که در دو بخش شامل جمع آوری اطلاعات کارت امتیازی متوازن و گرد آوری اطلاعات مالی از طریق بورس اوراق بهادار پرداخته شده است. در مرحله سوم با جمع آوری این اطلاعات به تجزیه و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده پرداخته و نتیجه استخراج شده است . که در نمودار به صورت شماتیک نشان داده شده است. نمودار۳‑۲: چهارچوب نظری تحقیق گردآوری اطلاعات مربوط به کارت امتیازی متوازن تحلیل داده های جمع آوری شده نتیجه گیری گردآوری اطلاعات مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس بررسی ادبیات و تعریف شاخص های عملکردی مطالعه ادبیات روش ارزیابی عمکرد با تکنیک کارت امتیازی متوازن مطالعه ادبیات مربوط به شاخص های عملکردی مطالعه ادبیات مربوط به بازار سرمایه مرحله اول مرحله دوم مرحله سوم فصل چهارم ۴-۱ مقدمه در هر تحقیق علمی و بخصوص تحقیقات میدانی و تجربی ، تجریه و تحلیل داده های جمع آوری شده از جامعه مورد بررسی ، یکی از مهمترین بخشهای تحقیق محسوب می شود. این بخش از تحقیق مهمترین فعالیت محقق بوده و بوسیله آن تمامی فرایند تحقیق از ابتدا تا رسیدن به نتیجه مورد کنترل قرار می گیرد. به عبارت دیگر در این بخش محقق با بهره گرفتن از ابزار های آماری به آزمودن فرضیات خود پرداخته و به آن ها پاسخ می دهد. در این فصل با توجه به اهمیت بورس اوراق بهادار در بخش اول به بیان تاریخچه و ماهیت آن پرداخته شده است. در بخش دوم با بهره گرفتن از آمار توصیفی تجزیه و تحلیل سوالات عمومی پرسشنامه صورت پذیرفته است؛ همچنین در بخش سوم نیز به کمک آمار استنباطی و روش های آماری به اظهار نظر پیرامون فرضیه های تحقیق و تجزیه و تجلیل آن پرداخته شده است. ۴-۲ بخش اول : بورس اوراق بهادار ۴-۲-۱ تاریخچه بورس واژه بورس از نام خانوادگی شخصی به نام “واندر بورس” اخذ شده که در اوایل قرن چهاردهم در شهر بروژ بلژیک می­زیسته و صرافان شهر در مقابل خانه او گرد هم می­آمدند و به دادوستد کالا، پول و اوراق بهادار می‌پرداختند. این نام بعدها(۱۳۰۹) به کلیه اماکنی اطلاق شد که محل دادوستد پول، کالا و اسناد مالی و تجاری بوده است. رشد بورس سهام و جاافتادن آن در عملیات تجاری و اقتصادی، با انقلاب صنعتی اروپا و شکوفایی اقتصاد تازه متحول شده آن همراه بوده است. اولین بورس معتبر دنیا، در سال ۱۶۱۱ در شهر آمستردام تشکیل شد و کمپانی معروف هند شرقی سهام خود را در آن بورس عرضه کرد. بورس آمستردام امروزه نیز یکی از منابع مهم تأمین سرمایه در سطح بین‌المللی است. بورس اتریش در وین در سال ۱۷۷۱ افتتاح شد که عمدتاً به معاملات اوراق قرضه دولتی جهت تامین مالی جنگ می­پرداخت. بورس اتریش در پایان قرن ۱۹ میلادی ۲۵۰۰ سهم را در تابلوی خود داشت و یکی از مهمترین مراکز مالی اروپا به شمار می­رفت. در لندن معامله­گران در بورس جهت انجام معامله در قهوه­خانه گرد هم می­آمدند. برای نظم بخشیدن به بازار، قهوه­خانه نیوجاناتان در سال ۱۶۹۸ به بورس اوراق بهادار تبدیل شد. بورس نیویورک در اواخر قرن هجدهم (۱۷۹۲) تأسیس شده و با وجود رقبای دیگر، از نظر حجم معاملات و اهمیت در بازار سرمایه آمریکا، در مقام اول قرار دارد. درآمریکا، اولین محل شناخته شده به عنوان بورس اوراق بهادار، در نیویورک و در محوطه­ای در زیر سایه درخت نارون بزرگی در “وال استریت” بود که بعدها به قهوه­خانه­ای در همان نزدیکی انتقال یافت. بورس وال استریت با جمع­آوری مبالغی به عنوان ورودیه از دلالان (کارگزاران) و گسترش عملیات، تقویت شد و به مجتمع تجاری عظیمی مبدل گردید که بعدها به نام “بورس سهام نیویورک ” به ثبت رسید. درحال حاضر تعداد کارگزاران این بورس به چند هزار شخص حقیقی و حقوقی بالغ می­گردد. در حال حاضر در اغلب کشورهای دنیا، بورس‌های اوراق بهادار فعالیت می‌کنند. ۴-۲-۲ بورس اوراق بهادار دوران فعالیت بورس اوراق بهادار را در ایران می‌توان به چهار دوره تقسیم کرد: دوره نخست (۱۳۵۷-۱۳۴۶)، دوره دوم (۱۳۶۷-۱۳۵۸)، دوره سوم (۱۳۸۳-۱۳۶۸) و دوره چهارم (از ۱۳۸۴ تاکنون) الف – دوره نخست (۱۳۴۶- ۱۳۵۷): بورس اوراق بهادار از پانزدهم بهمن سال ۱۳۴۶ فعالیت خود را با انجام چند معامله بر روی سهام بانک توسعه صنعتی و معدنی آغاز کرد. در پی آن شرکت نفت پارس، اوراق قرضه دولتی، اسناد خزانه، اوراق قرضه سازمان گسترش مالکیت صنعتی و اوراق قرضه عباس‌آباد به بورس تهران راه یافتند. در این دوره گسترش فعالیت بورس اوراق بهادار بیشتر مرهون قوانین و مقررات دولتی بود که از جمله می‌توان به تصویب قانون گسترش مالکیت سهام واحدهای تولیدی و تصویب قانون معافیت‌های مالیاتی برای شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار در سال ۱۳۵۴ اشاره کرد. طی ۱۱ سال فعالیت بورس تا پیش از انقلاب اسلامی در ایران، تعداد شرکت‌ها و بانک‌ها و شرکت‌های بیمه پذیرفته شده از ۶ بنگاه اقتصادی با ۶/۲ میلیارد ریال سرمایه در سال ۱۳۴۶ به ۱۰۵ بنگاه با بیش از ۲۳۰ میلیارد ریال در سال ۱۳۵۷ افزایش یافت. همچنین ارزش مبادلات در بورس از ۱۵ میلیون ریال در سال ۱۳۴۶به بیش از ۳۴ میلیارد ریال طی سال۱۳۵۷ افزایش یافت. ب- دوره دوم (۱۳۵۸-۱۳۶۷): در سال‌های پس از انقلاب اسلامی و تا پیش از نخستین برنامه پنج ساله توسعه اقتصادی، دگرگونی‌های چشمگیری در اقتصاد ملی پدید آمد که بورس اوراق بهادار تهران را نیز در برگرفت. نخستین رویداد، تصویب لایحه قانون اداره امور بانک‌ها در تاریخ ۱۷/۳/۱۳۵۸ توسط شورای انقلاب بود که به موجب آن بانک‌های تجاری و تخصصی کشور در چارچوب ۹ بانک شامل ۶ بانک تجاری و۳ بانک تخصصی ادغام و ملی شدند. چندی بعد و در پی آن شرکت‌های بیمه نیز در یکدیگر ادغام شده و به مالکیت دولتی درآمدند و همچنین تصویب قانون حفاظت و توسعه صنایع ایران در تیرماه سال ۱۳۵۸ باعث شد تعداد زیادی از بنگاه‌های اقتصادی پذیرفته شده در بورس از آن خارج شوند، به‌گونه‌ای که تعداد آنها از ۱۰۵ شرکت در سال ۱۳۵۷ به ۵۶ شرکت در پایان سال ۱۳۶۷ کاهش یافت.