وبلاگ

سطح راکتور دوم ۶۰ %۹/۲۴ ۱۰۵۵۰ ۵۰۹۹/۸- ۳۳۷۶/۳۸۲۲- دمای راکتور دوم شکل ۷-۷- نمودار سطح راکتور اول بر حسب زمان در حالت حلقه بسته شکل ۷-۸- نمودار دمای راکتور اول بر حسب زمان در حالت حلقه بسته شکل ۷-۹- نمودار سطح راکتور دوم بر حسب زمان در حالت حلقه بسته شکل ۷-۱۰- نمودار دمای راکتور اول بر حسب زمان در حالت حلقه بسته ۷-۵- عملکرد سیستم کنترل در دفع اغتشاشات برای بررسی کارایی کنترلرها با تنظیمات ذکر شده مقوله ی دفع اغتشاشات وارد به فرایند مطرح است. بدین منظور تغییرات پله ای در ورودی راکتورها و یا شرایط عملیاتی راکتور اعمال کرده و اثر این اغتشاشات را در خروجی (متغیر تحت کنترل) مشاهده می کنیم. اولین اغتشاش وارد شده یک تغییر پله ای %۲۰ در غلظت اتیلن راکتور اول است. تغییرات وارده در اثر این اغتشاشات در نمودارهای ۷-۱۱ تا ۷-۱۴ برای چهار پارامتر تحت کنترل و همچنین پارامترهای کنترل کننده های آن ها نشان داده شده است. همان گونه که انتظار می رود با افزایش غلظت اتیلن، سرعت واکنش افزایش یافته و منجر به زیاد شدن ارتفاع راکتور اول می شود. به دلیل گرمازا بودن واکنش ها این افزایش سرعت موجب افزایش دما نیز می شود. با افزایش دما و سطح راکتور، متغیرهای تنظیم کننده (شدت جریان خروجی از راکتور و دبی آب خنک کننده ورودی به مبدل) نیز افزایش یافته تا با این اثر مقابله کرده و متغیرهای تحت کنترل را به مقدار مقرر خود برگرداند. از آنجا که خروجی راکتور اول وارد راکتور دوم می شود مشابه این اتفاقات برای راکتور دوم نیز می افتد. (الف) (ب) شکل ۷-۱۱- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در غلظت اتیلن راکتور اول بر روی (الف) سطح راکتور اول (متغیر کنترل شونده). (ب) دبی پلیمر خروجی از راکتور اول (متغیر قابل تنظیم) (الف) (ب) شکل ۷-۱۲- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در غلظت اتیلن راکتور اول بر روی (الف) سطح راکتور دوم (متغیر کنترل شونده). (ب) دبی پلیمر خروجی از راکتور دوم (متغیر قابل تنظیم) (الف) (ب) شکل ۷-۱۳- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در غلظت اتیلن راکتور اول بر روی (الف) دمای راکتور اول (متغیر کنترل شونده). (ب) دبی آب خنک کننده‌ی مبدل اول (متغیر قابل تنظیم) (الف) (ب) شکل ۷-۱۴- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در غلظت اتیلن راکتور اول بر روی (الف) دمای راکتور دوم (متغیر کنترل شونده). (ب) دبی آب خنک کننده‌ی مبدل اول (متغیر قابل تنظیم) دیگر اغتشاش وارد شده، %۲۰ تغییر در غلظت اتیلن راکتور دوم است. دفع اغتشاش در این حالت نیز به صورت حالت قبل برای راکتور اول است. نمودارهای ۷-۱۵ و ۷-۱۶ نمایانگر این تغییرات برای متغیرهای تحت کنترل این راکتور می باشد. شکل ۷-۱۵- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در غلظت اتیلن راکتور دوم بر روی سطح راکتور دوم شکل ۷-۱۶- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در غلظت اتیلن راکتور دوم بر روی دمای راکتور دوم پارامتر دیگری که تاثیر آن بر راکتور باید مورد بررسی قرار بگیرد دبی کاتالیست ورودی به راکتور است. با افزایش پله ای %۲۰ در این پارامتر، متغیرهای تحت کنترل به صورت نمودارهای ۷-۱۷ تا ۷-۲۰ تغییر می کند. با افزایش کاتالیست ورودی سرعت واکنش افزایش یافته و سطح و دمای راکتورها بالا می رود. از آنجا که مقدار دبی کاتالیست به نسبت حجم راکتور بسیار کوچک است، این افزایش %۲۰ دبی کاتالیست تغییر چندانی ایجاد نمی کند. شکل ۷-۱۷- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در دبی کاتالیست ورودی بر روی سطح راکتور اول شکل ۷-۱۸- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در دبی کاتالیست ورودی بر روی دمای راکتور اول شکل ۷-۱۹- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در دبی کاتالیست ورودی بر روی سطح راکتور دوم شکل ۷-۲۰- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در دبی کاتالیست ورودی بر روی دمای راکتور دوم اغتشاش بعدی که مورد مطالعه قرار می گیرد یک تغییر پله ای %۲۰ در دمای مونومر های ورودی است. تاثیر این تغییرات در نمودارهای ۷-۲۱ تا ۷-۲۴ نشان داده شده است. با افزایش دمای واکنش دهنده ها، طبق معادله ی آرنیوس ثابت سرعت واکنش ها افزایش یافته و منجر به تولید پلیمر بیشتر می شود. با این تغییر شاهد افزایش دمای راکتورها و نیز سطح آن ها می باشیم که با افزایش متغیرهای تنظیم شونده به مقدار مقرر باز می گردند.به دلیل کوچک بودن دبی مونومرها نسبت به حجم زیاد راکتور این تغییرات نیز کوچک می باشد. شکل ۷-۲۱- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در دمای مونومر ورودی بر روی سطح راکتور اول شکل ۷-۲۲- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در دمای مونومر ورودی بر روی دمای راکتور اول شکل ۷-۲۳- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در دمای مونومر ورودی بر روی سطح راکتور دوم شکل ۷-۲۴- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در دمای مونومر ورودی بر روی دمای راکتور دوم پارامتر بعدی که تأثیر آن بر راکتورها نیازمند بررسی است دمای آب خنک کننده ی ورودی به قسمت لوله ی مبدل های حرارتی ست. نتایج اعمال یک تغییر پله ای %۲۰ در این پارامتر در نمودارهای ۶-۲۵ و ۶-۲۶ نشان داده شده است. روند نمودارها نمایانگر افزایش دمای محسوس در راکتورهاست. از آنجا که با افزایش دمای آب خنک کننده، نیرو محرکه ی انتقال حرارت در مبدل که همان اختلاف دمای سیال پوسته و لوله است کاهش یافته و دمای جریان بازگشتی به راکتور نسبت به قبل افزایش می یابد. این افزایش دما در جریان بازگشتی، افزایش دمای راکتور را توجیه می کند. افزایش سطح راکتور در اثر این تغییر پله ای نامحسوس است. شکل ۷-۲۵- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در دمای آب خنک کننده‌ی ورودی به مبدل بر روی دمای راکتور اول شکل ۷-۲۶- اثر یک تغییر پله ای %۲۰ در دمای آب خنک کننده‌ی ورودی به مبدل بر روی دمای راکتور دوم