دانش و ارزش
علم و ایمان
ایدئولوژی شیطانی
تفرج صنع
قبض و بسط تئوریک شریعت
اوصاف پارسایان
قصه ارباب معرفت
حکمت و معیشت(دو جلد)
فربه‌تر از ایدئولوژی
حدیث بندگی و دل‌بردگی
مدارا و مدیریت
سیاست - نامه
آیین شهریاری و دین‌داری(سیاست‌نامه۲)
اخلاق خدایان
ادب قدرت ادب عدالت
از شریعتی
اندر باب اجتهاد(درباره‌ی کارآمدی فقه اسلامی در دنیای امروز) ـ به همراه حسین‌علی منتظری و مجتهد شبستری
بسط تجربه‌ی نبوی
درس‌هایی در فلسفه علم‌الاجتماع
رازدانی و روشنفکری و دین‌داری
رسول آفتاب(قرائت گزیده‌ی غزلیات شمس توسط عبدالکریم سروش)
سروش قونیه(قرائت لب لباب مثنوی توسط عبدالکریم سروش)
سنّت و سکولاریسم(به همراه مجتهد شبستری، مصطفی ملکیان، محسن کدیور)
صراط‌های مستقیم
قمار عاشقانه
ما در کدامین جهان زندگی می‌کنیم؟
ترجمه‌ها:
فلسفه علوم اجتماعی(نوشته ادوین آرثربرت)
مبادی مابعدالطبیعی علوم اجتماعی
علم‌شناسی فلسفی
تبیین در علوم اجتماعی(نوشته دانیل لیتل)
تصحیح:
مثنوی معنوی
قابل دسترس در آدرس اینترنتی:(عبدالکریم_سروشhttp://fa.wikipedia.org/wiki/).
توضیح:
با بررسی‌های صورت گرفته در خصوص زندگینامه عبدالکریم سروش هیچ متنی، دقیق‌تر ازآنچه در بالا گذشت، در خصوص ایشان یافت نشد. لازم به توضیح است در پایگاه اینترنتی رسمیِ عبدالکریم سروش به نشانی:(www.drsoroush.com) نیز زندگینامه‌ای از ایشان درج نگردیده است و در لینک مربوط به زندگینامه ایشان در سایت مذکور به خوانندگان توصیه‌شده تا اطلاع ثانوی برای کسب اطلاع از زندگینامه ایشان به نشانی اینترنتی(عبدالکریم_سروشhttp://fa.wikipedia.org/wiki/) مراجعه کنند و مادامی‌که زندگینامه‌ی جدیدی از ایشان در این پایگاه درج نگردیده همان مطلب مورد تأیید است. لذا در اینجا نیز به توصیه‌ی خود ایشان عیناً از همان سرگذشت ذکرشده در سایت اینترنتی ویکی‌پدیا استفاده گردیده.
۲-۱-۴)دین:
۱-۲-۱-۴)مفهوم دین، مؤمن و مسلمانی:
سروش معتقد است تعریف دین، پاره‌ای جوانب تیره و مناقشه‌انگیز دارد که خوب است وارد آن‌ها نشویم. امّا صرف‌نظر از این جوانب تیره، همه‌ی ما معتقدیم که مسلمانی درهرحال متوقف بر ایمان و عمل است. در میان این دو رکن، اگر«عمل» از جانب کسانی مورد مناقشه قرارگرفته، هیچ‌کس در رکن اوّل تردید نکرده است، یعنی هیچ‌کس نگفته است شخصی که ایمان و اعتقاد ندارد، «مسلم و مؤمن» دانسته می‌شود. امّا بوده‌اند کسانی که گفته‌اند شخصی که ایمان و اعتقاد دارد، «مسلمان و مؤمن» است، ولو آنکه به آداب شرعی عمل نکند و گناهکار و متخلف باشد؛ یعنی همواره، «عمل» نسبت به«ایمان» و«اعتقاد» منزلتی فرعی و ثانوی داشته است(مگر نزد پاره‌ای از مسلمانان مثل خوارج که مرتکب کبیره را کافر می‌شمردند، امّا رأیشان طرفداران و پیروان بسیار نیافت)(سروش،الف۱۳۷۹،۱۰).
سروش در ادامه دین‌داری را به انواعی تقسیم می‌کند: «ما سه نوع دین‌داری داریم که عبارت‌اند از: دین‌داری معیشت اندیش، دین‌داری معرفت اندیش و دین‌داری تجربت اندیش»(سروش،الف۱۰:۱۳۷۹).
۲-۲-۱-۴)ابعاد دین:
از نظرگاه سروش دین سه بخش دارد:
فقه:
این بخش کاری حداقلی می‌کند و برای حداکثر آن باید برنامه‌ریزی کرد. البته رعایت آن حداقل، ضروری مذاهب است. فقه اگر برفرض، حداکثری باشد بازهم غنای حکمی دارد نه غنای برنامه‌ای. دادن راه‌حل و برنامه‌ریزی از علم برمی‌آید نه از فقه. حل مشکلات اجتماعی هیچ‌کدام به عهده و در توان فقه نیست. فقیه موضوع آفرین نیست بلکه پس از تولد موضوعات حکمشان را می‌دهد و فقه فقط به حقوق و تکالیف می‌پردازد. برای اداره دنیا به روش و قانون علمی نیاز داریم و فقه واجد هیچ‌کدام نیست(سروش،د۱۳۷۹،۱۴۷-۱۴۵).
اخلاق دین:
بخش بسیار مهم‌تر دین است و کاملاً اخروی است. برخلاف نظر فایده گرایان که همه‌ی اخلاقیات را به نفع بیشتر برای جمع بیشتر برمی‌گردانند در نگاه دینی اخلاقیات برای سعادتمندی اخروی است. برفرض محال که اخلاقیات این‌همه ناظر به گردش امور معیشت دنیوی باشند، بااخلاق تنها نمی‌توان جامعه را اداره کرد. قانون و علم هم برای این مقصود لازم‌اند. امّا علم امری است فرآورده‌ی تجربه‌ی بشری نه دین؛ و امّا قانون(فقه) دینی هم حداقلی است(سروش،د۱۳۷۹،۱۴۷-۱۴۵).
اعتقادات دینی:
مهم‌ترین نقش آن‌ها پشتوانه بودن برای اخلاق و عمل مؤمنان است که اوّلی ناظر به آخرت است و دومی هم وقتی‌که دنیوی است حداقلی است(سروش،د۱۳۷۹،۱۴۷-۱۴۵).
۳-۲-۱-۴)توقع از دین:
به نظر سروش نمی‌توان از دین به‌عنوان منبعی لایزال، انتظار همه‌چیز داشت. از دیدگاه او، انتظاری که ما از دین‌داریم این است که راه انجام دادن اموری را به ما نشان بدهد که امتحان کردن آن امور خطر بسیار دارد. دین داور است نه منبع، همه‌چیز را نمی‌توان از دین طلب کرد دین متکفّل تمام امور بشری نیست(سروش،الف۱۳۷۶،۷۶-۵۴).
۴-۲-۱-۴)دین اقلی:
فرم در حال بارگذاری ...
