۴–۹
در روابط فوق، سهم بار ام از تفاضل مازاد کل روش منتخب برای تخصیص و روش کلاسیک و مقدار مازاد بار ام در IP می‌باشد. سرانجام سهم محاسبه شده برای هر بار را به مازاد آن در نقطه تعادل انتخابی اضافه می‌کنیم. در این شرایط توزیع مازاد در بین بارهای شبکه به‌صورت برابر بوده و با رعایت حداکثر کارایی در شبکه می‌باشد؛ زیرا مازاد بارها از مقدار آن در روشهای برابر MND و MDND، به نسبت برابری افزایش یافتهاند.
۴–۱۰
در رابطه ۴–۱۰، مازاد بار ام در نقطه تعادل منتخب و مازاد بار ام پس از جبرانسازی می‌باشد. همانطور که گفته شد، مقادیر مازاد در این وضعیت مربوط به یک نقطه تعادل نبوده و تنها از آن به‌منظور دستیابی به برابری و کارایی حداکثری استفاده می‌شود. بنابراین به‌منظور جبرانسازی لازم است تا در ابتدا مسأله بهینه‌سازی را به روش کلاسیک حل کنیم. سپس بارهایی را که در این روش نسبت به روش C-MND یا C-MDND مازاد بیشتری دارند انتخاب می‌شوند و مقدار اضافه مازادشان را به عنوان خسارت به بارهای با مازاد کمتر اختصاص میدهیم. در این شرایط پرداخت جریمه توسط برخی از بارها به‌دلیل رسیدن به مازاد بیشتر نسبت به روش برابر، توجیهپذیر می‌باشد. مقدار جریمه پرداختی[۵۲] یا خسارت دریافتی[۵۳] هر بار به‌صورت زیر محاسبه می‌شود.
۴–۱۱
۴–۱۲
در روابط فوق، جریمه پرداختی بار ، خسارت دریافتی بار و مقدار مازاد نهایی بار است. باید دقت شود که مقادیر مازاد کوچکتر (منفیتر) نشاندهنده مازاد بیشتر است. بر اساس این روابط، اگر مازاد بار در روش کلاسیک از مازاد آن پس از جبرانسازی بیشتر باشد، مشمول جریمه شده و اگر مازاد آن در روش کلاسیک از مازاد آن پس از جبرانسازی کمتر باشد مشمول دریافت خسارت خواهد شد.
نتایج عددی
نتایج مربوط به جبرانسازی دو روش MND و MDND در شبکه با خوشه‌ای از دو، سه و هفت بار در جدول ۴‑۱۴ تا جدول ۴‑۱۹ ارائه شده است. روش MND جبران شده با [۵۴]C-MND و روش MDND جبران شده با [۵۵]C-MDND نشان داده می‌شود.
جدول ۴‑۱۴ مقادیر جبرانسازی شده مازاد بارها و مازاد کل در روشهای مختلف در شبکه با خوشه‌ای از دو بار (برحسب $)
روش
مازاد ($)
بار ۱
بار ۲
کل
کلاسیک
۱۰/۱۶۱۲-
۴۰/۱۸۵۴۱-
۵۰/۲۰۱۵۳-
C-MND
۱۵/۲۴۳۴-
۳۵/۱۷۷۱۹-
۴۹/۱۸۸۶۴-
C-MDND
فرم در حال بارگذاری ...
