وبلاگ

۳-۴-۱۹ . مصاحبه
از نظر چنگ(۲۰۰۸) مصاحبه به اتواتنوگرافی مربوط نیست؛ زیرا تمرکز اولیه‌ی این روش پژوهشی، بر زندگی خود است؛ و مصاحبه‌ها معمولاً برای به‌دست‌آوردن تجربیات زندگی دیگران به کار می‌رود. بنابراین در مطالعه‌ی اتواتنوگرافیک، مصاحبه به‌منزله‌ی اولین راهبرد جمع‌ آوری اطلاعات در نظر گرفته نمی شود. وقتی از مصاحبه با دیگران در اتواتنوگرافی استفاده می کنیم به هدف متفاوتی دست پیدا می کنیم: در اینجا مصاحبه ها داده های خارجی را فراهم می کند که حاوی اطلاعات زمینه ای برای تایید، تکمیل یا رد داده های تولید شده درونی هستند.

برای جمع آوری تجارب زیسته سایر معلمان از تکنیک مصاحبه روایی تاریخچه زندگی معلمان استفاده کردم.من ابتدا ۱۲ نفر را به عنوان نمونه برای مصاحبه در نظر گرفته بودم.این افراد سوابق کاری مختلفی(از تازه کار تا معلمانی با سابقه کاری بالا) داشتند.ملاک انتخاب این افراد میزان تشابه ،تفاوت و تضاد آنها با من بود.در واقع من می خواستم از تکنیک مقایسه با دیگران مشابه،دیگران متفاوت و دیگران متضاد استفاده کنم تا روایی کار بیشتر شود.من قبل از انجام مصاحبه گفتگویی غیر رسمی و فردی با هر یک از افراد مذکور داشتم.آنها مرا می شناختند و نیازی به معرفی خودم نبود .بنابر این من درباره هدف انجام این پژوهش و روش آن توضیحاتی ارائه دادم.به منظور اینکه نظرات و سلائق یا علایق شخصی من بر روند مصاحبه و نظرات معلمان تاثیر نگذارد و امکان مقایسه دقیق تر نظرات آنها با روایت من فراهم شود،تصمیم گرفتم مصاحبه را به صورت غیر مستقیم انجام دهم.از این رو،پیش نویس مصاحبه روایی تاریخچه زندگی معلمان که مصاحبه ای باز پاسخ و نیمه ساختاریافته بود( پیوست ب، مک آدامز، ۱۹۹۳) را تکثیر کرده و در اختیار افراد قرار دادم.این مصاحبه بر هشت رویداد کلیدی برای مصاحبه زندگی استوار بود :تجربه های اوج^[۲۱۶]در معلمی،تجربه های تلخ^[۲۱۷]از معلمی،نقاط تحول،خاطرات قدیمی،یک خاطره مهم از دوران کودکی،خاطره مهمی از دوران نوجوانی،خاطره ای از دوران بزرگسالی و خاطرات مهم دیگر. نه نفراز معلمان پس از مطالعه پیش نویس مصاحبه از شرکت در پژوهش خودداری کردند.آنها معتقد بودند ،سوالات بسیار شخصی است و به قول یکی از آنها"باید هر چه از زندگی داریم،بریزیم روی دایره".هر چند من به آنها هم در فرم رضایت آگاهانه( پیوست ج) برای شرکت در پژوهش و هم به صورت حضوری توضیح دادم که از نام مستعار در پژوهش استفاده خواهد شد،آنها نپذیرفتند.حالا من تنها سه شرکت کننده داشتم که هر سه آنها، از دوستان و همکاران من بودند (۲زن و یک مرد).از این تعداد یک زن و یک مرد هم کلاسی های دوران کارشناسی ارشد من بودند .زن دیگر نیز از دوستان همکار من بود که از سال دوم کارم تا کنون با او ارتباط داشته ام و کارشناسی ارشد جغرافیا داشت. به عبارت بهتر این افراد"گروه دیگران مشابه” من را تشکیل می دادند که حاضر به ادامه کار شده بودند.وجه تشابه من و آنها در نگرش ها به تدریس و معلمی،ارزش ها ،سن،سابقه خدمت،میزان تحصیلات،سکونت و محل خدمت بود.من باید یک نفر دیگر را نیز اضافه می کردم تا به حداقل تعداد ممکن افراد برای مصاحبه در اتواتنوگرافی دست یابم.«در اتواتنوگرافی برای انجام مصاحبه ای متمرکز تعداد مناسب افراد با در نظر گرفتن خودِ پژوهشگر ۵تا شش نفر است»(الیس و بوچنر،۲۰۰۰). از این رو،با یکی دیگر از معلمان که سابقه دوستی خانوادگی طولانی مدتی با هم داشتیم،خواستم تا در این مصاحبه روایی شرکت کند.جدول زیر اطلاعات بیشتری را درباره نمونه های شرکت کننده در مصاحبه نشان می دهد:
جدول۱٫معرفی نمونه های مصاحبه