ارتباط با عامل
پایین
بالا
تغییرپذیری پاسخ
کم – متوسط
بالا
اختصاصی بودن نسبت به استرس زاها
کم – متوسط
متوسط- بالا
ارتباط اکولوژیک
بالا
پایین
در پایش زیستی اندیکاتورها، از گونه ها یا جوامع اندیکاتور استفاده می شود. از گیاهان آبزی مشخصی هم برای تعیین آلوده کننده هایی نظر مواد غذایی استفاده می شود.
برخی از ارگانیزم ها نشان دهنده تغییرات بیوشیمیایی، ژنتیک، مورفولوژیک و فیزیولوژیک با استرس زاهای محیطی هستند. حضور یا عدم حضور یک گونه اندیکاتور منعکس کننده شرایط زیست محیطی است. عدم حضور یک گونه می تواند دلیلی غیر از آلودگی داشته باشد که منجر به غیبت گونه شده باشد(طعمه خواری، رقابت یا موانع جغرافیایی که از وجود گونه در آن محل جلوگیری می کنند). غیبت چندین گونه از راسته های مختلف که دارای بردباری مشابهی هستند و قبلاً در آن محل بوده اند نشانه بارزتری از آلودگی است تا غیبت یک گونه خاص. ضرورت دارد که بدانیم چه گونه ای باید در یک محل یا اکوسیستم موجود باشد. هر یک از بیواندیکاتورها، اعم از گیاه یا جانور دارای مزایا و معایب خاص خودشان هستند.
فیلترکننده هایی نظر دو کفه ای ها (کلم، ماسل) فلزات را در آبشش و سایر بافت هایشان تجمع می دهند. ماسل آبی (Mytilus edulis) گونه ای است که در آب های ایالات متحده و سطح بین المللی برای نظارت بر تغییرات سطح آلودگی مورد استفاده قرار می گیرد. (جدول ۱-۵) علوفه های دریایی (نظیرFucus spp. ) فلزات را در خود تجمع می دهد. از مقایسه بافت های قدیمی با بافت های جدید در همان جلبک می توان برای تعیین تاریخچه آلوده کننده ها در یک سطح استفاده کرد. فلزات و ارگانوکلرینها در ماهیان باله دار (Finfish) و گونه های غیر مهاجر نظیر اردک ماهی، باس دهان گشاد، تجمع یافته و می توانند نشانه صحیحی از آلودگی های جیوه و ارگانوکلره در یک پیکره آبی باشند(اسماعیلی ساری، ۱۳۸۱).
جدول ۱-۵: نمونه هایی از میزان فلزات توسط ارگانیزم های مختلف (اسماعیلی ساری، ۱۳۸۱).
اندیکاتور
تجمع
نوع آلودگی
بارناکل ها
بسیار زیاد
Zn
نرم تنان دو کفه ای
بسیار زیاد
Cu, Fe, Mn
نرم تنان شکم پا
بسیار زیاد
Zn, Cu
ایزوپودها و آمفی پودها
فرم در حال بارگذاری ...
