وبلاگ

تمرین و بازتوانی
تمرین برای بهبود ظاهر بدن

تمرین برای ورزش رقابتی
۲-۲-۱۴-۱ تمرین مقاومتی برای کودکان CP
در حال حاضر یک موضوع مهم برای کودکان CP، طراحی یک برنامه تمرینی موثر و کارآمد به منظور افزایش قدرت عضلانی و پیامدهای حرکتی می باشد. تمرین مقاومتی یک شیوه تمرینی اثربخش به منظور بهبود قدرت عضلانی و استقامت عضلانی می باشد. برگرداندن قدرت از طریق تمرین مقاومتی ممکن است یک درمان الحاقی مفید برای افراد با CP به حساب آید (۱۳۲). در کودکان با CP، تمرین قدرت عضلانی می تواند باعث بهبود قدرت عضلات اندام تحتانی شود، بدون این که باعث افزایش اسپاستیسیتی شود (۱۰۹).
۲-۲-۱۴-۲ تمرین مقاومتی فزاینده
یکی از شیوه های معمول در تمرینات با وزنه، تمرینات مقاومتی فزاینده نام دارد. تمرین مقاومتی فزاینده (PRE) یک روش تمرینی قدرتی است که میزان شدت تمرین (بار) در طول زمان به تدریج افزایش می یابد. این گونه تمرینات می تواند باعث تحریک افزایش قدرت بیشتر و بزرگتر عضله نسبت به آن چه که مرتبط با نمو و رشد طبیعی می باشد، شود (۱۳۳). در این شیوه چون عضلات در محدوده اضافه بار به کار گرفته می شوند، رفته رفته بر قدرت آن ها افزوده می شود که می توانند پس از مدت کوتاهی به راحتی بر آن غلبه کنند. اکنون این مقاومت دیگر نمی توانند DNA سلول را تحریک کند و اصطلاحا” سبک بار است و در این شرایط افزایش حجم صورت نمی گیرد، بنابراین بایستی وزنه (مقاومت) اضافه کرد. با وزنه جدید مدتی باید تمرین کرد تا سازگاری های جدید سلولی به وجود آید. شناسایی مقاومت ها یا وزنه هایی که ورزشکار باید اضافه کند در قالب شیوه های مختلف ارائه شده اند. یکی از معروف ترین آن ها توسط شمارش کردن تعداد دفعاتی (تکرارهایی) که می توان وزنه را جابجا کرد، می باشد (۹۳). مزایای سلامتی مرتبط با PRE ممکن است به عنوان مداخلات مفید در درمان های جسمانی^[۱۰۳] استفاده شود. کاهش توانایی عضلات به منظور تولید نیرو به علت مصدومیت، آسیب شناسی یا عدم استفاده یک اختلال شایع است که به وسیله فیزیوتراپ ها گزارش شده است. اگر کمبود تولید نیرو بوسیله عضلات توانایی فرد به منظور انجام فعالیت های روزانه را دچار اختلال کند، بنابراین این منطقی را برای فیزیوتراپ ها فراهم می کند تا برنامه مقاومتی فزاینده را در هنگام طراحی برنامه های تمرینی به کار ببرند.
۲-۲-۱۴-۳ اصول تمرینات مقاومتی پیشرونده
اصول این گونه تمرینات به منظور تولید نیرو در عضلات شامل الف: انجام یک تعدادی از تکرارهای کوچک (کم) تا زمان خستگی، ب: استراحت کافی بین تمرینات برای بازیابی (ریکاوری) و ج: افزایش مقاومت همزمان که توانایی تولید نیرو افزایش می یابد (۱۳۴). این اصول در دستورالعمل کالج آمریکایی طب ورزش (ASCM) به طور جزیی تری توضیح داده شده است که توصیه می کند که مقدار بار مطابق با یک ۸-۱۲ تکرار بیشینه، در ۳- ۱ ست و تمرین ۲ یا ۳ روز در هر هفته باشد. ۸ تا ۱۲ تکرار بیشینه بار، مقدار وزنه ای است که می توان از طریق دامنه (محدوده) موجود قبل از نیاز به استراحت بلند شود (۱۳۵). به طور سنتی تمرینات مقاومتی فزاینده به منظور بهبود عملکرد ورزشی در بزرگسالان جوانی که دارای سلامتی هستند، استفاده می شد. با این وجود مطالعات مروری اخیر، بر فواید بالقوه سلامتی این گونه تمرینات به عنوان بخشی از ارتقای فعالیت جسمانی در جامعه تاکید شده است (۱۳۶).
۲-۲-۱۴-۴ سازگاری عصبی و فیزیولوژیکی با تمرینات مقاومتی
اکثر سازگاری های برجسته با تمرین قدرتی شامل افزایش در قدرت عضلانی و اندازه عضلانی (هایپرتروفی) می باشد. افزایش اولیه قدرت حاصله از تمرین مقاومتی به دلیل فاکتورهای عصبی مانند افزایش شلیک عصبی به منظور افزایش فعالسازی پروتین های انقباضی می باشد (۱۳۷). بعد از ۸- ۶ هفته تمرین مقاومتی فزاینده، هایپرتروفی فیبرهای عضلانی اولا” به دلیل افزایش در تعداد فیلامنت های آکتین و میوزین می باشد. دیگر سازگاری های منجر به بهبود قدرت شامل افزایش در فعالیت آنزیم کراتین فسفات و گلیکولیتیک می باشد (۱۳۳).
الف) حجیم شدن^[۱۰۴]:
قدرت یک عضله رابطه مستقیمی با سطح مقطع یا حجم عضله دارد. تمرینات قدرتی میتواند باعث افزایش حجم عضله گردد. عوامل متعددی در حجیم شدن عضله دخیل بوده که برخی از آنها عبارتند از(۱۳۱):
افزایش در میزان فیبر عضلانی (افزایش تعداد تارچه های عضلانی)
افزایش در بستر مویرگی
تغییرات بیوشیمیایی در تارهای عضلانی (افزایش مقدار پروتیین عضله)
افزایش در تعداد فیلامنت های آکتین و میوزین
افزایش در فعالیت آنزیم کراتین فسفات و گلیکولیتیک
همه این اتفاقات منجر به افزایش کلی در سطح مقطع عضله می شود.
ب) فراخوانی^[۱۰۵]:
- فراخوانی واحدهای حرکتی بیشتر
- افزایش تواتر فراخوانی واحد های حرکتی بیشتر
- همزمانی تحریک واحد های حرکتی
۲-۲-۱۵ انگیزش در کودکان فلج مغزی
انگیزش یک انرژی روانی ذاتی یا نیرویی است که سطح پافشاری ما را به منظور دنبال کردن تکالیف یا فعالیت های چالشی جهت می دهد. انگیزش درونی با اعتماد بنفس بیشتر، خلاقیت و تمایل به مشارکت در فعالیت های ویژه ارتباط دارد (۱۳۸). انگیزش یک شاخص تعیین کننده حیاتی پیامدها و موفقیت های بازتوانی می باشد. فراهم کردن یک محیطی که باعث کمک و افزایش انگیزش به منظور درگیری در هرکدام از کارهای درمانی (بازتوانی) یا فعالیت های معنی دار روزانه شود، ضروری می باشد (۱۶۰). انگیزش به عنوان ویژگی ضروری شناخته شده است که بر سطح کارکرد و مشارکت کودکان و نوجوانان با ناتوانی اثر می گذارد. در مدل ادراکی پیشنهاد شده به وسیله بارتلت، انگیزش را به عنوان یک کلید تعیین کننده ذاتی تغییر در توانایی حرکتی برای کودکان با فلج مغزی بیان نشان می دهد (۱۳۹). اهمیت انگیزش به منظور مشارکت و دستاوردهای درمانی نیز در پیشینه ابتدایی مداخلات درمان های اولیه مانند واقعیت مجازی و محدودیت ناشی از حرکت درمانی به آن تاکید شده است (۱۴۰, ۱۴۱). با وجود این که انگیزش به عنوان یک ویژگی حیاتی تاثیرگذار برکارکرد و مشارکت به رسمیت شناخته شده است، کمبود شواهد در سطوح انگیزش کودکان و نوجوانان مبتلا به فلج مغزی و عواملی که ممکن است بر تسلط انگیزشی تاثیر بگذارد، وجود دارد. آگاهی از این عوامل ممکن است به منظور توسعه مداخلات و استراتژی های بازتوانی به منظور ارتقای انگیزش برای این جمعیت فلج مغزی کمک کننده باشد.
۲-۲-۱۶ تمرینات مقاومتی گروهی
دستورالعمل کالج آمریکایی طب ورزش بیان کرده که مربی تمرین گروهی در یک مجموعه تمرین گروهی با افراد ظاهرا” نسبتا” سالم و افراد با چالش های سلامتی که می توانند به طور مستقل به منظور ارتقای کیفیت زندگی، بهبود آمادگی های جسمانی مرتبط با سلامت، مدیریت خطرات سلامتی و ارتقای پایدار تغییر رفتار سلامتی تمرین کنند، کار می کند. تمرین گروهی منجر به برنامه های تمرینی بی خطر و اثربخش با بهره گرفتن از انواع تکنیک های رهبری^[۱۰۶] به منظور پرورش رفاقت^[۱۰۷] (همراهی) گروهی، حمایت و پشتیبانی^[۱۰۸] و همچنین انگیزش^[۱۰۹] به منظور افزایش قدرت واستقامت عضلانی، انعطاف پذیری، آمادگی قلبی - عروقی، ترکیب بدن و هر مهارتهای حرکتی مرتبط با حوزه های آمادگی بدنی مرتبط با سلامت می شود. تشویق یک گروه از افراد به منظور بهبود سلامتیشان و به طور کلی خوب بودن از طریق فعالیت بدنی هسته اصلی این حرفه است. پس چگونگی برقراری ارتباط ما با دیگران به منظور افزایش انگیزه یک دانش حیاتی است. ارتباط بسیار نزدیک بین شرایط ارتباط، پایداری (دنبال کردن) ورزش و انگیزش در هنگام آموزش تمرین گروهی وجود دارد. پایداری تمرین در تمرین گروهی اشاره به حفظ شرکت کنندگان برای فعالیت تمرین گروهی مشخص اشاره دارد. در تمرینات مقاومتی گروهی اگر شرکت کننده ها احساس کنند که از حمایت مربی برخوردار و یا این که احساس توانایی موفق شدن را داشته باشند، افراد به منظور ادامه دادن تمرین با انگیزه می شوند (۱۴۲).
۲-۲-۱۶-۱ شناخت انگیزش و نظریه های رفتار انسانی
موفقیت به عنوان یک مربی تمرین گروهی به دو عامل وابسته است: اول) آن چیزهایی که مربی یاد می دهد و دوم) چگونه آن را آموزش می دهد. هر دو عامل برای موفقیت شرکت کنندگان حیاتی است. توانایی در ایجاد انگیزه برای شرکت کنندگان برای تغییر درازمدت رفتار آنها ترکیبی از علم و هنر تمرین گروهی است. جدول ۲-۲ شش متغیر از نظریه انگیزشی را شناسایی کرده است که یک ارتباط مستقیم با انگیزش دارد و می توان به عنوان ابزاری برای مربی تمرین گروهی به حساب بیاید (۱۴۳).
جدول ۲-۲ متغیرهای نظریه انگیزشی