پودر کردن گیاه Powdering مرطوب کردن Moistening پرکردن پرکولاتور Packing در نظر گرفتن زمان کافی جهت استخراج مواد دارویی از پودر گیاهی پرکولاسیون و جمع آوری عصاره‌ها تنظیم غلظت عصاره به حد مورد نیاز به دو روش افزودن حلال اضافی یا تبخیر کردن و تغلیظ عصاره. ۲-۲-۳-۵٫روش خیساندن با حرارت ملایم Digestion این روش همان خیساندن به اضافه‌ی کمی حرارت ۵۰ – ۴۰ درجه سانتی گراداست. این روش رابرای گیاه انیکه مواد موثره آن‌هاباروش خیساندن به سختی استخراج می‌شوند به کار می‌برند. حرارت کارایی حلال را افزایش می‌دهد. اگر در این حرارت حلال قابل تبخیر باشد بهتر است از روش فلاکس‌های قابل برگشت استفاده نمود. ۲-۲-۳-۶٫روش دم کردن Infusion امروزه روش دم کردن، مواد استعمال چندانی در زمینه‌ی استخراج مواد متشکله گیاهان دارویی ندارد. این روش را در گذشته برای موادی به کار می‌بردند که معمولاً در آب محلول بودند. حلال مورد مصرف، آب بوده که ممکن است آب سرد یا آب جوشیده باشد. مشکل اساسی در این مورد هجوم باکتری هی و قارچ‌ها می‌باشد که باعث آلوده کردن عصاره و در نتیجه تغییر مواد متشکله گیاه می‌گردند. به همین علت زمان عصاره‌گیری بیش از ۱۲ ساعت توصیه نشده است. البته ممکن است به عنوان جلوگیری از این مشکل کمی الکل استفاده شود. (۱۴) ۲-۲-۳-۷٫روش جوشاندن Decoction این روش نیز مانند روش دم کردن موارد استعمال چندانی در زمینه استخراج مواد متشکله گیاهان دارویی ندارد. با وجود این بعضی از فارماکوپه‌ها روش فوق را در مورد گیاهانی که اطمینان داشته باشند مواد موثره‌ی آن‌ها در برابر حرارت خراب و تجزیه نمی‌شوند، مانند ریشه، پوست، ریزوم، رزین و دانه‌های محلول در آب توصیه نموده‌اند. (۱۴) ۲-۲-۴٫روش‌های مختلف تغلیظ عصاره ۲-۲-۴-۱٫تقطیر در خلاء دستگاه کاربردی روتاری می‌باشد، در اثر خلاء نقطه جوش حلال پایین آمده و سرعت تبخیر افزایش می‌یابد. پس در این روش با حرارت ۴۰ – ۳۰ درجهسانتی‌گرادعصارهتغلیظمی‌شود.(۱۴) ۲-۲-۴-۲٫لیوفیلیزاسیون ابتدا محلول حاوی ماده موثره را در دمایی که پایین‌تر از دمای اوتکتیک باشد فریز می‌کنیم. دمای اوتکتیک دمایی است که در آن کل محلول یک باره یخ می‌زند وقتی محلول متبلور شد آن را در خلاء گرم کرده یک توده متخلخل جامد می‌ماند که سطح بزرگی دارد و سرعت انحلال به این ترتیب زیاد می‌شود و به صورت پایدار مدت‌ها می‌ماند، در این روش هر چه سرما و مدت یخ زدن بیشتر باید کریستال‌ها ریز تر و سطح بزرگ‌تر و در نتیجه انتقال گرما و تصعید راحت‌تر است. وقتی محلول به دمای زیر اوتکتیک رسید حدود پنج ساعت باید در آن دما بماند. در این روش پایداری فیزیکوشیمیایی گیاه افزایش می‌یابد. گرمای به کار رفته برای خشک کردن خیلی پایین است و باعث تجزیه دارو و مواد موثره نخواهد شد. چون بعد از تصعید حلال یک توده متخلخل و خشک با سطح بزرگ باقی می‌ماند که انحلال آن زیاد است. سرمای به کار رفته در این روش اجازه رشد میکروارگانیسم‌ها را نمی‌دهد. (۱۴) ۲-۲-۴-۳٫حرارت مستقیم در مواردی که ماده موثر به حرارت حساس نباشد با این روش با حرارت مستقیم حلال را تبخیر می‌کنیم و عصاره تغلیظ شده به دست می‌آید. (۱۴) بخش سوم کلیات قارچ شناسی ۲-۳-۱ . خصوصیات کلی قارچ‌ها هر چند تاکنون متجاوز از یک صدهزار گونه مختلف قارچی کشف گشته و احتمالاً به همین تعداد نیز گونه‌های ناشناخته در حدود ۱۵۰ گونه هستند که توانائی ایجاد بیماری در انسان و حیوانات را دارا می‌باشند. عفونت‌های حاصله از قارچ‌ها دارای طیف وسیعی بوده و بسته به محل آن به پنج گروه عفونت‌های سطحی، جلدی، مخاطی، زیرجلدی و احشائی طبقه‌بندی می‌شوند. هرچند جلدی غالباً محدود و قابل بهبود می‌باشند. قارچ‌ها را می‌توان به ۲ گروه بیماری‌زا و فرصت طلب طبقه‌بندی نمود. در حالی که گروه اول قادرند افراد طبیعی را گرفتار سازند، قارچ‌ها فرصت طلب معمولاً تنها در افرادی که به نوعی مستعد ابتلاء گشته باشند ایجاد بیماری می‌نمایند. (۱۵) قارچ‌ها، ارگانیسم‌های غیر متحرک با هسته واقعی و دارای دیواره سلولی مشخص هستند که فاقد رنگدانه کلروفیل بوده و به وسیله اسپوریاهاگ تکثیر می‌یابند. اسپوریاکونیدیای آن‌ها به طریق جنسی و یا غیرجنسی تولید شده، کوچک (میکروسکوپیک) بوده و فاقد جنین است. اسپوریاکونیدیای قارچ‌ها در صورتی که در محیط و شرایط مناسب قرار گیرند، رشد و تکثیر یافته، اشکال مخمری و یا رشته‌ای کپکی را بوجود می‌آورند. (۱۶) دیواره سلولی قارچ‌ها از جنس پلی‌ساکارید بوده، حاوی گلوکان (Glucan)، کیتین (Chitin) و گلیکوپرتئین‌های مختلف می‌باشد. نوع و میزان هر یک از این ترکیبات و نسبت آن‌ها با یکدیگر، بسته به جنس و گونه قارچ فرق دارد. ساختمان پروتوپلاسم قارچ‌ها مشابه دیگر سلول‌های واجد هسته واقعی می‌باشد. هسته معمولاً دارای هستگی است که حاوی مقادیر RNA است. غشاء هسته دو لایه بوده و همچون سایر سلول‌های واجد هسته واقعی مشبک و حفره‌دار می‌باشد. سیتوپلاسم، توسط غشائی سیتوپلاسمی احاطه شده است که حاوی ارگوسترول می‌باشد. میتوکوندری‌ها، واکوئول‌ها، و زیکول‌ها، اندوپلاسمیک رتیکولوم، میکروتوبول‌ها، ریبوزوم‌ها، کریستال‌های گلیکوژن و میکروبادی‌ها (Microbodies)، ارگانل‌ها و انکلوژن‌های سیتوپلاسمی آن‌ها را تشکیل می‌دهند. معمولاً قارچ‌ها فاقد دستگاه گلژی مشخص (دییکتیوزوم = (Dictyosome می‌باشند. (۱۷) ۲-۳-۲٫تولید مثل (Reproduction) قارچ‌ها: به طور کلی قارچ‌ها از دو طریق جنسی و غیرجنسی تولید مثل می‌نمایند. در تولید مثل جنسی دو هسته به هم ملحق شده (کاریوگامی) و به دنبال آن تقسیم میوز انجام می‌گیرد، در حالی که در تکثیر غیرجنسی کاریوگامی و میوز وجود ندارد. در اکثر قارچ‌ها ساختمان تولید مثل از قسمتی از میسلیوم رویشی ایجاد می‌شود. ۲-۳-۲-۱.تولید مثل غیرجنسی (Asexual reproduction) تکثیر غیرجنسی در بسیاری از قارچ‌ها روش ابتدائی برای تکثیر گونه‌ها می‌باشد. تولید مثل غیرجنسی در ارگانیسم تک سلولی مانند مخمر به دو شکل صورت می‌پذیرد. جوانه زدن (Budding) تقسیم (Fission) در قارچ رشته‌ای تکثیر غیرجنسی: در قارچ‌ها رشته‌ای تشکیل اسپور غیرجنسی به سه صورت انجام می‌شود: تشکیل اسپور آزاد در درون ساختمانی به نام اسپورانژیوم جوانه زدن و تولید یک ساختمان جدید تبدیل و بارور شدن قطعه‌ای از هایفای زایشی(۲۱) تکثیر قارچ‌ها به دو شکل است: ۲-۳-۲-۲٫تکثیر جنسی:مراحل تکثیر جنسی عبارت از: ۱- ادغام سیتوپلاسم‌های دو سلول (پلاسموگامی = (Plasmogamy 2- ادغام هسته سلول‌های در هم (کاریوگامی = (Karyogamyو ۳- تقسیم با کاهش کروموزمی (میوز = (Meiosis می‌باشد. ۲-۳-۳٫ساختمان پیکری توده قارچ‌های کپکی از رشته‌های منشعب میکروسکوپیک به نام هایفی تشکیل شده‌اند. ممکن است سلول‌های تشکیل دهنده هایفا تا حدی مستقل از هم بوده و در فواصل مختلفی به وسیله تیغه‌های میانی از یکدیگر جدا گردند و یا آنکه ممکن است بدون تیغه بوده و پروتوپلاسم سلول‌ها در هم ادغام گشته باشند. (۱۷) میسلیوم رویشی در حقیقت معرف توده‌ای هایفی است که جزء نازای کلنی قارچ را تشکیل می‌دهد. هایفی‌هائی که حامل ساختمان‌های زایشی کلنی‌های قارچی هستند، خواه این تکثیر به طریق جنسی صورت گیرد و خواه غیرجنسی، از میسلیوم رویشی منشأ گرفته و به نام میسلیوم زایشی خوانده می‌شوند. در وصورتی که بر روی آن‌ها دستگاه زایشی غیر جنسی قرار گرفته باشد، اصطلاحاً آن را حالم یا برنده کونیدیا می‌نامند. (۱۸) قارچ مخمری: در قارچ‌های مخمری و شبه مخمری، ساختمان رویشی از سلول‌های واحد گرد و یا بیضی شکل در پاره‌ای موارد کشیده تشکیل یافته است. اگر چه نمی‌توان ما بین ارگانل‌ها و انکلوژن‌های درون سیتوپلاسمی این قارچ ها، با قارچ‌های رشته ای، اختلافی قائل گشت ولی در قارچ‌های مخمری و شبه مخمری یا اتصال بین سلولی وجود ندارد و یا نسبتاً بسیار سست می‌باشد. ساختمان زایشی، از سلول‌های جوانه‌زن تشکیل یافته است. (۱۹) ۲-۳-۴٫شرایط لازم برای رشد قارچ‌ها: دما: بهترین درجه حرارت جهت رشد اغلب قارچ‌های بیماری‌زا در آزمایشگاه بین ۲۵ الی ۳۵ درجه سانتیگراد است. پاره‌ای از قارچ‌ها چون رایزوپوس میکروسپوروس، آسپرژیلوس فومیگاتوس وکلادوسپوریوس تریکوئیدس قادر به تحمل گرما بوده، بخوبی در حرارت‌های ۳۵ الی ۵۰ درجه سانتیگراد رشد می‌کنند. pH: قارچ‌ها جهت حداکثر رشدشاه pH و محیط اسیدی را ترجیح داده و pH اکثر محیط‌های کشت قارچی هم که در آزمایشگاه‌ها مصرف می‌شوند، در دامنه ۰/۶ تا ۸/۶ قرار دارد. نور: اگر چه قارچ‌ها جهت رشد خود نیازی به نور ندارند، ولی مشخص گشته که میزان و مدت تابش نور بر روی تکثیر جنسی و یا غیرجنسی آن‌ها اثرات مثبت و یا منفی دارند. به طور مثال هر چند انکوباسیون محیط‌های کشت در شرایطی که کلنی‌ها به طور متناوب (در طی روز و شب) نور دریافت می‌نمایند، می‌تواند موجب رشد و تکثیر طبیعی آن‌ها گردد ولی انکوباسیون محیط‌ها در شرایط که در معرض تابش مداوم نور قرار گیرند، می‌تواند مانع تکثیر جنسی و ایجاد اسپورهای جنسی چون کلیستوتشیوم (Cleistothecium) در پاره‌ای از قارچ‌ها مانند آسپرژیلوس اورناتوس گشته و یا سبب به تاخیر افتادن تشکیل آن در گروهی دیگر همچون بعضی از گونه‌های درماتوفیت‌ها گردد. احتیاجات غذائی قارچ‌ها: اگرچه نیازهای تغذیه‌ای قارچ‌ها متنوع است، ولی بسیاری از آن‌ها می‌توانند بر روی محیط‌های کشت ساده‌ای که حاوی کربوهیدرات‌ها، منابع آلی یا غیر آلی نیتروژن‌دار و عناصر معدنی متعددی چون فسفات، پتاسیم، منیزیم، آهن، روی، گوگرد (سولفور) و منگنز باشند، بخوبی رشد و تکثیر یابند. هیچ کدام از قارچ‌ها قادر به استفاده از نیتروژن هوا نمی‌باشند و از میان کربوهیدارت‌ها گلوکز بهترین منبع کربن و نیتروژن برای اکثر آن‌ها به شمار می‌رود. اگرچه اکثر قارچ‌ها نیازی به وجود ویتامین در محیط ندارند ولی پاره‌ای از آن‌ها جهت رشد و اسپورزائی بهتر خود به وجود تیامین (Thiamine)، برخی به بیوتین (Biotin) و سرانجام گروهی نیز به وجود هر دوی آن‌ها در محیط کشت نیازمندند.(۲۰) ۲-۳-۵ .قارچ های مورد بررسی جهت تعیین اثر ضد قارچی در این تحقیق
فرم در حال بارگذاری ...
